چند صد گونه درخت بلوط وجود دارد که اعضایی از جنس Quercus هستند. این درختان با شکوه در درجه اول بومی نیمکره شمالی هستند و شامل گونه های برگریز و همیشه سبز هستند.
انواع درختان بلوط
در حالی که صدها گونه وجود دارد، برخی از آنها بیشتر از بقیه در باغ ها و پارک ها رشد می کنند. آنها طیف گسترده ای از رنگ ها و اندازه ها را ارائه می دهند، از غول هایی که تا حدود 200 فوت قد دارند تا گونه های کوچکتر و به اندازه درختچه ها.
بلوط شاه بلوط
بلوط شاه بلوط (Quercus montana)، درختی است بلند با حداکثر ارتفاع بیش از 150 فوت، با پوست پوسته پوسته خاکستری و برگهای شاه بلوط، براق در سطح بالایی و مایل به خاکستری در زیر. در خاک های خشک خیلی خوب رشد می کند.
بلوط سفید
در کتاب فوق‌العاده‌اش پناهگاه درختان، جین لاگسدون از بلوط‌های سفید (Quercus alba) به عنوان «سلطان‌های برتر» جنگل و با دلیل موجه یاد می‌کند. این غول ها می توانند تا 150 فوت رشد کنند. آنها دارای برگ های عمیق و پوست خاکستری هستند که به صورت تکه های صفحه مانند پوسته پوسته می شوند. این گیاه بسیار مقاوم به سرما است و بومی کانادا و شمال ایالات متحده است.
بلوط بوقلمون
بلوط بوقلمون (Quercus cerris) دارای شاخ و برگ سبز تیره و ریز برش است. همچنین رشد آن بسیار سریعتر است و در خاکهای سبک و متنوع شکوفا می شود. شاخ و برگ خود را طولانی تر از سایر درختان حفظ می کند و برخی از انواع آن تقریبا همیشه سبز هستند.
- مهمترین آنها بلوط لوکامب است، درختی با رشد برازنده، که به سرعت در یک مخروط بلند از شاخ و برگ بالا می رود و در زمستان های ملایم برگ های خود را حفظ می کند.
- بلوط فولام درختی مشابه با منشاء هیبریدی است. همچنین تا حدی همیشه سبز است و از بلوط لوکامب عمدتاً در عادت رشد بیشتر آن متفاوت است.
- واریته معروف به Q. austriaca sempervirens شکلی از درخت بلوط بوقلمون زیر همیشه سبز و دارای رشد متوسط است و برای باغ های کوچک مفید است.
این گونه‌ها به ندرت از نظر زیبایی یا ویژگی با درخت وحشی برابری می‌کنند، و این عیب را دارند که با پیوند افزایش می‌یابند، که آنها را از دستیابی به قد و منزلت درخت وحشی باز می‌دارد.
بلوط اسکارلت
بلوط قرمز مایل به قرمز (Quercus coccinea) در زیستگاه های بومی خود به ارتفاع 160 فوت رشد می کند. این درخت بومی آمریکای شمالی است، در تمام فصول درخت زیبایی است، اما به ویژه در پاییز، زمانی که رنگ‌های قرمز مایل به قرمز و سرمه‌ای شاخ و برگهای پاییزی آن بسیار زیبا هستند.
بلوط مجارستان
بلوط مجارستانی (Quercus frainetto) یک درخت نجیب در کشور خود است و یکی از سریع‌ترین بلوط‌ها در کشت است. برگهای آن بسیار بزرگتر از بلوط معمولی است و تقریباً به همان روش بریده می شوند. این بلوط برای کاشت به عنوان درخت آینده خوب است، زیرا بسیار مقاوم است و تقریباً در همه انواع خاک رشد خوبی دارد.
Bur Oak
Bur Oak (Quercus macrocarpa) یک درخت جنگلی بزرگ با حداکثر ارتفاع 160 فوت و قطر تنه آن به 8 فوت است. برگ‌هایی نسبتاً بزرگ، نازک، با بریدگی عمیق، اما لبه‌ای کند، در سمت بالا براق و در زیر مایل به سفید است. الوار خوب و محکم است. این گیاه بومی خاکهای غنی از نوا اسکوشیا تا مانیتوبا و همچنین به سمت جنوب است.
پست بلوط
بلوط پست (Quercus minor) درختی است بلند که گاهی تا 100 فوت ارتفاع می‌رسد، با پوست خاکستری خشن و برگهای نوک تیز بریده‌شده عمیق اما نوک تیز. چوب بسیار سخت و بادوام است. بلوط پست بومی آمریکای شمالی است.
