گل مخروطی یک عنصر اصلی در مرزهای گل چند ساله در سراسر آمریکای شمالی است. این فقط به این دلیل نیست که آنها به طور گسترده سازگار هستند - آنها همچنین سخت، ماندگار هستند و در سایه های کافی برای مطابقت با هر طرح رنگی موجود هستند.
مبانی گل مخروطی
اگر به داروهای گیاهی علاقه دارید، ممکن است این گیاه را با نام گیاهی آن، اکیناسه بشناسید. گیاهپزشکان از ریشههای گل مخروط/اکیناسه در داروهای گیاهی استفاده میکنند، اما باغبانها معمولاً بیشتر به نمایش گلهای آن علاقهمند هستند.
ظاهر
گل مخروطی از نزدیک با سوزان های سیاه چشم است که به همراه بسیاری از گونه های دیگر از خانواده دیزی شبیه است.بزرگترین تفاوت ظاهری بین گل مخروطی و خویشاوندانش این است که گلبرگ های گل به شکلی زیبا به سمت پایین فرو می روند که شکل مخروطی ایجاد می کند. مرکز گل شبیه چشم سوزان چشم سیاه است اما رنگ روشنتری دارد و همچنین مخروطیهای مشخصی دارد.
شاخههای مخروطیها در سطح زمین بسیار کم میمانند، آنقدر کم که معمولاً در یک مرز مختلط شامل گیاهان بلندتر قابل مشاهده نیستند. ساقه های گل، با این حال، دو تا سه فوت بالاتر از برگ ها بلند می شوند، در اواسط تابستان و گاهی اوقات دوباره در اواخر تابستان شکوفا می شوند. صورتی رز و بنفش روشن رایجترین رنگها هستند، اگرچه پرورش دهندگان سایههای بسیاری دیگر را معرفی کردهاند، از رنگهای سفید خالص، زرد و نارنجی گرفته تا رنگهایی که ترکیبی از رنگهای غروب خورشید را روی یک گیاه نشان میدهند.
استقرار در باغ
گل مخروطی را می توان در بهار یا پاییز در مکانی آفتابی با زهکشی خوب کاشت.برای ایجاد یک لکه بزرگ، بهتر است قبل از کاشت، خاک را در کل منطقه کاشت (با دست یا با پنجه) تا عمق حداقل شش اینچ شل کنید، زیرا این کار باعث میشود که گیاهان پخش شوند و فضا را پر کنند. در بین آنها در غیر این صورت، به سادگی یک سوراخ حدود 50 درصد وسیع تر و عمیق تر از توپ ریشه حفر کنید و آن را در زمین قرار دهید، در حالت ایده آل با یک بیل پر از کمپوست. بوته های اکیناسه باید حدود 18 اینچ از هم فاصله داشته باشند.
گل مخروطی معمولاً در حاشیههای چندساله گنجانده میشود، اگرچه برخی از گونههای رنگارنگ طراحان در پاسیو در گلدانی مناسب به نظر میرسند. آنها همچنین یکی از بهترین گونه ها برای جذب پروانه ها هستند و آنها را به یک انتخاب عالی برای باغ زیستگاه تبدیل می کند.
مراقبت از گل مخروط
گل مخروطی بومی بخش بزرگی از آمریکای شمالی است و به قدری سازگار است که تا زمانی که آفتاب کامل و خاک نسبتاً غنی باغ فراهم باشد، معمولاً به کود، آبیاری و مدیریت آفات نیازی نیست.آنها در صورت آبیاری هفتگی رشد می کنند و گل می دهند، اما در واقع کاملاً به خشکی متحمل هستند و به طور کلی با بارندگی موجود به خوبی زندگی می کنند، به جز در غرب خشک ایالات متحده
رژیم نگهداری
با این حال، چند کار نگهداری در ارتباط با اکیناسه وجود دارد. اولین مورد این است که علف های هرز را دور نگه دارید. شاخ و برگ های کم رشد رقیب ضعیفی با سایر پوشش های گیاهی هستند و می توانند به راحتی در برابر نور خورشید گرسنه شوند. نگهداری دو تا سه اینچ مالچ در اطراف پایه گیاهان کمک بزرگی به کاهش فشار علف های هرز می کند.
کار دیگر شامل برداشتن گلهای خرج شده است. جدا کردن آنها از ساقه به هنگام محو شدن آنها در طول فصل رشد باعث تشویق مجدد گلدهی می شود. با اولین یخبندان در پاییز، تمام قسمت های بالای زمینی گیاه قهوه ای می شوند و می توان آنها را به زمین برید. یا می توانید ساقه های گل خشک شده را به عنوان بخشی از باغ زمستانی رها کنید و به جای آن در اوایل بهار آنها را روی زمین ببرید.دانه ها منبع غذایی عالی برای پرندگان در خارج از فصل هستند.
انواع
گل مخروطی بنفش (Echincaea purpurea) رایج ترین و قوی ترین گل مخروطی است. دومین گل مخروطی با برگ باریک (Echinacea angustifolia) است که ظاهری مشابه دارد اما دارای برگ ها و گلبرگ های باریک تر است. فراتر از این دو نوع اساسی، کولتیواتورها و هیبریدهای متعددی وجود دارد که برخی از آنها ظاهری کاملاً چشمگیر دارند.
- آلبا، وایت سوان و وایت لوستر ارقام رایج با گلهای سفید خالص هستند.
- Merlot، Fatal Attraction و سوپ گوجهفرنگی از برترین واریتههای رنگ قرمز هستند.
- Sunrise، Sundown و Mac and Cheese نمونههایی از گل مخروطی چند رنگ هستند که در سایههای نارنجی، زرد، ماهی آزاد و هلویی وجود دارند.
- آهک نارگیل و حسادت سبز برخی از غیرمعمول ترین پرورش دهندگان با گلبرگ های سبز هستند.
یک گیاه چند ساله قابل اعتماد
چه بخواهید آن را به دلیل خواص معروف تقویتکننده سیستم ایمنیاش پرورش دهید و چه به دلیل شکوفههای شاد و درخشانش، اکیناسه گیاهی است که به راحتی میتوانید آن را بپرسید. با ظاهر زیبای ساده و سهولت رشد، تحسین و اعتماد باغداران را در همه جا به خود جلب کرده است.