Magnolias (Magnolia spp.) گروه متنوعی از درختان هستند که به دلیل شکوفه های بزرگ و معطرشان شناخته می شوند. از بسیاری از گونه‌ها، تنها تعداد کمی به‌عنوان گیاهان محوطه‌سازی استفاده می‌شوند، اما از جمله محبوب‌ترین گونه‌ها برای ایجاد نقطه کانونی در منظره هستند.
مگنولیاهای باشکوه
مگنولیاها از نظر ارتفاع از درختان پاسیو 10 فوتی تا درختان تاج پوشش 80 فوتی متفاوت هستند.سه نوع اصلی در محوطه سازی استفاده می شود: دو گونه آسیایی و یک گونه آمریکای شمالی. همه آنها دارای برگهای سبز تیره بزرگ با ظاهری تا حدودی گرمسیری هستند که طول آنها بین 4 تا 10 اینچ است. آنها همچنین ساختار دانه‌ای مخروطی‌مانند جذابی دارند که می‌رسند و دانه‌های قرمز روشن را در پاییز آشکار می‌کنند.
همه واریته های زیر معمولاً در مهدکودک ها در سراسر ایالات متحده موجود هستند و بهتر است در پاییز پیوند شوند. آبیاری منظم برای رشد همه درختان ماگنولیا مهم است.
مگنولیاهای آسیایی
اینها کوچکتر از ماگنولیاهایی هستند که در محوطه سازی استفاده می شوند و به دلیل شکوفه دادن اوایل بهاری که حتی قبل از ظهور برگها اتفاق می افتد، شناخته شده اند. آنها به عنوان درختان پاسیو ایده آل هستند و حتی می توانند در گلدان های بزرگ رشد کنند. گزینه دیگر استفاده از آنها به عنوان نقطه کانونی در میان بستری از پیازهای کم رشد و گیاهان چند ساله است.
مراقبت و مشکلات احتمالی
مگنولیاهای آسیایی برای رشد و شکوفه دادن به آفتاب کامل و خاک غنی و با زهکشی مناسب نیاز دارند. آنها عملاً در برابر آفات و مشکلات بیماری مصون هستند، اگرچه کپک پودری ممکن است گاهی اوقات گیاهان را آلوده کند. بهتر است هر پاییز برگها را چنگک بزنید تا به کنترل بیماری کمک کنید.
مگنولیاهای آسیایی آنقدر زود شکوفا می شوند که یخبندان اواخر زمستان گاهی به شکوفه ها آسیب می رساند. بنابراین، کاشت آنها در یک مکان محافظت شده مفید است، اگرچه ارقام دیرگل نیز وجود دارند که کمتر در برابر این مشکل آسیب پذیر هستند.
ستاره مگنولیا
مگنولیا ستاره ای (Magnolia stellata) به آرامی تا 15 یا 20 فوت قد و 10 یا 15 فوت عرض رشد می کند. قطر گل های سفید پرزدار بسته به رقم تا پنج اینچ می رسد. در مناطق 4 تا 8 USDA مقاوم است.
- 'Rosea' یک شکل صورتی گل است.
- «نیلوفری» یک گل دیر شکوفه با شکوفه های سفید خالص پنج اینچی است.
نعلبکی مگنولیا
مگنولیا نعلبکی (Magnolia x soulangiana) یک ماگنولیا ترکیبی محبوب با شکوفه های بسیار زیاد تا قطر 10 اینچ است. گل ها سفید با رژگونه های صورتی و بنفش هستند و به شکل نعلبکی پهن باز می شوند. رشد بسیار کند تا 30 فوت است و در مناطق 4 تا 9 USDA مقاوم است.
- 'Lennei' دیرتر گل می دهد و برگها و گلهای بزرگتری نسبت به سایر ارقام دارد.
- 'San Jose' گونه ای با شکوفه های صورتی مایل به ارغوانی است.
مگنولیاهای آمریکای شمالی
چندین گونه از ماگنولیا بومی شرق ایالات متحده هستند، اگرچه ماگنولیا جنوبی (Magnolia grandiflora) به مراتب رایج ترین کاشته شده است. ماگنولیاهای جنوبی درختانی همیشه سبز با شکوه با شکوفه های سفید بسیار زیاد هستند که از نظر زیبایی با همتایان آسیایی خود برابری می کنند، اگرچه گل ها چندین ماه بعد ظاهر می شوند.
شرایط رشد
آنها توانایی غیرمعمولی برای رشد هم در آفتاب و هم در سایه دارند و با اکثر انواع خاک به غیر از مکان های دائما مرطوب سازگار هستند. آنها بسیار انعطاف پذیر هستند و به راحتی رشد می کنند، اگرچه به غنی سازی خاک با کمپوست کمک می کند تا کاشت های جدید شروع خوبی داشته باشند. آنها معمولاً به عنوان درختان سایه کاشته می شوند، اگرچه شکل های کوتوله به عنوان یک پرچین بلند مفید است.
مشکلات احتمالی
آفات و بیماری ها به ندرت مشکل ماگنولیا جنوبی هستند، اما به طور مشخص رشد گیاهان دیگر در زیر آنها دشوار است. بین سایه سنگین، ریزش برگ ضخیم و سیستم ریشه تهاجمی، بیشتر گیاهان برای بقا در میان خود تلاش می کنند.آنها معمولاً با مالچ از برگ های خود در اطراف پایه و مقدار کمی دیگر رشد می کنند.
انواع
این گونه ها در مناطق ۷ تا ۹ USDA مقاوم هستند.
- 'Claudia Wannamaker' تا حدود 50 فوت رشد می‌کند و دارای برگ‌هایی با سطح زیرین قهوه‌ای چرمی است.
- " غول سبز" با فرم هرمی عمودی به 60 فوت قد می‌رسد.
- " خرس عروسکی" با شکل قائم تا 20 فوت رشد می کند و دارای برگ هایی با قسمت زیرین قهوه ای مایل به قرمز است.
فیض و توان
مگنولیا طیفی از گزینه‌ها را برای منظره از درختان کوچک که مانند بستری از پیازهای بهاری روی درخت هستند تا گونه‌های جنگلی باشکوه ارائه می‌دهند. اگرچه آنها جزو خانواده های سلطنتی درختان گلدار هستند، اما به نوازش کمی نیاز دارند، سال به سال بدون مراقبت و بدون مراقبت گل می دهند.
