تشکیل یک خانواده ترکیبی می تواند چالش های زیادی را برای همه افراد درگیر ایجاد کند. نقش ناتنی اغلب برای همه طرف‌ها گیج‌کننده است، اما استراتژی‌های بسیاری وجود دارد که خانواده‌های ترکیبی می‌توانند از آن برای ایجاد یک محیط آرام استفاده کنند. برقراری ارتباط با احساسات درگیر در خانواده های ترکیبی می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که کدام نکات و استراتژی ها را ابتدا امتحان کنید. استراتژی‌های خوب، همراه با ارتباطات باز و تمایل به کار سخت، می‌تواند به خانواده‌های جدید کمک کند تا با موفقیت ترکیب شوند.
پیشگیر باشید
در حالت ایده‌آل، زوج‌هایی که در یک رابطه جدی هستند، قبل از اینکه متعهد به ایجاد یک خانواده ترکیبی شوند، باید درباره سبک‌های فرزندپروری و نقش‌های خانوادگی صحبت کنند.زوج‌ها همچنین باید قبل از نقل مکان درباره برنامه‌های زندگی مشترک با کودکان صحبت کنند. این می تواند به همه فرصت بیشتری بدهد تا تغییرات قریب الوقوع و نظرات صوتی را پردازش کنند.
اگر در حال حاضر با هم زندگی می کنید، برنامه ریزی از قبل شامل شروع بحث و گفتگو با شریک زندگی خود به دور از فرزندان است. مسائل مهمی که کل خانواده را تحت تاثیر قرار می دهد باید زودتر مورد توجه قرار گیرد. مهم است که والدین و شریک زندگی خود قبل از ارائه اطلاعات به فرزندان در یک صفحه باشند. درباره مواردی مانند: بحث کنید
- نقش های خانوادگی- چه کسی مسئول نظم و انضباط، کارها، وعده های غذایی، سواری به مدرسه و فعالیت است.
- قوانین و انتظارات - نحوه رفتار کودکان با بزرگسالان را روشن کنید.
- انضباط - چگونه در مورد قوانین خانه تصمیم می گیرید، چه مجازات هایی را قابل قبول می دانید، و چگونه هر بزرگسال به اجرای قوانین کمک می کند؟
- تدارکات زندگی - فضای زندگی چگونه تقسیم می شود؟
- برنامه - برنامه کار، مدرسه و فعالیت را بین خود، شریک زندگیتان و کودکان مقایسه کنید تا برای حمل و نقل و حضور و غیاب برنامه ریزی کنید.
این موضوعات باید در خلوت بزرگترها مطرح شود. هنگامی که شما دو نفر به توافق رسیدید، می توانید اطلاعات را به کودکان ارائه دهید و نظر آنها را بخواهید.
برنامه پیشاپیش با والدین بیولوژیکی دیگر
نیادری مستلزم آن است که نه تنها از همسرتان حمایت کنید، بلکه از خواسته های والدین بیولوژیکی دیگر در مورد فرزندانشان نیز حمایت کنید. در صورت امکان، برنامه ها را با والدین غیر حضانت هماهنگ کنید و با آگاه کردن یکدیگر از تغییرات احتمالی، ارتباطات را باز کنید. یکی از راه‌هایی که می‌توانید زندگی روزمره را بین همه خانواده‌ها روان نگه دارید، ایجاد یک تقویم مشترک است.
- صفحات تقویم ماهانه برای کل سال را چاپ کنید یا یک تقویم آنلاین بسازید.
- در ترتیبات ملاقات، تعهدات تعطیلات، برنامه های مدرسه، تعطیلات و سایر فعالیت های فوق برنامه برای کودکان از دیدگاه هر یک از والدین بیولوژیکی بحث کنید و بنویسید.
- تقویم را به صورت آنلاین به اشتراک بگذارید تا در همه خانواده ها نگهداری شود.
- وقتی فرصت‌هایی پیش می‌آیند که بر برنامه تأثیر می‌گذارند، قبل از ایجاد تغییرات با والدین غیر حضانت مشورت کنید.
وقت گذاشتن برای برنامه‌ریزی از پیش برای سال می‌تواند انتقال را برای کودکان بسیار آسان‌تر کند. همه می دانند که چه چیزی باید انتظار داشته باشند، که می تواند به کاهش سطح استرس کمک کند.
