دوچرخه های عتیقه به دلایل مختلف با اشتیاق جمع آوری می شوند. کلکسیونرها از تاریخ، میراث و خطوط هنری دوچرخه های عتیقه قدردانی می کنند و تمایل دارند آنها را برای نسل های آینده حفظ کنند. این دوچرخه‌های عتیقه را که بیشتر به خاطر جذابیتشان دوست دارند تا راحتیشان، باید ستایش کنید زیرا راه را برای دوچرخه‌های مدرن خیابانی و کوهستانی هموار کردند.
ساخت دوچرخه آغاز شد
اولین دوچرخه زنجیری در حدود سال 1885 ساخته شد.قبل از این، دوچرخه ها با حرکت پاهای سوار به سمت جلو رانده می شدند. با پیشرفت تکنولوژی، دوچرخه‌های ویکتوریایی به یک روش مهم حمل‌ونقل تبدیل شدند و به تغییر شکل بافت اجتماعی از طریق دسترسی به مردم برای حرکت در محیط طبیعی و صنعتی کمک کردند.
برخی از مشهورترین تولیدکنندگان دوچرخه در این دوره عبارتند از:
- سیرز روباک
- شوین
- مید
- مونتگومری وارد
- استیرن
- پاپ
- اسپالدینگ
- راسیکل
- سال خوش
دوچرخه وارد بازار کودکان شد
با این حال، پس از جنگ جهانی اول بود که تولیدکنندگان شروع به ساخت دوچرخه‌هایی برای جذابیت کودکان کردند. این دوچرخه ها شبیه هواپیما و موتورسیکلت طراحی شده اند. آنها سنگین و دست و پا گیر بودند، اما والدین و فرزندان به طور یکسان از ظاهر جدید خود مجذوب شدند.در دهه 1960، دوچرخه ها سبک ساده تر و وزن کمتری داشتند. تغییر وزن به کودکان این امکان را می داد تا با ترفندهایی مانند چرخ و پرش، آزمایش کنند، چیزی که در دوچرخه های سنگین دوران ادوارد غیرممکن بود.
مدل های محبوب دوچرخه آنتیک
وقتی دوچرخه‌های عتیقه را تصور می‌کنید، احتمالاً تصاویری از نسبت‌های سیرک‌مانند Penny Farthing با ترکیب چرخ‌های بزرگ و کوچک منحصربه‌فرد آن را تداعی می‌کنید. با این حال، همه دوچرخه‌ها با استفاده از این طرح ساخته نشده‌اند، و فرمت دوچرخه معمولی در واقع خیلی زودتر از آنچه تصور می‌کنید ظاهر شد.
از میان این دوچرخه های عتیقه، سه نوع اصلی وجود دارد که ممکن است با آنها برخورد کنید. هر کدام از اینها ویژگی ها و سبک منحصر به فرد خود را دارند و کلکسیونرها برای هر کدام ترجیحات فردی دارند:
Velocipede- این دوچرخه‌های اواسط تا اواخر قرن نوزدهم، شکل دوچرخه‌های معمولی متوسطی دارند، زیرا چرخ‌هایشان عمدتاً با یکدیگر تناسب دارند. با این حال، این دوچرخه‌ها قبل از تولید لاستیک‌های بادی ساخته شده‌اند، به این معنی که از آهن ساخته شده‌اند و برای سوار شدن به طرز باورنکردنی ناهموار بودند.
Penny Farthing- دوچرخه چرخ بالا (با نام مستعار پنی فارتینگ) دوچرخه تایرهای نامتناسبی است که مردم هنگام تصور دوچرخه های عتیقه به آن فکر می کنند.
دوچرخه ایمنی- دوچرخه ایمنی در واقع پیشرو مستقیم دوچرخه امروزی را توصیف می کند. این دوچرخه‌ها از لاستیک‌های بادی لاستیکی استفاده می‌کردند، چرخ‌هایی هم اندازه داشتند و سواری آنها بسیار راحت‌تر از مدل‌های قبلی‌شان بود.