بلوط آبی
بلوط آبی (Quercus nigra) به بلندی بلوط های دیگر نیست و تا حدود 80 فوت رشد می کند. گونه ای از آن در کشت به نام نوبیلیس وجود دارد که دارای برگ هایی به طول نه اینچ یا بیشتر به رنگ سبز پر رنگ است.این درخت چشم انداز زیبایی می سازد و به خصوص از شرایط مرطوب و کمی باتلاقی استقبال می کند. بلوط های آبی بومی ایالات متحده هستند، به طور کلی در امتداد مناطق ساحلی در شرق، غرب و جنوب.
پین اوک
بلوط سنجاق (Quercus palustris) درختی جنگلی با حداکثر ارتفاع 120 فوت است. این بلوط یکی از سریع‌ترین بلوط‌هایی است که رشد می‌کند و زیبایی اصلی آن سبز لطیف و تقریباً زرد شاخ و برگهای بازشده در ماه مه و رنگ‌های غنی پاییزی است. در مکان های باتلاقی به خوبی رشد می کند، همانطور که به طور طبیعی در چنین زمین هایی رشد می کند. درخت بلوط سنجاق بومی آمریکای شمالی است.
بریتیش اوک
بلوط بریتانیایی (Quercus robur) یکی از محبوب ترین درختان بریتانیایی است که در جنگل ها، پارک ها، کنار رودخانه ها و در زمین های مرتعی و همچنین در باغ های خانه رشد می کند.این درخت می تواند تا 100 فوت رشد کند و به عنوان یک درخت چوبی و چشم انداز ارزش دارد. شاخ و برگ های پاییزی آن زرد مایل به قهوه ای محو می شوند.
بید بلوط
بید بلوط (Quercus phellos) درختی جنگلی است که ارتفاع آن در حدود 80 فوت می‌رسد و بر خلاف سایر بلوط‌ها از این جهت که شاخ و برگهای آن بیشتر شبیه بید است، باریک و دراز و سفید رنگ در زیر درخت است. ظاهری نقره ای در یک روز بادی. این درخت معمولی نیست، اگرچه بومی آمریکای شمالی است. در خاکهای سبک با زهکشی خوب، به ویژه در زیر خاکهای شنی، به سرعت رشد می کند و در خاکهای سرد و مرطوب بسیار کندتر رشد می کند.
بلوط سفید مردابی
بلوط سفید مردابی (Quercus bicolor) دارای پوست سبز پوسته پوسته است و تا بیش از 100 فوت ارتفاع می‌یابد. برگهای آن کمی لوب‌دار است و بلوط‌های آن روی ساقه‌های نسبتاً بلند تشکیل می‌شوند. بلوط سفید مرداب بومی خاکهای مرطوب و باتلاقی در کانادا و غرب تا میشیگان است.
بلوط بلوط صخره ای
بلوط شاه بلوط صخره ای (Quercus prinus) گاهی به ارتفاع 100 فوت می رسد. برگ های آن تا حدودی شاه بلوط مانند است و درخت بلوط خوراکی دارد. این گیاه بومی شرق ایالات متحده و کانادا است و در خاک خشک بهترین رشد را دارد.
بلوط قرمز شمالی
بلوط قرمز شمالی (Quercus rubra) یک درخت جنگلی عظیم با حداکثر ارتفاع نزدیک به 150 فوت است که آن را به یکی از باشکوه ترین درختان آمریکایی تبدیل می کند. جدا از اندازه شگفت انگیزش، بلوط قهرمان رنگ پاییزی عمیق و غنی نیز تولید می کند. در خاک های عمیق و با زهکشی خوب بهتر رشد می کند و در خاک های مرطوب بسیار سریعتر از خاک های خشک رشد می کند. بومی کانادا و شرق ایالات متحده است.
بلوط سست
بلوط بی‌صدا (Quercus petraea) یکی دیگر از گونه‌های بلوط بریتانیایی است، اگرچه ساقه و فرم درختی صاف‌تر و استوانه‌ای‌تری دارد حتی از بلوط بریتانیایی (شرح بالا) و سبز عمیق‌تر است، شاخ و برگهای متراکم‌تری دارد. ، و سایه عمیق تری ایجاد می کند. برگ ها نیز کمی بلندتر از بلوط بریتانیایی هستند و گاهی در زمستان های معتدل تا زمانی که بقیه بیایند روی درخت باقی می مانند. در خاک خشک و شنی بهترین رشد را دارد.