خطوط ارتباط را باز کنید
مانند هر نوع رابطه ای، ارتباطات باز پایه و اساس ایجاد اعتماد است. برای حرکت دادن رابطه در جهت مثبت، مهم است که در به اشتراک گذاشتن احساسات و نظرات با شریک زندگی و فرزندان ناتنی خود صادق باشید.
احساساتتو ابراز کن
همه افراد در یک خانواده ترکیبی در آغاز احساس غمگینی، ناامنی یا عصبی بودن دارند. به اشتراک گذاشتن احساسات خود با همسر و فرزندان می تواند به همه کمک کند که این را به عنوان یک تجربه مشترک ببینند، نه یک تجربه منزوی. راه های سالم و مناسب برای به اشتراک گذاشتن احساسات خود عبارتند از:
- از عبارات "I" استفاده کنید. به عنوان مثال، "من از خوابیدن در یک خانه جدید کمی عصبی می شوم. آیا صدای خنده داری وجود دارد که این خانه ایجاد می کند که بتوانید به من بگویید؟"
- به اشتراک گذاری یک داستان شخصی از گذشته خود که به این وضعیت مربوط می شود، از جمله نحوه برخورد با آن.
- بدون قضاوت و سرزنش صادق باشید. اگر فرزند ناتنی بگوید که شما را دوست ندارد، یک پاسخ خوب ممکن است این باشد: "من خیلی ناراحتم که مرا دوست ندارید، زیرا من شما را دوست دارم."
احترام طلب
کودکان باید درک کنند که از آنها انتظار می رود نسبت به همه بزرگسالان، از جمله ناپدری، احترام بگذارند. والدین بیولوژیکی می توانند توضیح دهند که کودکان می توانند به ناتنی خود مانند یک معلم، مربی یا عمو نگاه کنند و باید با ناتنی خود نیز به شیوه ای مشابه رفتار کنند. این می تواند برخی از سردرگمی ها را در مورد نقش پدر و مادر ناتنی از بین ببرد. وقتی والدین کودک این درخواست‌ها را مطرح می‌کنند، بهتر دریافت می‌شوند، زیرا واضح است که انتظارات از والدین است، نه ناتنی.به فرزندان ناتنی خود بگویید که نمی‌خواهید جایگزین مادر یا پدرشان شوید، اما می‌خواهید دوست آنها باشید. حذف این تصور اشتباه از روی میز برای کودکانی که سعی می کنند نقش شما را مشخص کنند نیز مفید است.
مسائل بزرگسالان را بین بزرگسالان نگه دارید
تفاوت عقاید و مشکلات دیگر باید در میان بزرگسالان مطرح شود. این بحث ها باید در خلوت اتفاق بیفتد و در صورت امکان حل شود. این شامل اختلافات بین شما و شریک زندگیتان، شما و والدین بیولوژیکی دیگر و هر دو والدین بیولوژیکی است. اگر چه اگر با چیزی که شریک زندگی تان یا سابقش می گوید مخالف باشید در لحظه ممکن است دشوار به نظر برسد:
- با یک بهانه قابل باور، مانند نیاز به استفاده از دستشویی، خود را از موقعیت خارج کنید.
- به این فکر کنید که واقعاً با چه چیزی موافق نیستید تا بتوانید واضح باشید.
- صبر کنید تا با همسرتان خلوت کنید تا دوباره موضوع را مطرح کنید.
صندلی عقب بشین
پدر ناتنی بودن اغلب مستلزم این است که نیازهای دیگران را بر نیازهای خود ترجیح دهید. شریک زندگی شما به حمایت زیادی نیاز خواهد داشت زیرا به فرزند خود در این دوران سخت کمک می کند. کودکان همیشه برای مقابله با احساسات منفی و تغییرات عمده زندگی مجهز نیستند، بنابراین به حمایت بیشتری نیز نیاز دارند. با پیروی از رهبری شریک زندگی خود در مورد نظم و انضباط، و رهبری فرزند ناتنی خود در رابطه با پیوند، کودک می تواند کنترل بیشتری بر زندگی خود داشته باشد و کمتر سرزنش شما باشد.
