خانه های کاشت در دوران Antebellum (پیش از جنگ داخلی) (1830 - 1860) ساخته شدند و در ایالات جنوبی آمریکا برجسته بودند. ویژگی‌های معماری سبک‌های Revival فرانسوی و یونانی Revival برجسته بود. خانه‌های مزرعه‌ای در لوئیزیانا اغلب دارای ویژگی‌های معماری اسپانیایی آهن‌کاری برای راه پله‌ها و نرده‌های بالکن بودند. تعداد انگشت شماری از خانه‌ها از ویژگی‌های تزئینی ایتالیایی و گوتیک احیاء استفاده می‌کردند.
ویژگی های معماری
طراحی کلی مزارع به گونه ای طراحی شده بود که گرمای شدید تابستان جنوبی را شکست دهد. خانه‌های مزرعه‌ای دارای ویژگی‌های خنک‌کننده طبیعی مانند رواق‌ها و ایوان‌های باز -که اغلب گالری‌ها نامیده می‌شوند- در طول هر طبقه گنجانده شده‌اند.
سایر ویژگی های معماری شامل:
- پنجره‌های قوسی:این پنجره‌ها منحنی ملایمی به خطوط مستقیم تقارن مزرعه می‌دهند.
- لهجه‌های معماری: سنگ‌های کلیدی، روزت، آنلی، مدالیون
- نرده و روکش صندلی: بیشتر نرده های صندلی به ارتفاع یک صندلی بوده و برای محافظت از دیوارها و صندلی ها در برابر خراش ایجاد شده اند.
- سرپوش ها و قالب های درب: قالب گیری های احیای یونانی غیر تزئینی و بسیار پهن بودند. اینها برای تکرار قالب های سنگی معماری یونانی طراحی شده اند. شما می‌توانید یک در ساده را با قالب‌گیری‌ها و سرپوش‌های مناسب تغییر دهید.
- شومینه: اینها تنها منبع گرما بودند و تقریباً هر اتاقی یکی داشت. مقاوم‌سازی یا ساخت‌وساز جدید می‌تواند از کیت محفظه‌ی شومینه و شومینه بهره‌مند شود.
- درهای فرانسوی: از این سبک درها در داخل خانه نیز استفاده می شد تا نور از اتاقی به اتاق دیگر جریان یابد.
- سقف های مرتفع و مدالیون: ارتفاع سقف کمتر از 12 فوت نبود و اغلب از دو طبقه بلند می شد. آنها برای به دام انداختن هوای گرم در تابستان خدمت می کردند.
- درهای جیبی: این درها بسیار بلند و پانل‌بندی شده بودند. برخی از خانه ها برای حفظ حریم خصوصی و تهویه متقابل از لوور استفاده می کردند.
ویژگی های داخلی خانه پلنتیشن که باید داشته باشید
دو ویژگی اصلی در بیشتر خانه‌های مزرعه‌ای وجود داشت: یک راهرو بزرگ ورودی و یک سالن یا اتاق پذیرایی.
سالن ورودی
سالن ورودی در این دوران بسیار مهم بود زیرا محل پذیرایی بود که از مهمانان پذیرایی می شد. همچنین برای بیان عظمت و ثروت استفاده می شد. مهمتر از همه، سالن ورودی بخشی از طراحی تهویه طبیعی خانه های مزرعه بود زیرا به پراکنده شدن هوای گرم به دام افتاده در سطح بعدی خانه کمک می کرد.
معمولاً، یک راه پله منحنی گسترده که به سطح بعدی منتهی می شد، همراه با راهروی ورودی قرار داشت. این معمولاً در مقابل ورودی اصلی دو درب برای جلوه بصری قرار می گرفت. راه پله برای رویدادهای مختلفی که در خانه برگزار می شود، شکوه و تشریفات زیادی دارد. صاحبان می توانند ورودی های باشکوهی را به مجالس و مهمانی هایی که برگزار می کنند ایجاد کنند یا عروس را می توان از پله های وسیع روی بازوی پدرش برای یک مراسم عروسی واقعاً شیک به پایین هدایت کرد.اگر در حال ساختن خانه مزرعه هستید، سپس به ورودی دقت کنید. برخی از عناصری که می خواهید در محوطه سرسرا بگنجانید:
- پله منحنی:نرده نرده یا فرفورژه (تأثیر لوئیزیانا).
- لوستر: لوسترهای کریستالی گرامی بودند و در راهروهای ورودی و ناهارخوری یافت می شدند. همچنین از لوسترهای فرفورژه در بسیاری از خانه‌های سبک لوئیزیانا استفاده می‌شد.
