گیاهان خاردار جذاب‌ترین دسته به نظر نمی‌رسند، اما برخی از محبوب‌ترین گونه‌های اطراف خانه‌ها و باغ‌ها را شامل می‌شوند. به علاوه، گاهی اوقات یک گیاه خاردار دقیقاً همان چیزی است که مورد نیاز است. به عنوان مثال، پرچین های ساخته شده با بوته ها و بوته های خاردار برای نفوذگران بسیار دشوارتر است و درختان دارای خار از خود در برابر آسیب های ناشی از پرندگان و سایر موجودات محافظت می کنند.
درختان خار
تعداد زیادی از درختان خار دارند، برخی روی تنه خود، اما معمولاً فقط روی شاخه ها یا برگ های خود خار دارند. هدف از خار روی شاخه ها محافظت از درخت در برابر آسیب است.بنابراین، در حالی که ممکن است لازم باشد در اطراف برخی از این درختان کمی مراقب باشید، باید به خاطر داشته باشید که آنها به درخت کمک می کنند سالم بماند و عمر طولانی تری داشته باشد.
هولی
مردم اغلب هولی ها را درختچه می دانند، اما این فقط برای ارقام خاصی صدق می کند. هالی آمریکایی که به طور وحشی در سراسر شرق ایالات متحده رشد می کند می تواند به 50 فوت یا بیشتر برسد و معمولاً به عنوان یک درخت نمونه یا یک پرچین بلند در مناظر خانه استفاده می شود.
خارها روی برگهای این درختان قرار دارند و در صورت کاشت به صورت پرچین متراکم، عبور از آنها بسیار سخت می‌شود. آنها همیشه سبز هستند و به خاطر توت های قرمزشان در زمستان شناخته می شوند و یکی از معدود گیاهانی با این اندازه هستند که کاملا سایه را تحمل می کنند.
هالی ها آفتاب کامل را تحمل می کنند، اما در مکان هایی با خاک اسیدی بهترین عملکرد را دارند. معمولاً برای به دست آوردن میوه، کاشت بیش از یک مورد لازم است.
- 'Nellie Stevens' یک هالی با رشد سریع با عادت رشد هرمی است.
- Argentea marginata یک رقم رنگارنگ با حاشیه های نقره ای روی برگ ها است.
- 'Croonenberg' یک هالی خود بارور است، به این معنی که بدون کاشت درخت دوم در نزدیکی، میوه می دهد.
زالزالک
ارتفاع این درختان بوته ای بسته به گونه از 12 تا 50 فوت می رسد و در شاخه های آن خارهایی وجود دارد که طول آنها می تواند چندین اینچ باشد. با این حال، درختان زالزالک برای جبران ویژگی خاردار خود، در اوایل بهار گلهای سفید فراوانی به بار می‌آورند و به دنبال آن میوه‌های قرمز که در برخی گونه‌ها مانند مایهاو خوراکی است، اما در بسیاری از گونه‌های دیگر بی‌مزه است.
ارقام اصلاح شده متعددی وجود دارد که درختان گلدهی لذت بخشی برای استفاده به عنوان نقطه کانونی در محوطه های کوچک هستند. متوسط خاک و آب باغ کافی است.
- 'Pendula' شاخه های گریان دارد.
- 'Stricta' گونه ای با عادت رشد باریک و راست است.
ملخ
دو درخت به نام ملخ است که هر دو پوشیده از خار هستند: ملخ سیاه و ملخ عسلی. آنها هر دو بسیار بزرگ هستند و به ارتفاع 100 فوت می رسند، اگرچه ملخ سیاه نسبتاً باریک باقی می ماند، در حالی که ملخ عسلی می تواند تقریباً به اندازه قد خود رشد کند.
خارها شاخه‌های این درختان را می‌پوشانند، اگرچه گاهی اوقات روی تنه درختان جوان تا سطح زمین دیده می‌شوند. هر دو درخت در اوایل بهار دارای دسته‌هایی از گلهای سفید معطر عسل هستند که در اواخر سال جای خود را به غلاف‌های بذر می‌دهند.
ملخ ها با وجود خارهایشان معمولاً به عنوان درختان سایه دار استفاده می شوند. آنها سخت و سازگار هستند و در خاکهای متوسط با حداقل آبیاری پس از استقرار رشد می کنند.
- ملخ سیاه «لباس بنفش» دارای شکوفه های یاسی رنگ و شاخ و برگ های برنزی است.