رهنمای کودک را دنبال کنید
اغلب، کودکان کسانی هستند که در هنگام ازدواج مجدد والدین، بیشترین تغییر را متحمل می شوند. آنها ممکن است درخواست نکرده باشند که این اتفاق بیفتد و نمی خواهند در چنین تغییر بزرگی شرکت کنند. سرعت کودک در ایجاد رابطه با والدین ناتنی باید راهنمای شما باشد.
- صبر کنید تا کودک محبت را آغاز کند.
- هر اسمی (محترمانه) که برای صدا زدن انتخاب میکنن بپذیر.
- به دنبال فرصت های طبیعی برای ارتباط باشید.
- پیشنهاد زمان برای بحث و گفتگو یا فعالیت های مشترک.
اجازه دهید والدین بیولوژیک رهبر باشند
والدین بیولوژیکی این عنوان را برای تمام زندگی فرزندانشان حفظ خواهند کرد. صرف نظر از برنامه های حضانت یا احساسات شخصی، والدین بیولوژیکی مسئول فرزندان خود هستند. در حالی که مطمئناً تشویق می‌شوید نظرات و خواسته‌های خود را با همسرتان در میان بگذارید، والدین بیولوژیک در مورد نحوه تربیت فرزندانشان حرف آخر را می‌زنند. نقش شما در خانواده این است که به عنوان پشتیبان اضافی برای همسر و فرزندانتان عمل کنید.
ذهنیت گروهی را تشویق کنید
هنگامی که برای تشکیل خانواده جدید تلاش می کنید، تفکر با ذهنیت گروهی می تواند مفید باشد. در یک گروه، آنچه برای هر فرد و گروه به عنوان یک کل بهترین است را در نظر می گیرید.
کودکان را در تصمیم گیری مشارکت دهید
در حالی که بزرگسالان باید در خانواده مسئول باشند، اجازه دادن به کودکان در قوانین و فعالیت ها به آنها احساس اهمیت بیشتری می دهد. بسته به نوع خانواده شما، تصمیم گیری می تواند رسمی یا غیر رسمی باشد.
- جلسات خانوادگی منظم برگزار کنید. یک برنامه زمانی مشخص انتخاب کنید و آن را در اولویت قرار دهید. جلسات خانوادگی را می توان به صورت رسمی دور میز یا غیررسمی از طریق فعالیت های مشترک مانند شب بازی خانوادگی برگزار کرد.
- از هر یک از اعضای خانواده بخواهید به یک قانون خانه فکر کنند و عواقب مناسبی برای شکستن آن داشته باشند.
- برای تصمیم گیری در مورد تعطیلات خانوادگی، فعالیت های آخر هفته، یا چه چیزی برای شام، از یک سیستم رای گیری استفاده کنید.
- به کودکان اجازه انتخاب یا تزئین اتاق خوابشان را بدهید.
به دنبال علایق مشترک باشید
هر یک از اعضای خانواده احتمالاً سرگرمی ها و علایق متفاوتی دارند. از اینها به عنوان راهنما هنگام برنامه ریزی فعالیت های منظم برای شرکت کل خانواده استفاده کنید.
- پیشنهاد آموزش به فرزندان ناتنی چیزی که در آن مهارت دارید.
- از کودکان بخواهید چیزی را به شما بیاموزند که در آن مهارت دارند.
- با نوشتن فعالیت های مختلف روی کاغذ و قرار دادن همه آنها در یک کاسه یک کاسه فعالیت درست کنید. وقتی به دنبال کاری هستید که با هم انجام دهید، یک نفر را به طور تصادفی از کاسه فعالیت انتخاب کنید.
- به دنبال تجربیات جدیدی باشید که می توانید همه آنها را به اشتراک بگذارید. چیزی مانند پختن یک غذا با استفاده از موادی که هیچ یک از شما قبلاً نخورده اید می تواند سرگرم کننده و ساده باشد.
به سنت ها احترام بگذارید و سنت های جدید خلق کنید
فرزندان شما قبل از آمدن شما نوع دیگری از زندگی خانوادگی داشتند. سنت های تعطیلات و سالانه می تواند بزرگ یا کوچک باشد. از فرزندان ناتنی خود در مورد رویدادها یا فعالیت های مهمی که دوست دارند در آن شرکت کنند بپرسید و راهی برای تحقق آن بیابید. با تلاش برای کمک به آنها در حفظ حس عادی بودن، نشان می دهید که چقدر برایتان اهمیت دارد.