یک سالن یا اتاق نشیمن بسازید
سالن یک بخش حیاتی از خانه مزرعه بود و نزدیک درب ورودی قرار داشت. این امر باعث حفظ حریم خصوصی و راحتی برای پذیرایی از مهمانان می شود. در خانه های مزرعه ای بزرگ، دو سالن وجود داشت. یکی بزرگتر بود و به آن اتاق پذیرایی می گفتند. اینجا جایی بود که سرگرمی رسمی رخ داد. همچنین جایی بود که مردان پس از یک شام رسمی برای کشیدن سیگار و نوشیدن کنیاک بازنشسته شدند.
سالن، اتاق کوچکتری بود و خانواده از آن استفاده می کردند. آنجا جایی بود که بازدیدکنندگان روزانه پذیرایی می شدند و زنان پس از یک شام رسمی بازنشسته می شدند. در سالن، چای یا قهوه داغ می‌نوشیدند و تازه‌ترین شایعات را می‌نوشیدند.
شما می توانید اتاقی را که در قسمت جلویی خانه خود قرار دارد با گنجاندن عناصر زیر به یک سالن مزرعه تبدیل کنید:
- پیانو: معمولاً از پیانو گرند نوزاد یا پیانوی بزرگ بسته به اندازه اتاق استفاده می‌شود.
- آشپزخانه: بیشتر سالن‌ها به اندازه‌ای بزرگ بودند که دو نیمکت را در خود جای دهند.
- پای سوزن‌زنی و ملیله‌کاری: اینها ارتفاع‌های مختلفی داشتند، اما محبوب‌ترین آنها فقط چند اینچ از زمین فاصله داشتند. ملیله های فرانسوی برای دیوارها و زیرپایی ها محبوب بودند.
- ست چای خوری بوفه و نقره عیار: چای عصرانه رعایت می شد و انتخاب بعد از شام برای اکثر خانم ها بود.
- میزهای ورق: ورق بازی یک سرگرمی رایج بود. میزها دارای رویه‌های برگ‌های توپر تاشو و برخی دارای پایه پنجم بودند که در جای خود زیر برگ دوم جابجا می‌شد. اینها می توانند بسیار ساده با منبت کار شوند.
رنگ‌ها برای استایل‌های خانگی
نمای بیرونی خانه‌های مزرعه‌ای معمولاً گچبری بود که سفید می‌شد، با این حال، خانه‌های آجری زیادی وجود داشت. از آنجا که صاحبان مزارع ثروتمند بودند، خانه های آنها بسیار بزرگ بود و به عنوان عمارت شناخته می شد.
برخی از طرح های رنگی محبوب استفاده شده شامل
- آبی:آبی اقیانوسی عمیق یا آبی آسمان کارولینای روشن
- خاکستری: رنگ های مختلف خاکستری اغلب در پارچه ها یافت می شد و با ظروف نقره و سینی های سرویس نقره، گلدان ها و کاسه ها تکرار می شد. پیوتر اگرچه فلزی کمتر به حساب می آمد اما مورد استفاده قرار می گرفت.
- سبز: سبز زمردی، سبز جنگلی و سبز کم رنگ مانند اسطوخودوس
- صورتی: رز عمیق یا بنفش کم رنگ
- بنفش: بنفش اسطوخودوس کم رنگ یا مخملی تیره
- قرمز: قرمز خشخاش یا قرمز چینی
- زرد: زرد خردلی یا زرد کمرنگ
سبک مبلمان
بسیاری از کابینت سازان استاد قرن هجدهم در سراسر دوران مزارع در جنوب محبوب ماندند و هنوز هم سبک های تعیین کننده مبلمان کلاسیک هستند. چوب ماهون چوبی بسیار گرامی بود که در ساخت مبلمان استفاده می شد.
برخی از سبک های محبوب مبلمان مورد استفاده در خانه های مزرعه ای عبارتند از:
- Chippendale به دلیل چهار سبک اصلی خود بسیار متمایز است که شامل سبک‌های انگلیسی کنده‌کاری شده، روکوکوی پرآذین فرانسوی که در سبک مبلمان لویی پانزدهم یافت می‌شود، گوتیک سنتی با پاهای پرکار و قوس‌های نوک تیز، و چینی که مشبک‌کاری، منبت کاری پیچیده را نشان می‌دهد، بسیار متمایز است. با روکش لاکی پاهای توپی و پنجه ای اغلب استفاده می شود.
- امپراتوری از معماری موجود در امپراتوری روم الهام گرفته شده است. ناپلئون بر طراحی امپراتوری تأثیر گذاشت. ویژگی های مختلف شامل ستون های فلوت دار، بازوها و پاهای مبلمان قو و نقوش فدرال بود.