- ملخ عسلی 'Sunburst' شاخ و برگ زرد دارد.
بوته ها و بوته های خاردار
به برخی از این بوته‌های خاردار به‌عنوان کاشت‌های مانع بالقوه و همچنین کاشت‌هایی برای زیبایی و عطرشان نگاه کنید. یک پرچین ساخته شده از بوته با خار می تواند جایگزین مناسبی برای حصار در اطراف باغچه جلویی یا اطراف هر قسمت دیگری از ملک شما باشد. مزیت دیگر درختچه های خاردار این است که مخفیگاه های امنی برای پرندگان آوازخوان فراهم می کند و بسیاری در آنها لانه می سازند.
آلو ناتال
اگر به دنبال درختچه ای مقاوم و مقاوم به خشکی هستید که شاخ و برگ همیشه سبز و میوه های خوراکی تولید می کند، به دنبال آلو ناتال (Carisa marcocarpa) نباشید. این درختچه که در مناطق 9 و 10 USDA مقاوم است، خارهای چنگالی دو اینچی را در امتداد شاخه‌های پوشیده از شاخ و برگ سبز براق ایجاد می‌کند که وقتی شکسته می‌شود یک شیره سفید سمی ترشح می‌کند.
گلهای ستاره‌شکل سفید معطر در تمام طول سال شکوفا می‌شوند و جای خود را به میوه‌های آلوچه‌ای متمایل به قرمز می‌دهند که طعمی شبیه کرن بری دارند. می تواند تا 20 فوت رشد کند که در مکانی آفتابی و در خاکی با زهکشی خوب کاشته شود.
در منظره‌ای که به‌عنوان پرده یا پرچین ضخیم و خاردار استفاده می‌شود، به خوبی کار می‌کند و تحمل بالای آن در برابر پاشش نمک، آن را به افزودنی مناسب برای باغ‌های ساحلی تبدیل می‌کند. در طول سال هرس کنید تا سایز درختچه حفظ شود.
پیراکانتا
پیراکانتا که به عنوان خار آتش نیز شناخته می شود، آنقدر که به نظر می رسد شیطانی نیست. در واقع، این یک درختچه زینتی با شاخ و برگ همیشه سبز و توت های قرمز روشن است که در طول زمستان باقی می ماند.
پیراکانتاها با رشد از شش تا 12 فوت در برابر گرمای شدید، خشکی و خاکهای فقیر مقاوم هستند و گزینه‌ای عالی برای ایجاد پرچین غیر قابل نفوذ هستند.آنها همچنین به عنوان یک پرچین رسمی قابل برش هستند و به آنها اجازه می دهد کمتر از پنج فوت قد داشته باشند. آنها به این شکل بهتر به نظر می رسند تا به عنوان درختچه های ساق پا که وقتی هرس نمی شوند رشد می کنند. شما می خواهید هنگام هرس پیراکانتا دستکش های چرمی سنگین بپوشید زیرا خارها تمام ساقه ها را می پوشانند و به شدت تیز هستند.
- 'Silver Lining' شکلی رنگارنگ با حاشیه‌های نقره‌ای روی برگ‌ها است.
- 'Prostrata' یک کوتوله است که گزینش گسترده است.
- " گلد راش" به جای میوه قرمز معمولی توت های زرد دارد.
سیلورتورن
این یکی از گونه‌های متعدد سنجد و تنها گونه‌ای است که به‌خاطر خارهایش که تنومند، تا دو اینچ طول دارند و ساقه‌های بزرگ‌تر گیاه را می‌پوشانند، شناخته شده است.
Silverthorn یک درختچه خاردار همیشه سبز است که ارتفاع و عرض آن تا 15 فوت می رسد، اگرچه با هرس تقریباً در هر ارتفاعی قابل نگهداری است.این یکی از سریع‌ترین درختچه‌های موجود است که در عرض دو سال پس از کاشت، پرچینی با ارتفاع بالا تشکیل می‌دهد. خار نقره ای که در آفتاب یا سایه و خاک خشک و نابارور رشد می کند، بدون کود یا مراقبت فراوان رشد می کند و مسلماً آن را به سازگارترین گیاه پرچین موجود تبدیل می کند. با این حال، گاهی اوقات کمی بیش از حد خوب رشد می کند و خود را از طریق بذر پخش می کند و در برخی مناطق آن را به گونه ای مهاجم تبدیل می کند. حتی گلهای معطر (هر چند نامحسوس) و توت های خوراکی دارد.
- 'Nana' یک نوع کوتوله است.
