بومادران (Achillea spp.)، همچنین به عنوان گل میلفویل شناخته می‌شود، یکی از آسان‌ترین و با ارزش‌ترین گلهای وحشی برای رشد است. این گیاه چند ساله سخت و با عمر طولانی است که در طول فصل رشد بارها و بارها شکوفا می شود.
اصول بومادران
بومادران دارای شاخ و برگ سبز روشنی است که به ارتفاع حدود شش اینچ شبیه به شاخه های کوچک سرخس است. گیاهان توسط دونده های کوتاه زیرزمینی پخش می شوند و در شرایط ایده آل در یک منطقه بزرگ به فرش پیوسته رشد می کنند. بومادران در مناطق 3-9 USDA مقاوم است.
گلهای سه تا چهار اینچی به شکل گنبدی مسطح هستند و یک تا دو فوت بالاتر از شاخ و برگ روی ساقه‌های برگی قرار دارند. گونه اصلی دارای گلهای سفید است، اگرچه ارقام رنگارنگ بیشتری توسعه یافته است.
نیازهای رو به رشد
Milfoil در آفتاب کامل رشد می کند، اگرچه سایه جزئی نیز قابل قبول است و رطوبت و مواد مغذی کمی نیاز دارد. خاک سطحی غنی و آبیاری منظم باعث رشد سرسبز می شود اگرچه بومادران تقریباً در هر نوع خاکی رشد می کند تا زمانی که زهکشی مناسبی داشته باشد. به شدت خشکسالی را تحمل می کند، اگرچه ممکن است در صورت قطع آب برای مدت طولانی، به ریشه خود برگردد.
کاربردهای محوطه سازی
طبیعت پخش بومادران آن را به عنوان پوشش زمینی مناسب کرده است. این امر به ویژه در مورد انواع سفید اصلی صادق است. واریته های هیبریدی به شدت پخش نمی شوند و عادت رشد مستقیم تری دارند.
بومادران حتی به عنوان جایگزین چمن نیز استفاده شده است، زیرا شاخ و برگ ظاهری بسیار یکنواخت دارد، چمن زنی را می پذیرد و نسبتاً در برابر رفت و آمد پا مقاوم است.
بومادران در کاشت گل های وحشی، در مرزهای چند ساله، باغ های کلبه و به عنوان لبه در مسیرها مفید است. یکی از بهترین گونه ها برای جذب پروانه ها است.
روش میل فویل
Milfoil به راحتی از دانه در نقطه پایانی خود در منظره یا در زمین‌های خاک گلدان رشد می‌کند. بذر ریز است و برای جوانه زدن نیاز به نور دارد، بنابراین بهتر است به جای پوشاندن آن، آن را روی سطح خاک پخش کنید و به سادگی آن را در جای خود فشار دهید.
می توان آن را در آپارتمان های زمینی یا در گلدان های تکی خریداری کرد. برای استفاده به عنوان پوشش زمینی به فاصله 8 اینچ از هم بکارید یا نمونه های گلدانی بزرگتر را با فاصله 18 اینچ در حاشیه گل قرار دهید. بومادران گیاهی است که به صورت بسته بندی بذر و گلدانی در سراسر کشور در دسترس است.
مراقبت و نگهداری
بومادران تقریباً در برابر آفات و بیماری ها مصون است و به طور کلی به مراقبت کمی نیاز دارد. ساقه‌های گل را می‌توان با محو شدن شکوفه‌ها روی پایه قیچی کرد و شاخ و برگ‌ها را می‌توان تا چند اینچ از زمین در اواخر پاییز برش داد تا برگ‌های مرده پاک شود. تکه های بزرگ را می توان چندین بار در سال چو کرد تا ظاهری تازه و یکنواخت داشته باشند.
برداشت
گل بومادران را می توان درست همانطور که برای گل شاخه بریده بادوام باز می شود، برداشت کرد. به جای ارقام رنگارنگ، از بومادران با گل سفید اولیه برای مصارف دارویی استفاده کنید. برگ‌ها در دمنوش‌های گیاهی و برای مقاصد دارویی مختلف استفاده می‌شوند، اما بهترین کار این است که در اوایل فصل رشد، زمانی که سبز و سرسبز هستند، برای این اهداف برداشت شوند.
بریدن گل ها و برگ ها همیشه برای جلوگیری از آسیب رساندن به گیاه بهترین کار است. برگ‌ها را می‌توان به‌صورت تازه استفاده کرد یا آن را خشک کرد و برای مواقعی که تازه‌ترین مواد در دسترس نیست، نگهداری کرد.
انواع محبوب
ارقام مختلف زینتی بومادران عمدتاً از نظر رنگ گل متفاوت هستند. همه انواع زیر در مناطق 3-9 USDA مقاوم هستند.
- 'Red Velvet' شکوفه هایی به رنگ سریز دارد.
- «تت فرنگی اغوا کننده» دارای گلهای قرمز رنگی با رنگ زرد است.
- 'Terra Cotta' دارای شکوفه های چند رنگی است که به رنگ هلویی شروع می شود و به رنگ پرتقال سوخته محو می شود.
- «هایدی» گلهای صورتی دارد.
- «مهتاب» گلهایی به رنگ زرد کم رنگ دارد.
مثل یک دوست قابل اعتماد
بومادران یکی از قابل اعتمادترین گیاهان چند ساله است. هنگامی که یک وصله دارید، می توانید آن را به تقسیم کردن و پیوند آن به سایر مناطق خالی باغ ادامه دهید. برگ های له شده عطر خوشبویی دارند و به داشتن تعدادی از خواص دارویی مانند کار به عنوان قابض و کمک به لخته شدن خون معروف هستند.
