نوزاد آفتابی به کودکی گفته می شود که قبل از از دست دادن نوزاد دیگری در اثر عوارضی مانند سقط جنین یا مرده زایی به دنیا می آورید. این از دست دادن احساسات متناقضی را به همراه دارد، زیرا والدین به طور همزمان غمگین می شوند و سعی می کنند برای کودک آفتابی خود به جلو حرکت کنند. نماد واژه خورشیدی عزیزم را بیاموزید و چگونه به خود یا کسی که می‌شناسید که نوزاد خود را از دست داده کمک کنید.
Sunshine Baby نماد
اصطلاح sunshine baby معادل امید است، بسیار شبیه طلوع فجر. در میان تجربه دردناک از دست دادن فرزند، یک نوزاد آفتابی برای والدین آرامش و شادی به ارمغان می آورد.اصطلاح کودک آفتابی به پرتو نوری اشاره دارد که نشان دهنده کودکی است که قبل از تاریکی از دست دادن نوزاد است. این ترکیب شادی و رنج می تواند برای والدین بسیار گیج کننده و دشوار باشد.
22 ژانویهndبه عنوان روز ملی کودک آفتابی تبلیغ می شود. و در تقویم روز ملی، به عنوان جشن روز زندگی، روزی برای بزرگداشت و بزرگداشت کودکان ذکر شده است. مهم است که بدانیم این به والدین بستگی دارد که تصمیم بگیرند که آیا از کودک خود به عنوان یک کودک آفتابی یاد می کنند یا خیر. برخی ممکن است این اصطلاح را دوست نداشته باشند، زیرا ممکن است در پاسخ به یک از دست دادن عمیق، به طور نامناسبی مثبت به نظر برسد.
احساساتی که ممکن است پس از از دست دادن نوزاد ایجاد شود
از دست دادن نوزاد با طیف وسیعی از احساسات همراه است. این می تواند شامل خشم و غم و اندوه باشد زیرا کودک قادر به زندگی نبود، اشتیاق برای نوزاد، و اندوه که با احساسات جسمی (خستگی، درد، حالت تهوع و درد قفسه سینه) ظاهر می شود.
ترس نیز بخشی از تجربه احساسی است. وقتی کودک بیماری را تجربه می کند، والدین ممکن است بیشتر نگران نور خورشید کودک خود باشند. همچنین ممکن است والدین نسبت به برنامه ریزی بارداری دیگر احساس ابهام و اضطراب قوی داشته باشند.
احساس گناه نیز معمولا زمانی تجربه می شود که والدین خود را به خاطر از دست دادن فرزندشان سرزنش کنند. با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که والدین مقصر نیستند. فرآیندهای بیولوژیکی خارج از کنترل شما هستند و هیچ کس برای چنین ضرر وحشتناکی مقصر نیست.
پیمایش روابط پس از از دست دادن نوزاد
یک استرس زای دیگری که والدین ممکن است تجربه کنند تنش در روابطشان است. این ممکن است ناشی از دشواری در به اشتراک گذاشتن احساسات آنها با یکدیگر در مورد کودکی باشد که درگذشت. برای مثال، اگر یکی از والدین به دنبال آرامش از شریک زندگی خود باشد که آنقدر غمگین است که نمی‌تواند آن را فراهم کند، این اتفاق می‌افتد.علاوه بر این، والدین باید همچنان در میان غم و اندوه خود برای نوزاد خود حضور داشته باشند، که می تواند فشار بیشتری به زندگی آنها بیافزاید.
علاوه بر این، از دست دادن یک نوزاد می تواند با از دست دادن شبکه اجتماعی خانواده همراه باشد. این ممکن است زمانی رخ دهد که خانواده بزرگ یا دوستان در مورد نحوه حمایت از والدین نامطمئن باشند. آنها می توانند ناخواسته با بیان جملاتی مانند «تو جوان هستی، می توانی دیگری داشته باشی» از والدین فاصله بگیرند. والدین برای محافظت از خود در برابر دردهای عاطفی بیشتر به طور طبیعی از افرادی که ممکن است بی احساس رفتار کنند اجتناب می کنند.