چیزهایی که هنگام جمع آوری دوچرخه های عتیقه باید به دنبال آنها باشید
با توجه به اینکه دوچرخه های عتیقه به طور کلی شبیه دوچرخه های مدرن هستند، تشخیص بصری آن برای شما بسیار آسان است. با این حال، چند مورد وجود دارد که باید در خود دوچرخه بررسی کنید تا اطلاعات بیشتری در مورد مدل خاص جمع آوری کنید و ببینید ارزش آن چقدر است.
- زنگ زدگی را بررسی کنید. زنگ‌زدگی یک عامل غالب است که می‌تواند ارزش دوچرخه‌های عتیقه را کاهش دهد، زیرا سازه‌های این دوچرخه از فلز ساخته شده‌اند و اگر به شدت زنگ زده باشند، به کارهای بازسازی زیادی نیاز دارد.
- به دنبال برچسب سازنده/شماره مدل باشید. هر دوچرخه ای مانند دوچرخه های مدرن دارای برچسب واضحی نیست، اما باید دارای شماره مدل یا علامت شناسایی باشد که بتوانید از آن برای تاریخ گذاری بهتر خود دوچرخه استفاده کنید.
- سعی کنید تاریخ قطعات آن را تعیین کنید اگر دوچرخه همراه با «زنگ و سوت» است، می توانید برای اینکه بدانید دوچرخه چقدر کمیاب است تاریخ گذاری کنید.. چیزهایی مانند زنگ دوچرخه (برای اولین بار در سال 1887 معرفی شد) و لاستیک های بادی (برای اولین بار در سال 1888 معرفی شدند) می توانند محدوده مناسبی را برای زمانی که دوچرخه شما ساخته شده است به شما ارائه دهند.
ارزشهای دوچرخه عتیقه
جالب اینجاست که بازار دوچرخه عتیقه محدود به فروش عمده دوچرخه نیست. در عوض، بسیاری از کلکسیونرهایی که می خواهند دوچرخه هایی را که از قبل در اختیار دارند، بازسازی کنند، همیشه دنبال قطعات دوچرخه هستند. بنابراین، حتی اگر اخیراً یک دوچرخه عتیقه در سوله‌ای نزدیک پیدا کرده‌اید که فرسوده زیادی دارد، هنوز هم احتمالاً می‌توانید قطعات خاصی از آن را با مقداری پول بفروشید. به عنوان مثال، این جفت چرخ دوچرخه ایمنی Forsyth را در نظر بگیرید که کمی بیش از 300 دلار فروخته شد.به همین ترتیب، اگر به یک پروژه سرمایه گذاری علاقه دارید، می توانید یک دوچرخه عتیقه با کیفیت پایین خریداری کنید و خودتان با استفاده از این قطعات فهرست شده آنلاین، آن را بازسازی کنید.
وقتی صحبت از دوچرخه‌های کامل به میان می‌آید، قیمت‌هایی را بین ۱۰۰ دلار بالاتر تا اواسط ۱۰۰۰ دلار بررسی می‌کنید. این از وضعیت دوچرخه، سازنده، سن و علاقه بازار ناشی می شود. در اینجا چند نمونه از چند دوچرخه عتیقه لیست شده یا فروخته شده اخیر آورده شده است که وضعیت بازار فعلی را نشان می دهد:
- دوچرخه چرخ چوبی سیراکیوز اوایل قرن بیستم - به قیمت 566 دلار فروخته شد
- دوچرخه مردانه آلبیون اواخر قرن نوزدهم - به قیمت 925 دلار فروخته شد
- قاب دوچرخه بدون چرخ 1890 Monarch - فروخته شده به قیمت 1 دلار، 280
- دوچرخه لاگونا وود متعلق به اواخر قرن نوزدهم - به ارزش 12000 دلار
- دوچرخه قاب چوبی مردانه Chilion در اواخر قرن نوزدهم - به ارزش 12000 دلار
با این حال، فروشندگان سریعترین نرخ فروش را با قطعات دوچرخه دارند، نه با خود دوچرخه‌های کامل.با این حال، دوچرخه‌هایی که به طور کامل بازسازی شده‌اند از دهه 1890 و دوره‌های اولیه می‌توانند به طور قابل‌توجهی بیشتر از دوچرخه‌هایی که تعمیر نشده‌اند، هزینه داشته باشند. به عنوان مثال، این دوچرخه پشت سر هم زیبا متعلق به دهه 1890 پس از بازسازی کاملاً کاربردی است و در حال حاضر با قیمت کمی بیش از 2000 دلار در فهرست قرار گرفته است.