احترام به سنت های قدیمی به اندازه ایجاد سنت های جدید مهم است. یافتن کاری که خانواده جدیدتان می توانند سال به سال با هم انجام دهند، به ایجاد خاطرات جدید و تاریخچه جدید کمک می کند.
- روز خانواده قدمت را جشن بگیرید.
- محل تعطیلات سالانه را انتخاب کنید.
- تعطیلات مبهم مانند روز رئیس جمهور یا روز ملی بیسکویت با چیپس شکلاتی را جشن بگیرید.
- داوطلب خانواده باشید.
با صبر پیش برو
ترکیب یک خانواده زمان می برد، اغلب سالها. ران دیل، درمانگر خانواده و ازدواج، پیشنهاد می کند که خانواده های ناتنی تا حدود سال سوم مانند یک خانواده، با صمیمیت و روابط معتبر فکر یا رفتار نکنند. اگرچه این ممکن است بیش از حد به نظر برسد، اما در نظر داشته باشید که در حال ایجاد پیوند جدیدی با کودکانی هستید که ممکن است در پذیرش شما مردد باشند.
منعطف باش و فداکاری کن
ناتنی بودن مستلزم فداکاری از سوی شماست تا نیت واقعی خود را به فرزندان نشان دهید.وقتی کودک می بیند که شما او را در اولویت قرار می دهید، به خصوص علیرغم خواسته های شما، می تواند به ایجاد حس اعتماد کمک کند. به دنبال راه هایی برای تغییر برنامه خود یا نادیده گرفتن رویداد خود به نفع حمایت از علایق کودک باشید. شما مطمئناً در زندگی خود تعهداتی دارید و باید مراقب انجام آنها باشید، اما فعالیت های اوقات فراغت را می توان در کوتاه مدت قربانی ایجاد احترام و اعتماد کرد. اگر بازی مدرسه فرزند ناتنی شما در همان شب با باشگاه کتابخوانی شما برگزار می شود، انتخاب شرکت در نمایشنامه راهی ارزشمند و ساده برای نشان دادن حمایت خواهد بود.
عامل سن
سن فرزندان ناتنی شما نقش مهمی در میزان تمایل آنها به پذیرش شما دارد. کودکان خردسال بیشتر به اقتدار شما احترام می گذارند و مانند سایر بزرگسالان مورد اعتماد با شما رفتار می کنند. پاتریشیا پاپرنو، متخصص و روانشناس خانواده ناتنی به اشتراک می‌گذارد که کودکان 6 تا 18 ساله معمولاً زمان بیشتری برای پذیرش اقتدار والدین ناتنی نیاز دارند.
چه زمانی به دنبال کمک حرفه ای باشیم
گاهی اوقات مسائلی که خانواده‌های ترکیبی تجربه می‌کنند فراتر از توانایی هر فرد است. با توجه به ماهیت پویایی ترکیبی خانواده، کمک حرفه ای برای کل خانواده می تواند بسیار مهم باشد. اگر احساس می‌کنید تمام تلاشتان را کرده‌اید و هنوز هم کار نمی‌کند، با یک خانواده‌درمانگر صحبت کنید. نشانه هایی که ممکن است خانواده شما به کمک خارجی نیاز داشته باشند عبارتند از:
- محبت آشکار یک کودک بر دیگری
- فقدان کامل فرزندپروری
- هر عضوی از خانواده که در استرس غرق شده است
- کودک احساس تنهایی، پاره شدن، طرد شدن یا ناراحتی در کنار اعضای خاص خانواده می کند
- اعضای خانواده در لذت بردن از فعالیت هایی که معمولاً دوست دارند مشکل دارند
قاعده طلایی
اگر فرزندپروری سخت ترین شغل روی کره زمین است، ناتنی بودن می تواند غیرممکن به نظر برسد. ارتباطات باز، احترام و ایجاد اعتماد پایه های هر رابطه سالم است.با فرزندان ناتنی خود به گونه ای رفتار کنید که انتظار دارید با شما رفتار شود و آنها را تشویق کنید تا با خواهر و برادر ناتنی خود نیز رفتار مشابهی داشته باشند و احتمالاً متقابل این اقدامات را مشاهده خواهید کرد.