- Hepplewhite سبک کابینت‌سازی بود که با منحنی‌های باریک و پاهای صاف بسیار زیبا بود. به دلیل استفاده از شکل سپر برای پشتی صندلی ها معروف بود. منبت ها اغلب مانند رنگ ها یا پوشش های لاکی استفاده می شد.
- ملکه آن به دلیل استفاده از پایه کابریول (قوس و خمیده) در میز، صندلی، کمد و سایر وسایل مبلمان، یکی از زیباترین سبک ها به حساب می آمد. حرکت منحنی را می توان در صندلی های بال پشتی و صندلی های غذاخوری با صندلی های روکش تکرار شده مشاهده کرد.
تخت برنجی که باید داشته باشید
شما نمی توانید بدون داشتن حداقل یک تخت برنج، یک خانه مزرعه طراحی کنید. این طرح منسوب به کارولینای جنوبی یک تخت چهار پوستر بلند منهای یک سایبان است.
پست ها از چوب گیلاس یا چوب ماهون با کنده کاری های پرآذینی که برنج یا تنباکو را به تصویر می کشد، حک شده است. سبک های مشابه به اتاق خواب فضایی می بخشد و به تکمیل طراحی خانه کمک می کند.
انتخاب پارچه
دماسک همیشه پارچه ارجح برای اثاثه یا لوازم داخلی بود، اگرچه از پارچه های دیگر مانند مخمل، چینتز انگلیسی و ملیله فرانسوی استفاده می شد. در طول ماه‌های تابستان، روکش‌هایی از بوم اردک پنبه‌ای سفید روی مبلمان نصب می‌شد تا از عرق و روغن محافظت کند. فرش‌های پشمی ضخیم اغلب با قالی‌های سیزال خنک و پارچه‌های سنگین با قالی‌های بادی جایگزین می‌شدند.
پنجره درمانی
دماس ابریشم محبوب ترین پارچه ای بود که برای پرده و پرده استفاده می شد. قرنیزهای حجاری شده بزرگ و تزئین شده استفاده می شد و اغلب با طلا تذهیب می شد و به عنوان نماد وضعیت بصری عمل می کرد. یکی دیگر از سبک‌های محبوب، پرده‌هایی بود که از پارچه‌های تاشو مجلل تا پرده‌ها یا پرده‌ها تشکیل شده بود.
نمونه‌ای از درمان پارچه‌کشی ممکن است پارچه‌ای گلدار قرمز با روکش توری باشد که برای جلوه بصری چشمگیر با ابریشم زرد یا سبز پوشانده شده است.
کرکره های چوبی عریض برای حفظ حریم خصوصی و تهویه متقاطع با پارچه های باز استفاده شد. اینها به عنوان "پرده های گیاهی" نامیده می شوند و برای جلوگیری از آفتاب بعد از ظهر تابستان و در عین حال تهویه داخل اتاق ها عالی بودند.
کف درمانی
کف‌های چوبی معمولی‌ترین نوع کف‌ها بودند و با فرش‌های پشمی گران‌قیمت، از جمله فرش‌های ضخیم اوبوسون با دست تراشیده می‌شدند.
بسیاری از راهروهای ورودی دارای کف‌های مرمر ایتالیایی باارزشی بودند که پله‌های پیچ در پیچ را ادامه می‌دادند. نقش‌های منبت چوبی در امتداد محیط کف‌های چوبی را می‌توان در اتاق‌های غذاخوری، سالن‌ها و کتابخانه‌ها و همچنین در قالب‌های پارکت یافت.
دو انتخاب محبوب برای چوب سخت بلوط و انتخابی کمتر، قلب کاج بود، زیرا هر دو درخت کاج و بلوط در زمین های مزرعه فراوان بودند و به راحتی برداشت می شدند.
آخرین کار
کارهای نهایی برای طراحی خانه مزرعه شما باید شامل هنرها و مجسمه های مختلف باشد، چه کوچک و چه بزرگ. ساکنان دوران قبل از جنگ عاشق هنرمندان چیره دست بودند و کسانی که توانایی پرداخت هزینه را داشتند به داشتن چندین قطعه اصلی افتخار می کردند.
در طراحی مدرن، می‌توانید یافته‌های عتیقه مانند سبدهای بافته شده با علف یا سوزن کاج، کاسه‌های نقره‌ای و شیشه‌ای، سینی، پارچ را به نمایش بگذارید. عروسک‌های گلدوزی شده با تزئین میزهای کناری و بوفه‌ها و بالش‌های سوزن دوزی، دارایی‌های ارزشمندی بودند که استعدادها و توانایی‌های بانوی خانه را نشان می‌دادند.