برخی از قطعات یک دوچرخه عتیقه که مقداری پول نقد اضافی به همراه دارد عبارتند از:
- زنگ
- چرخ
- نشان های سر
- لامپ
- پدال
- دستگیر
- زنجیر
ترمیم دوچرخه عتیقه
مثل تمام عتیقه‌ها، دوچرخه‌ها نیز زمانی ارزشمند هستند که روکش اصلی و سالم باشند. قبل از اینکه تصمیم به رنگ آمیزی مجدد، سنباده زدن یا تغییر روکش روی یک دوچرخه عتیقه بگیرید، باید با یک ارزیاب تماس بگیرید تا مطمئن شوید که با درگیر شدن در برخی از فرآیندهای ترمیمی به ارزش دوچرخه آسیب نرسانید.
اگر روکش کاملاً خراب است و باید آن را دوباره رنگ آمیزی کنید، مهم است که با دقت در مورد علامت ها و رنگ های اصلی عکس بگیرید و یادداشت کنید. رنگ نباید تغییر کند و علائم اصلی و عناصر طراحی باید تا حد امکان بخشی از طرح باشد تا هم دقت تاریخی و هم ارزش دوچرخه حفظ شود.
چگونه یک دوچرخه عتیقه را بازیابی کنیم
ترمیم یک دوچرخه عتیقه فرآیندی بسیار دقیق و طولانی است، اما در اینجا چند نکته سریع برای کمک به شروع کار شما وجود دارد:
- دوچرخه خود را به صورت حرفه ای ارزیابی کنید.
- تعیین کنید که آیا ارزش زمان و هزینه بازیابی را دارد یا خیر.
- قبل از اتمام هر گونه ترمیم، چندین عکس بگیرید، از جمله نمای نزدیک از عناصر طراحی و رنگ دوچرخه اصلی.
- دوچرخه و قطعات آن را با استفاده از یک پارچه میکروفیبر و پاک کننده های مناسب به آرامی تمیز کنید.
- شروع به بررسی قطعات کنید تا ببینید چه چیزی ممکن است نیاز به تعویض داشته باشد.
- قطعات را در صورت امکان باید با قطعات دوچرخه با همان برند و سال تعویض کرد، اما می توان از قطعات جایگزین معاصر به جای آنها استفاده کرد.
سرمایه گذاری روی یک کتاب خوب در مورد ترمیم دوچرخه نیز ایده خوبی است اگر پروژه ترمیم شما بیش از تمیز کردن عمیق و رنگ آمیزی باشد. قبل از انجام کاری که قابل لغو نیست حتماً به آرامی پیش بروید و سؤال بپرسید. برخی از دوچرخه‌ها از منظر مالی ارزش بازیابی ندارند، زیرا کلکسیونرها به آنها علاقه‌ای ندارند و شما هرگز پولی را که برای بازگرداندن دوچرخه به حالت اولیه خود صرف کرده‌اید، پس نخواهید گرفت. بنابراین، ضروری است که ارزش دوچرخه خود و ارزش بالقوه آن را در هنگام بازسازی قبل از انجام هر کاری تعیین کنید.
چرخ برای دوچرخه های عتیقه
چه بخواهید برای سرگرمی دوچرخه‌های عتیقه جمع‌آوری کنید یا فقط بخواهید با صندلی موزی قلاب قدیمی دهه 1960 خود را بازسازی کنید، می‌توانید بخش جالبی از تاریخ حمل و نقل را حفظ کنید. پدال را روی فلز قرار دهید و ببینید آیا با بیرون آوردن یکی از این دوچرخه‌های عتیقه در اواخر قرن نوزدهم، آنچه را که لازم است برای یک فرد در حال حرکت در حرکت هستید یا نه.
