وقتی بیشتر مردم به لباس سنتی ایرلندی فکر می کنند، به لباس هایی فکر می کنند که برای رقص ایرلندی می پوشند. اگرچه این کل تاریخ لباس ایرلندی را در بر نمی گیرد، اما ابزار مفیدی برای درک شکل و عملکرد لباس است.
لباس فرهنگی ایرلندی
ممکن است ظاهری کلیشه ای تر از لباس سنتی ایرلندی وجود نداشته باشد. محبوبیت روز سنت پاتریک در ایالات متحده، و همچنین، تا حدی، "ارباب رقص" ، منجر به تاریخچه طولانی تصورات غلط در مورد لباس های ایرلندی شده است.وقتی مردم به لباس ایرلندی فکر می‌کنند، اغلب به فکر جذاب‌هایی با لباس سبز یا دخترانی با اندام‌های سبز و دامن کوتاه می‌افتند.
برای مردان، یکی از اقلام سنتی لباس ایرلندی، کت و شلوار است، اگرچه این لباس بیشتر با اسکاتلند مرتبط است تا ایرلند. هم مرد و هم زن تونیک و شنل های پشمی می پوشیدند تا اینکه انگلیسی های متجاوز لباس های سنتی ایرلندی را ممنوع کردند و در آن زمان آنها انواع لباس های انگلیسی را می پوشیدند.
لباس‌هایی که برای رقص می‌پوشیدند، نمایانگر لباس‌هایی است که دهقانان از قرون قبل می‌پوشیدند. این لباس ها دارای طرح های گلدوزی شده برگرفته از کتاب کلز و ظاهر صلیب های سنگی است. اما حتی طرح‌های لباس لزوماً همه سنتی نیستند، زیرا ظهور مدارس رقص در اوایل قرن بیستم منجر به ایجاد لباس‌های متمایز هر مدرسه شد. رنگ های مورد علاقه سبز و سفید با لهجه زرد زعفرانی بود. زعفران تا زمانی که توسط انگلیسی ها ممنوع شد، رنگ محبوبی برای لباس بود.
رنگهای لباس سنتی ایرلندی
ایرلندی های اولیه رنگ های روشن و جسورانه را در لباس های خود ترجیح می دادند. هر چه در جامعه اهمیت بیشتری داشتید، اجازه داشتید رنگ های بیشتری بپوشید. یک برده فقط می توانست یک رنگ بپوشد، در حالی که یک آزاد می توانست چهار رنگ بپوشد و پادشاهان هفت رنگ. بیشتر لباس‌هایی که برای رقص ایرلندی استفاده می‌شوند، منعکس‌کننده این تاریخ هستند، با پایه‌ای جسورانه و رنگهای روشن متعدد که به عنوان لهجه در سراسر استفاده می‌شوند.
از مانتو تا سویشرت
شنل یک ویژگی مهم در لباس سنتی ایرلندی بود. شنل‌ها بلند، به صورت دایره‌ای بزرگ و اغلب سیاه بودند، زیرا این رنگ غالب گوسفندان بود. با بند بسته شده بود. مردی را با لباس مناسب نمی پوشیدند مگر اینکه شنل خود را بپوشد.
در سال‌های بعد، فراوانی پشم موجود در ایرلند، و همچنین نیاز به پارچه‌های کاربردی، باعث پیدایش چیزی شد که یکی از محبوب‌ترین اقلام لباس ایرلندی است - اگرچه بسیاری از منشأ آن را نمی‌دانند.این ژاکت آران است که به آن ژاکت ماهیگیر نیز می گویند. از جزایر آران می‌آید و معمولاً کرم رنگ، سنگین و با طرح‌های کابلی استادانه تزئین شده است.
ژاکت ها از پشم خام و رنگ نشده ساخته شده بودند. این بدان معنی است که بدون توجه به آب و هوا، مقاومت و شکل طبیعی خود را در برابر آب حفظ می کند و در نتیجه یک لباس کاربردی برای ماهیگیران است. الگوهای مختلف بخیه پیچیده مورد استفاده اغلب قابل توجه بودند و نمادهایی برای شانس، موفقیت و ایمنی بودند.
در حالی که ژاکت یک لباس نسبتاً مدرن در نظر گرفته می شود، ممکن است تغییراتی در ژاکت آران برای قرن ها در ایرلند پوشیده شده باشد. برخی از داده های تاریخی برای تأیید این موضوع وجود دارد، اگرچه تحقیقات بیشتری لازم است. به احتمال زیاد، لباسی که ما می‌شناسیم تقریباً همزمان با استاندارد شدنش، در اوایل قرن بیستم، با پیاده‌سازی تکنیک‌های مدرن بر روی یک سبک باستانی، تولید شد. با این وجود، محبوبیت آنها به سرعت گسترش یافت و ژاکت های آران هنوز در سراسر جهان دیده می شود.
لباس خود را به عنوان سرمایه گذاری در نظر بگیرید
چه لباسی برای رقص بخواهید، چه یک مانتو یا یک ژاکت بافتنی دستباف، لباس باکیفیت ایرلندی یک سرمایه گذاری خواهد بود. لباس هایی که برای رقص پوشیده می شوند معمولاً دست ساز و دست دوز هستند. به این ترتیب، آنها می توانند بسیار گران باشند. از آنجایی که آنها برای اجرا و برای تداعی سبک و سنت خاص پوشیده می شوند، بهتر است این سرمایه گذاری را انجام دهید تا اینکه به دنبال چیزی با کیفیت پایین تر باشید. وقتی سنت‌های اصیل ایرلندی را نشان می‌دهید، بهترین به نظر رسیدن ارزش دارد.