بلوط سیاه
بلوط سیاه (Quercus velutina) یک درخت بلند است که تا ارتفاع 150 فوتی بزرگ می‌شود. پوست بیرونی آن قهوه‌ای تیره است و دارای برگ‌هایی عمیق با نوک تیز است. بومی شمال ایالات متحده و کانادا است.
بلوط همیشه سبز ژاپنی
بلوط همیشه سبز ژاپنی Quercus acuta بومی ژاپن، کره جنوبی، تایوان و بخش هایی از چین است. دارای برگ های تیره و چرمی است که طول آن به دو و نیم تا پنج اینچ می رسد. شاخ و برگ بر خلاف چیزی است که معمولاً از درخت بلوط انتظار دارید. برگ های براق بیضی شکل هستند و تا نوک باریک می شوند و زیر آن زرد می شوند. این درخت نسبتاً کمیاب خارج از زیستگاه بومی خود است.
Coast Live Oak
بلوط زنده ساحلی (Quercus agrifolia) درختی بزرگ با تنه نسبتاً ضخیم است که اغلب محیطی بین 8 تا 12 فوت دارد. شاخه‌های آن می‌توانند تا 120 فوت گسترش یابند و اگر فضای کافی برای آن داشته باشید، این درخت را به یک درخت سایه عالی تبدیل می‌کند. دارای برگ های سبز تیره است و بلوط های قهوه ای مایل به قرمز تولید می کند. بلوط های زنده ساحلی بومی کالیفرنیا هستند و خاک با زهکشی خوب را ترجیح می دهند.
Canyon Live Oak
بلوط زنده دره ای (Quercus chrysolepis) یکی دیگر از بومیان غرب ایالات متحده است که در امتداد محدوده ساحلی و در امتداد دامنه های غربی سیرا نوادا رشد می کند. تنه ای به قطر 3 تا 5 فوت تشکیل می دهد، یا در ارتفاعات بالاتر، بیشتر به شکل درختچه ای رشد می کند. این برگهای سبز تیره دندانه‌ای خاردار دارد که سطح زیرین آن تا حدودی طلایی است و در زیستگاه بومی خود همیشه سبز است.
بلوط کرمس
بلوط کرمس (Quercus coccifera) بوته‌های متراکم با برگهای کوچک، خاردار، سبز تیره و بلوط‌های بسیار کوچک، اغلب به سختی بزرگتر از نخود است. بلوط کرمس بومی مدیترانه است و حدود شش تا هفت فوت ارتفاع دارد. در آب و هوای گرم و خاک سست، شنی یا حتی شنی بهترین عملکرد را دارد.
تنبارک بلوط
بلوط پوست تنه (Notholithiocarpus densiflorus) اخیراً با توجه به یک جنس جدید، زمانی که قبلاً به عنوان Quercus طبقه بندی می شد، دوباره طبقه بندی شد. بومی کوه‌های کالیفرنیا، ارتفاع آن به 50 تا 60 فوت می‌رسد، اگرچه در برخی موقعیت‌ها اغلب بیشتر شبیه یک درختچه رشد می‌کند.
هولی اوک
بلوط هالی (Quercus ilex) بلوط همیشه سبزی است که از نظر شکل و عادت رشد، شباهت زیادی به درخت زیتون دارد. ارتفاع آن به حدود 60 تا 70 فوت می رسد و سایبان متراکمی از برگ های بیضی شکل ایجاد می کند. این گیاه بومی مدیترانه است و بیشتر در یونان و مناطق خاصی از شبه جزیره ایبری رشد می کند.
بلوط چوب پنبه
بلوط چوب پنبه (Quercus suber) یک بلوط همیشه سبز با اندازه متوسط است که اغلب برای - درست حدس زدید! - ساخت چوب پنبه برای بطری های شراب، کف چوب پنبه و تخته چوب پنبه استفاده می شود. بلوط چوب پنبه بومی شمال غربی آفریقا و جنوب غربی اروپا است. برگهای بیضی شکل چرمی و کمی دندانه دار و خوشه های دو تا هشت بلوط تولید می کند. در مناطق 8 تا 10 مقاوم است.
بلوط زنده جنوبی
بلوط زنده جنوبی (Quercus virgiana) بومی جنوب شرقی ایالات متحده است. دارای پوست ضخیم، تیره، شیاردار و برگهای براق، سبز تیره و تقریباً نیزه ای شکل است. این درختان به ارتفاع حدود 40 تا 80 فوت رشد می کنند و در مناطق 8 تا 10 مقاوم هستند.
