گوردونیاس پسرعموهای کمتر شناخته شده کاملیا هستند. آنها به ندرت در مناظر خانه رشد می کنند، اما تعدادی ویژگی های تزئینی برجسته دارند که آنها را شایسته توجه می کند.
گوردونیاس را در نظر بگیرید
دهها گونه گوردونیا وجود دارد که بیشتر آنها بومی آسیا هستند، اما تعداد کمی از آنها توسط باغبانان کشت شده اند. هیچ کدام مستعد ابتلا به آفات یا بیماری نیستند، اما هر دو نیازهای رشد نسبتاً خاصی دارند که باید برآورده شوند. آنها به‌عنوان گیاهانی سخت و سازگار شناخته نمی‌شوند، تا آنجا که نمونه‌های منحصربه‌فردی هستند که در صورت رشد موفقیت‌آمیز، داشتن آنها در منظره بسیار ارزشمند است.
گیاه تخم مرغ سرخ شده
این درختچه از نظر گیاه شناسی با نام گوردونیا axillaris شناخته می شود، یک درختچه بزرگ همیشه سبز است که شباهت زیادی به برخی از گونه های گل سفید کاملیا دارد. مانند بسیاری از کاملیاها، شکوفه ها که معمولاً 3 تا 4 اینچ قطر دارند، در پاییز ظاهر می شوند. دوره شکوفایی در طول زمستان در آب و هوای عاری از یخبندان ادامه می یابد، که در بین بوته های گلدار نادر است. توجه به این نکته مهم است که این درختچه ها خیلی مقاوم به سرما نیستند. کشت محدود به مناطقی است که دمای زمستان کمتر از 10 درجه نباشد.
ظاهر
نام گیاه تخم مرغ سرخ شده از ظاهر گلها می آید. آنها دارای یک خوشه بزرگ از پرچم های زرد روشن در مرکز هستند که شبیه زرده هستند. بر خلاف کاملیا، گلها در حالی که روی گیاه هستند قهوه ای نمی شوند. آنها با رنگ دست نخورده به زمین می افتند و فرش زیبایی در اطراف گیاهان ایجاد می کنند.
کاشت
گیاهان تخم مرغ سرخ شده را در آفتاب یا نیمه سایه در خاک غنی ارگانیک بکارید. آنها شرایط خاک تا حدودی اسیدی را ترجیح می دهند و نیاز به آبیاری منظم دارند.
در حال رشد
گیاه تخم مرغ سرخ شده با ظاهری مرتب و مرتب به آرامی رشد می کند تا حدود 15 فوت ارتفاع و عرض دارد. شاخ و برگ نیزه‌ای تا بیضی شکل و براق است و زمانی که در گل نیست، پس‌زمینه جذابی ایجاد می‌کند. آنها گیاهان پرچینی عالی هستند، اما در میان گیاهان چند ساله کم رشد که نیازهای رشد خود را به اشتراک می گذارند، نمونه بهتری هستند. شاخه های پایینی را می توان کوتاه کرد تا آنها را به عنوان یک درخت کوچک تربیت کرد.
Loblolly Bay
Gordonia lasianthus که معمولاً به آن خلیج لوبلی می گویند، ظاهر کلی شبیه به گیاه تخم مرغ سرخ شده دارد، با این تفاوت که به صورت درختی همیشه سبز رشد می کند و گل های آن کمی کوچکتر هستند.گلدهی آن از اوایل تابستان شروع می شود و اغلب تا مرداد ادامه می یابد. خلیج لوبلی که به آرامی تا ارتفاع 50 فوتی یا بیشتر رشد می کند، عادت رشد عمودی مشخصی دارد، سایبان آن به ندرت بیش از 10 فوت عرض دارد.
نیازهای رو به رشد
خلیج لوبلولی نسبت به گیاه تخم مرغ سرخ شده به سرما کمی مقاوم‌تر است، اما در شرایط فرهنگی دقیق‌تر است. این گیاه بومی جنوب شرقی ایالات متحده است و در مکان‌های مرطوب به‌عنوان یک درخت زیرزمینی در زیر چوب‌های سخت مانند افرا و تاپلو رشد می‌کند. مانند کاملیا به شرایط خاک اسیدی و غنی ترین خاک ممکن نیاز دارد. اگرچه در مناطق باتلاقی در زمین های بومی خود رشد می کند، به نظر می رسد برای رشد زیر کشت به ترکیبی از زهکشی خوب و آبیاری مداوم نیاز دارد. قطعا درختی برای مکان های گرم و خشک نیست.
کاربرد
شاخ و برگ نفیس است، با یک سبز براق عمیق در سمت بالای برگ های باریک 6 اینچی و خاکستری مات در پایین، که هر زمان که نسیمی می وزید، قابل مشاهده است.شاخ و برگ در طول زمستان باقی می ماند اما در هوای سرد با رنگ های برنزی و سرخابی رنگ می شود. خلیج لوبلی به دلیل تحمل سایه و عادت رشد بسیار راست آن، کاندیدای مناسبی برای مکان‌های تنگ بین ساختمان‌ها یا در ضلع شمالی یک خانه چند طبقه است. همچنین به عنوان یک پرچین بلند روی املاک بزرگ با تاج درخت بالغ مفید است.
گیاهان مرتبط
کارهای پرورشی محدودی با خلیج لوبلی انجام شده است. رقمی که به سادگی به عنوان "Variegata" شناخته می شود دارای رگه های سفید روی برگ ها است و حتی از گونه های آن زیباتر است، اگرچه به ندرت در مهد کودک ها دیده می شود. همچنین یک هیبرید بین خلیج loblolly و یک گیاه مرتبط به نام فرانکلینیا وجود دارد. این گیاه به نام گوردلینیا شناخته می شود و نسبت به خلیج لوبلی مقاوم تر به سرما و رشد آن کمتر است.
لذت جمع آوری گیاهان
به استثنای باغبانانی در اعماق جنوب که در حال کاشت خلیج لوبلی در زیستگاه بومی خود هستند، گوردونیا عمدتاً گیاهانی برای باغبانان اختصاصی است. آنها به کندی رشد می کنند، اما عمر طولانی دارند و به طرز شگفت انگیزی زیبا هستند و برای تلاشی که در پرورش آنها انجام می شود، پاداش های زیادی ارائه می دهند.