با این حال، این زمانی است که شما نیاز به اتصال و پشتیبانی دارید. کارهایی وجود دارد که می توانید برای به حداقل رساندن یا جلوگیری از ارتباط نادرست و دوری از دیگران انجام دهید.
به دنبال پشتیبانی
مقابله با از دست دادن نوزاد به روشی فعال برای سوگواری سالم مهم است نه سرکوب غم یا انکار. والدینی که بیشترین حمایت را در این دوران احساس می‌کنند، آن‌هایی هستند که دوستان یا اقوامشان برای کمک‌های تدارکاتی، مانند انجام کارهای اداری، در دسترس آنها هستند، بدون اینکه سعی کنند از کلماتی استفاده کنند که ممکن است آرامش‌بخش باشد یا نباشد.
چند چیزهایی که به رفع غم و اندوه کمک می کند می تواند:
- با کسانی که به آنها اعتماد دارید تماس بگیرید و آنچه را که از نظر حمایت نیاز دارید به آنها اطلاع دهید. به عنوان مثال، "من نمی‌خواهم در مورد آن صحبت کنم، اما اگر می‌توانستید برای نگهداری از اولیویا به فروشگاه مواد غذایی بروید، این کمک بزرگی خواهد بود."
- به گروه حمایتی والدینی بپیوندید که با از دست دادن نوزاد یا بارداری سروکار دارند.
- در مورد غم و اندوه خود با شریک زندگی خود ارتباط برقرار کنید.
- اگر در فرآیند سوگواری به راهنمایی یا کمک در برقراری ارتباط با شریک زندگی خود نیاز دارید، به دنبال درمان باشید.
راههای کمک به والدین عزادار
دانستن نحوه صحبت کردن و حمایت از والدینی که نوزادشان را در اثر سقط جنین یا مرده زایی از دست داده اند می تواند بسیار دشوار باشد. مواردی که باید در نظر داشته باشید عبارتند از:
- به صراحت از آنها بپرسید که چگونه می توانید کمک کنید. آنها ممکن است ندانند چه چیزی از شما بخواهند، یا ممکن است تمایلی به درخواست کمک نداشته باشند. اگر اینطور است
- ابتکار عمل را به عهده بگیرید و کمک های عملی ارائه دهید که می دانید مفید خواهد بود، مانند کنار گذاشتن غذاهای خانگی یا برداشتن مواد غذایی برای آنها.
- بدانید که نیازهای آنها می تواند به ارزش ها یا عوامل چندفرهنگی آنها بستگی داشته باشد. به عنوان مثال، اگر آنها از هند مهاجرت کرده اند، ممکن است به دنبال حمایت نباشند زیرا نمی خواهند نگران باشند یا حلقه اجتماعی خود را سنگین کنند. با این حال، اگر برای کمک به شما مراجعه نکردند، تصور نکنید که آنها از غم و اندوه خود گذشته اند.
- آرامش با کلماتی که بیانگر همدلی است. جملاتی را با هدف ایجاد احساس بهتر در والدین نگویید، مانند "شاید قرار بوده باشد" یا "شما فرزندان بیشتری خواهید داشت" یا "حداقل یک فرزند دارید."
اینکه یک زوج بچه دار شوند یا قصد بچه دار شدن دارند، یک مسئله بسیار شخصی و از نظر احساسی است. بهتر است از نپرسیدن از زوجی که قصد بچه دار شدن دارند خودداری کنید، زیرا هرگز نمی دانید که آیا قبلاً با مرده زایی یا از دست دادن بارداری روبرو شده اند.
به خودت اجازه غصه خوردن
از دست دادن یک نوزاد خلأ دلخراشی در زندگی شما ایجاد می کند. مهم است که زمان لازم برای غم و اندوه را به خود اختصاص دهید تا بتوانید به بهترین شکل ممکن درمان کنید و برای ادامه زندگی سالم به آینده نگاه کنید.