توضیح Quercus: The Mighty Oak
از نظر فرهنگی بلوط نماد قدرت و استقامت است. این درخت ملی آلمان، بریتانیا و ایالات متحده است. سلت ها بلوط را مقدس می دانستند و نام کاهنان آنها، دروید، از کلمات بلوط و دانش گرفته شده است.
درختان بلوط به آرامی رشد می کنند تا ارتفاع بالغ 100 فوت با گسترش 50 تا 80 فوت. آنها درختان پهن برگ هستند. بیشتر برگهای بلوط، اگرچه نه همه، حاشیه‌های لبه‌ای دارند که در پاییز زرد یا قهوه‌ای می‌شوند. میوه خوراکی یک آجیل است که معمولاً به آن بلوط می گویند.
بلوط معمولاً بین 200 تا 600 سال عمر می کند. بلوط به عنوان گیاه غذایی توسط لارو بسیاری از گونه های Lepidoptera استفاده می شود.
چگونه درختان بلوط را پرورش دهیم
بلوط ها لوم عمیق، غنی و کمی اسیدی با مواد آلی فراوان را ترجیح می دهند. با این حال آنها نسبت به سایر خاک ها کاملاً متحمل هستند. برگهای آنها کمی اسیدی است و اگر اجازه داده شود در جایی که می‌ریزند کمپوست شوند، خاک را به تدریج به سطح pH ترجیحی درخت تغییر می‌دهند.
بلوط در آفتاب کامل تا سایه روشن بهترین رشد را دارد. بسیاری از بلوط ها نسبت به آلودگی شهری و نمک خاک متحمل هستند، بنابراین اغلب آنها را به عنوان درختان خیابانی پرورش می دهند. بسیاری از آنها به منطقه 4 مقاوم هستند، اگرچه آنهایی که بومی آب و هوای مدیترانه ای یا جنوبی هستند معمولاً فقط برای مناطق 7 یا 8 مقاوم هستند.
بیشتر گونه های بلوط خاک یکنواخت مرطوب را ترجیح می دهند اما پس از ایجاد شرایط مرطوب و خشک را تحمل می کنند.
بلوط نیاز به نگهداری کمی دارد. چوب مرده یا آسیب دیده را می توان در هر زمان جدا کرد. سایر هرس ها باید در اواخر زمستان یا اوایل بهار انجام شود.
درختان را باید در حالی که هنوز کوچک هستند پیوند زد. برای بهترین نتیجه، بلوط ها را باید در بهار پیوند زد. نهال های پیوندی را در دو فصل اول به طور مرتب آبیاری کنید تا سیستم ریشه ایجاد شود.
بلوط ها اگر بلوط ها روی زمین باقی بمانند، به راحتی خود را بذر می دهند.
مشکلاتی که باید تماشا کنید
بیشتر بلوط ها با آفات و بیماری ها مشکلی ندارند. شایع ترین بیماری ها کپک آب، مرگ ناگهانی بلوط (Phytophthora ramorum) و قارچ، پژمردگی بلوط است. درختان مسن ممکن است از پوسیدگی ریشه رنج ببرند.
کاربرد درختان بلوط
بیشتر بلوط ها درختان تنومندی هستند! آنها معمولاً به عنوان درختان نمونه و/یا سایه کاشته می شوند. برگ های بسیاری از گونه ها در پاییز به طلایی درخشان تبدیل می شوند.
بلوط درختان چوبی هستند و از نظر تجاری برای مبلمان و کفپوش، به ویژه گونه های مختلف بلوط قرمز و بلوط سفید ارزشمند هستند. از پوست بلوط چوب پنبه ای برای تولید درب بطری های شراب و زیتون استفاده می شود. چندین گونه برای ساخت بشکه هایی برای پیری شراب و ارواح ارزشمند هستند. چوب بلوط به طعم محصول نهایی کمک می کند.
به طور سنتی پوست بلوط سفید را خشک می کردند و در آماده سازی های پزشکی استفاده می کردند. پوست بلوط سرشار از تانن است و هنوز هم در دباغی چرم استفاده می شود. بلوط ها را می توان برای آرد آسیاب کرد، برای قهوه بلوط برشته کرد یا به عنوان منبع غذایی برای برخی از دام ها استفاده کرد.
منظره خود را با بلوط زیبا کنید
زیبایی باشکوه یک بلوط واقعاً جای شگفتی است. اگر قبلاً در چشم انداز خود ندارید، با فروشگاه باغ محلی خود تماس بگیرید تا تنوعی را پیدا کنید که با آب و هوای منطقه شما مناسب است.
