وقتی تصاویر سه بعدی را به تصویر می‌کشید، احتمالاً به عینک کاغذی قرمز و آبی احمقانه‌ای فکر می‌کنید که در کودکی برای تماشای فیلم‌های متحرک جدید در تئاتر استفاده می‌کردید. با این حال، توهمات استریوسکوپی خیلی زودتر از اواسط قرن بیستم شروع شد. در واقع، این سبک زمانی آنقدر محبوب بود که حتی با کمیک های سه بعدی به عصر طلایی کمیک راه یافت. کمیک های سه بعدی ممکن بود در دهه 1950 یک نمایش کوتاه اما به یاد ماندنی داشته باشند، اما جذابیت آنها هرگز از بین نرفت.
کمیک های سه بعدی چگونه ساخته شدند؟
قبل از ظهور فناوری های قابل توجه و دستکاری های CGI، تصاویر سه بعدی با استفاده از استریوسکوپی ایجاد می شد. نسخه‌های اولیه این تکنیک چشمی دو تصویر را می‌گرفتند که کمی متفاوت از یکدیگر بودند و آنها را دقیقاً در کنار یکدیگر روی کارت‌هایی قرار می‌دادند که به عنوان استریوگراف شناخته می‌شوند. هنگامی که با استفاده از استریوسکوپ مشاهده می شود، این تصاویر به نظر می رسد که در حال حرکت هستند. در اواسط قرن بیستم، استریوسکوپی های مصور به چیزی به نام آناگلیف تبدیل شدند.
آناگلیف و کمیک سه بعدی
تصاویر کلاسیک قرمز و آبی که ممکن است هنگام فکر کردن به تصاویر سه بعدی تصور کنید، آناگلیف نامیده می شوند. این توهم چشمی از دستکاری رنگ ناشی می شود، جایی که عینک آبی/قرمز باعث می شود یک چشم یکی از تصاویر چاپ شده را درک کند و چشم دیگر تصویر چاپ شده دوم را درک کند. هنگامی که اینها به مغز وارد می شوند، حس جدیدی از ابعاد به آنها داده می شود و تصویری به ظاهر سه بعدی در یک هواپیمای دو بعدی ایجاد می کند.
تاریخچه مختصر از کمیک های سه بعدی
اگرچه تصاویر سه بعدی استریوسکوپی از اوایل دهه 1920 وجود داشته است، اما شیفتگی این فناوری واقعاً در دهه 1950 شروع شد. سه بعدی کامیکس شخصیت های کارتونی مانند مایتی ماوس، کاپیتان 3 بعدی و جونگل جو را به نمایش می گذاشت و این تجربه تماشای جدید را به دنیای کتاب های مصور می آورد. در واقع اولین کمیک از این کمیک ها (Three Dimension Comics 1) پس از انتشار بیش از 2.5 میلیون نسخه فروخت.
تصویرگر سه بعدی ظهور کرد
با استفاده از فرآیندی منحصربه‌فرد شامل سلول‌های استات و سیستم پانچ برای دقت، خالقان جو کوبرت و نورمن مورر ژانر کمیک‌های سه بعدی را راه‌اندازی کردند و فرآیند «Illusteror سه بعدی» خود را به بازار کتاب‌های مصور ثبت کردند. جک آدلر، یکی از کارمندان شرکت دی سی در آن زمان، این سیستم را به روش خود پیشرفت داد و منجر به انتشار اولین کمیک سه بعدی سوپرمن در نوامبر 1953 شد.محبوبیت آن سایر شرکت‌های کتاب‌های مصور را تشویق کرد تا کمیک‌های خود را بدون دریافت مجوز برای استفاده از روش کوبرت و مورر منتشر کنند، روشی که به دموکراتیزه کردن مد کمک کرد اما به طور مؤثری شرکت انتشارات سنت جان را ورشکست کرد.
نوشته روی دیوار برای کمیک های سه بعدی
در پاییز 1953، کوبرت و مورر به دلیل نقض حق چاپ بر اساس این واقعیت که ناآگاهانه یک حق اختراع روش استریوسکوپی در سال 1936 را نقض کرده بودند، مورد شکایت قرار گرفتند. همراه با کاهش فروش در کمیک های سه بعدی، روند زمانی معروف شروع به مرگ سریع کرد.
کمیک های کلکسیونی که درمان سه بعدی را دریافت کردند
میلیون‌ها کمیک از زمانی که برای اولین بار با کودکان در قرن بیستم به شهرت رسیدند، چاپ شده‌اند، و مدت کوتاهی که کمیک‌های سه‌بعدی چاپ شده‌اند، آنها را به مجموعه‌ای سرگرم‌کننده و عجیب تبدیل کرده است. در حالی که آنها برای مجموعه داران کتاب های کمیک ارزش خاصی ندارند، اما می توانند یک افزودنی منحصر به فرد برای مجموعه هر کسی ایجاد کنند.با توجه به چرخه‌های چاپ کوتاه آنها، کتاب‌های بسیار کمتری برای یافتن وجود دارد، اگرچه کتاب‌هایی که پیدا می‌کنید می‌توانند به طور متوسط بین 1 تا 25 دلار در بازار ارزش داشته باشند، با Mighty Mouse که متداول‌ترین مجموعه کتاب‌های مصور فهرست شده است. در اینجا برخی از عناوین اصلی وجود دارد که ممکن است با آنها برخورد کنید:
- موش توانا
- سوپرمن
- بتمن
- دالی سه بعدی
- Tor
- بزن
- Harvey True
دیدن دوگانه لذت بخش را تجربه کنید
با کمیک های سه بعدی از اوایل دهه 1950 به شیوه ای غیرمنتظره به گذشته قدم بگذارید. از ابرقهرمان‌ها گرفته تا داستان‌های ترسناک، یک خط داستانی وجود دارد که مطمئناً شما را متقاعد می‌کند، و می‌توانید عینک‌های سه بعدی کاغذی قدیمی را از تئاتری که در کودکی دریافت کرده‌اید امتحان کنید تا دید دوگانه خود را در دنده‌های بالا قرار دهید.و اگر کمیک‌های سه‌بعدی را جذاب می‌دانید، کتاب‌های کمیک کمیاب دیگر را کاوش کنید تا ببینید چه چیزی در آنجا وجود دارد.
