گوش بره (Stachys byzantina) یک گیاه باغی همیشه محبوب است که عمدتاً به دلیل شاخ و برگ خاکستری نمدی خود رشد می کند. برگها بافت بسیار نرمی دارند، اما گوش بره پوششی سخت برای باغ است.
یک لمس نرم
گوش بره به سرعت پخش می شود تا به فرشی شش اینچی از شاخ و برگ نرم خاکستری-سبز تبدیل شود. گلها در تابستان 12 تا 18 اینچ بالاتر از شاخ و برگها قرار می گیرند و به صورت دسته های کوچکی از شکوفه های بنفش هستند که با پوشاندن موهای خاکستری نمدی اطراف آنها پوشیده می شوند.با این حال، بیشتر به خاطر برگ های بیضی شکل کشیده اش شناخته می شود تا گل. در مناطق 3-9 USDA مقاوم است.
نیازهای فرهنگی
آفتاب کامل نیاز اصلی گوش بره است. می تواند سایه جزئی را در مکان های بسیار گرم تحمل کند، اما شاخ و برگ ها مقداری از رنگ خاکستری مشخص خود را در سایه از دست می دهند. پس از ایجاد نسبتاً به خشکی مقاوم است و تا زمانی که زهکشی خوب باشد، تقریباً با هر نوع خاکی سازگار است.
کاربردهای محوطه سازی
گوش بره بهترین گیاه لبه دار است. از آن در امتداد مسیرها، دیوارها و راهروها استفاده کنید تا لبه خطوط مستقیم و سخت را نرم کنید. یا، از آن به عنوان لبه در اطراف بستر گل های چند ساله استفاده کنید - یک قاب ثابت و جذاب برای گونه های رنگارنگ بیشتری که در طول فصل رشد می آیند و می روند، تشکیل می دهد.
همچنین می توان از آن به عنوان یک پوشش زمینی در مقیاس بزرگ استفاده کرد، زیرا یک حصیر ضخیم از شاخ و برگ خاکستری تشکیل می دهد و تضاد دلپذیری را در اطراف گیاهان بلندتر با برگ سبز ایجاد می کند.
برپایی گوش بره در باغ
گوش بره در اکثر مراکز باغ موجود است و در بهار یا پاییز قابل کاشت است. به بستر کاشت غنی نیاز ندارد. به سادگی گیاهان را در زمین با فاصله 12 تا 18 اینچ در هر جایی با قرار گرفتن در معرض آفتاب کافی و زهکشی خوب بچسبانید.
گوش بره را هر هفته آبیاری کنید تا ثابت شود، اما پس از آن فقط هر چند هفته یک بار به آب نیاز دارد تا در همه مناطق به جز گرم ترین و خشک ترین آب و هوا، شاد بماند.
گسترش
گیاهان منفرد به سرعت به عرض حدود 18 اینچ گسترش می‌یابند و سپس به آرامی از آنجا پخش می‌شوند. هر چند سال یکبار می توانید کلوخه را تقسیم کنید تا در فضای اختصاص داده شده برای آن نگهداری شود و گیاهان جدید برای مکان های دیگر باغ تهیه شود. در حالی که گوش بره به این معنا تهاجمی نیست که از جایی که کاشته می‌شود بیرون می‌آید، اما اگر از رشد آن جلوگیری نشود، در نهایت منطقه وسیعی را پوشش می‌دهد. با این حال، گوش بره در جایی که نمی‌خواهید ریشه‌کن شود.
نگهداری و مشکلات
تنها نگهداری دیگر این است که ساقه‌های گل مرده را با محو شدن در اواخر تابستان جدا کنید. به غیر از بیماری های قارچی که در گوش بره در شرایط بسیار گرم و مرطوب یا در جاهایی که زهکشی ضعیف است - مانند پوسیدگی برگ و سفیدک پودری - روی گوش بره از آفات یا بیماری ها آزار نمی دهد. تقسیم گیاهان شلوغ و برداشتن حصیرهای برگ های مرده که در اطراف پایه گیاهان ایجاد می شوند به جریان بهتر هوا و محدود کردن تأثیر این عوامل بیماری زا کمک می کند.
انواع محبوب
چند رقمی از گوش بره وجود دارد که در نهالستان ها می توان با آنها برخورد کرد.
- " گوش بزرگ" شاخ و برگ های بزرگی دارد و نسبت به سایر گونه ها در برابر رطوبت مقاوم تر است.
- «فرش نقره» دارای برگهای کوچکتر از حد متوسط با رنگ خاکستری نقره ای روشن است و گل نمی دهد.
- 'Haron گل پامچال' دارای شاخ و برگ های زرد و سبز رنگارنگ است.
- " قوزه پنبه" دارای سرهای گل کرکی اضافی است که شبیه گلوله های کوچک پنبه است.
یک گیاه سرگرم کننده برای رشد
کودکان همیشه دوست دارند شاخ و برگ نرم گوش بره را تجربه کنند که کاملاً شبیه خزهای فازی است که گوش بسیاری از حیوانات کوچک را می پوشاند. این گیاه در رقابت با علف های هرز بسیار موثر است و یکی از آسان ترین گیاهان چند ساله برای رشد است و سال ها در باغ نگهداری می شود.
