رودبکیاها گلهای بومی شادابی هستند که در مرزهای همیشگی ضروری هستند. گلهای طلایی مانند گل مروارید و دوره گلدهی طولانی آنها آنها را مورد علاقه باغبانان قرار داده است.
رودبکیا به طور خلاصه
25 گونه در جنس Rudbeckia وجود دارد که همگی بومی آمریکای شمالی هستند. آنها به دو شکل چند ساله و یکساله هستند، اما گونه ها و ارقام مختلف همه ویژگی های فیزیکی و نیازهای رشد مشترک دارند.
گلها به قطر دو تا چهار اینچ و عموماً دارای گلبرگهای زرد هستند، البته سایه های مختلفی از نارنجی، قرمز و قهوه ای نیز دیده می شود. مرکز گل معمولاً تیره رنگ است - این "چشم" سوزان های چشم سیاه است که یکی از نام های رایج آنهاست. گلها از اوایل تابستان روی دو تا سه ساقه پا می‌رویند، اگرچه چند گونه کوتوله در دسترس است.
شاخ و برگ سبز تیره است و در پایه گیاه به صورت توده ای مرتب به ارتفاع حدود شش تا هشت اینچ متمرکز شده است. برگ‌های منفرد بیل‌شکل و دو تا چهار اینچ طول دارند.
کاربرد خانه و باغ
R udbeckias یکی از بهترین گونه‌ها برای مرز گلهای چند ساله و کاشت علفزار گلهای وحشی است که اغلب در قسمت‌های بزرگ کاشته می‌شوند. فرم های کوتاه تر در گلدان ها خوب عمل می کنند.
آنها اغلب در بازسازی دشت‌های بومی و باغ‌های پروانه‌ها استفاده می‌شوند، جایی که منبع مهمی از شهد زنبورها و پروانه‌ها و دانه برای پرندگان هستند.
ساقه‌های بلند و قوی آنها، رودبکیا را گل خوبی برای قلمه زدن، چه برای چیدمان تازه و چه خشک کرده است.
تزکیه
Rudbeckias در آفتاب کامل بهترین رشد را دارند، اما سایه جزئی را تحمل می کنند. رطوبت منظم آنها را سرسبز و سرزنده نگه می دارد، اما پس از استقرار نسبت به خشکی مقاوم هستند. آنها طیف کاملی از انواع خاک را می پذیرند تا زمانی که زهکشی خوب باشد. آنها انتخاب خوبی برای خاک های کم حاصلخیز نیستند اگرچه به انبوهی از کمپوست و کود نیازی ندارند. در واقع آنها در خاکهایی که حاصلخیزی متوسطی دارند به فراوانی گل می دهند.
نگهداری
به غیر از آبیاری گاه به گاه و حذف ساقه های گل با محو شدن شکوفه ها، نگهداری کمی در رشد رودبکیا وجود دارد. آنها از تابستان تا پاییز شکوفا می شوند و سرکشی باعث طولانی شدن دوره شکوفه می شود. در پایان فصل رشد می توان کل گیاه را به زمین برید.
هر چند سال، توده های در حال گسترش را می توان در پاییز تقسیم کرد.
آفات و بیماری
بیشتر آفات و بیماری هایی که به رودبکیا حمله می کنند، آزارهای جزئی هستند که می توان آنها را در زمینه کاشت مرزی چند ساله یا چمنزار تحمل کرد. با این حال، یکی از مواردی که باید مراقب آن بود، پاتوژنی به نام زردآلو است. این بیماری کشنده است و بسیاری از گونه‌های خانواده ستاره‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد که رودبکیا بخشی از آن است. عفونت‌ها به صورت گیاهان کوتاه‌قد با برگ‌ها و گلهای تغییر شکل یافته ظاهر می‌شوند که به سرعت زرد می‌شوند و می‌میرند.
هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما مهم است که هر گونه گیاهی که به آن آلوده می شود، حذف و دور ریخته شود. این کار را به محض ظاهر شدن علائم برای جلوگیری از گسترش بیماری انجام دهید.
گونه ها و ارقام
دو گونه رودبکیا وجود دارد که معمولاً همراه با مجموعه‌ای چشمگیر از ارقام رشد می‌کنند، که همه آنها معمولاً در مهد کودک‌ها در دسترس هستند.
Rudbeckia Hirta
همچنین به نام های سوزان چشم سیاه یا گلوریوزا نیز شناخته می شود، این رایج ترین نوع رودبکیا است که در باغ های آمریکای شمالی یافت می شود. آنها گیاهان چند ساله کوتاه مدت هستند، اما اغلب خود را در باغ کشت می کنند. مقاوم در مناطق 5 تا 10 USDA، اگرچه می توان آن را به عنوان یک سالانه در جاهای دیگر کشت کرد.
- «تابستان هندی» دارای لایه‌هایی از نوارهای عمیق نارنجی، قرمز و قهوه‌ای بر روی گلبرگ‌ها است که شبیه غروب آتشین خورشید است.
- 'Toto' یک شکل کوتوله است که تنها 12 اینچ قد دارد.
Rudbeckia Fulgida
این گونه به سوزان چشم سیاه یا گل مخروطی نارنجی نیز معروف است. تشخیص R. hirta دشوار است. در مناطق 3 تا 9 USDA مقاوم است.
- 'Goldsturm' رایج ترین رقم و دارای گلهای زرد کم رنگ است.
- 'Viette's Little Suzie' نسخه کوتوله 'Goldsturm' است.
- 'Green Eyes' به جای قهوه ای معمول یک مرکز سبز دارد.
دیوانگی از رنگ تابستان
Rudbeckias گل‌هایی چندساله هستند که نگهداری کمی دارند، سازگاری‌پذیر و دارای گل‌هایی هستند که به راحتی می‌توان از آنها در داخل و خارج از خانه لذت برد. شکوفه های زرد درخشان آنها بارها و بارها می آیند و مترادف با خورشید تابستان هستند.