- 'Maculata' به خاطر برگهای زرد رنگارنگش معروف است.
انگورهای خاردار
تاک های خار نسبتاً کمی وجود دارد، اما آنهایی که دارای ویژگی های قابل توجهی هستند. چه آنها صرفاً برای زیبایی کاشته شده باشند و چه به دلیل اینکه توت‌های خوش طعم فراوانی ارائه می‌کنند، ارزش آن را دارد که تعدادی از این تاک‌های خاردار را برای باغ خود در نظر بگیرید.
بوگنویل
بوگنویل به خاطر شاخه های گل رنگارنگش شناخته شده است، اما ساقه های خاردار آن، آن را به گونه ای عالی تبدیل می کند که می توان برای ایمن سازی خط حصار در نظر گرفت. این گیاه مدیترانه ای است که به آفتاب کامل نیاز دارد، هوای گرم را دوست دارد و فقط به مقدار کمی کود و آبیاری نیاز دارد. بوگنویل به زهکشی عالی نیاز دارد، بنابراین بسیاری از مردم آن را در گلدان پرورش می دهند، که این امکان را نیز می دهد که آن را برای زمستان به داخل خانه بیاورند، زیرا گونه ای حساس به سرما است.
برای پوشش کامل در هر هشت فوت، یکی را در امتداد حصار بکارید. آنها به اندازه ساختار حمایتی که به آنها داده می شود تا ارتفاع حدود 15 فوت رشد خواهند کرد.
- 'باگن بیوتی' یک واریته رایج با شاخه گل رز زرشکی است.
- 'Apricot Dream' نوعی نارنجی روشن است.
- 'Blondie' با شاخه گل زرد پوشیده شده است.
برامبلس
Brambles به گیاهانی در تیره روبوس اطلاق می‌شود، از جمله تمشک، شاه توت و بسیاری از خویشاوندان آنها - که اکثر آنها دارای ساقه‌های پوشیده از خار هستند. این باعث نمی شود که مردم از این میوه که در اواسط تابستان تولید می شود لذت نبرند.
میوه برامبلز در آفتاب کامل بهتر است، اگرچه سایه جزئی نیز قابل قبول است. یک ساختار پشتیبانی خوب برای جلوگیری از پخش شدن آنها در سطح زمین ضروری است. خوشبختانه آنها تاک های خیلی سنگینی نیستند، بنابراین ستون های چوبی دو اینچی با سیم در فواصل 12 اینچی بین آنها به طور کلی کافی است.
- شاه توت بزرگ‌ترین انگور در میان انگورهاست که اگر رشد آنها کنترل نشود به 10 فوت یا بیشتر می‌رسد.
- تمشک پرورش دهندگان معتدل تری هستند و معمولاً زیر شش فوت می مانند.
ساکولنت با خار
بسیاری از ساکولنت ها خار دارند، از جمله بسیاری از گونه های کاکتوس که از پرورش دهندگان تخصصی موجود است. بسته به ذائقه خاص شما، شانس زیادی وجود دارد که بتوانید به راحتی یک ساکولنت یا کاکتوس مناسب برای باغ خود پیدا کنید.
آگاو
اینها گیاهان واقعاً دراماتیکی هستند که اغلب در مناظر با تم جنوب غربی استفاده می شوند. آگاوها با برگ های عظیم، سخت و چرمی مانند چیزی از عصر دایناسورها به نظر می رسند. روی لبه‌های آن برگ‌ها خارهای تیز دیده می‌شود که این تصور را ایجاد می‌کند که آنها گیاهی نیستند که بتوان با آنها در هم پیچید.
پس از سالها رشد، آگاوها ساقه گلی را می فرستند که ارتفاع آن ممکن است به 20 فوت برسد و قبل از اینکه بذر کند و بمیرد، یک صفحه نمایش عجیب و غریب را به نمایش می گذارد. زهکشی عالی ضروری است. در صورت امکان آگاو را در خاک شنی بکارید و از آبیاری و کود دادن خودداری کنید.
- 'Marginata' حاشیه های زرد روی برگ هایش دارد.
- آلبا یک نوار سفید در مرکز هر برگ دارد.
کاکتوس گلابی خاردار
طبق تعریف، کاکتوس ها دارای خار هستند، اما اکثر گونه ها را نمی توان به راحتی در خارج از محیط های خشک، مانند جنوب غربی، در زمین رشد داد. گلابی خاردار از این قاعده مستثنی است، با این حال، در بیشتر نقاط کشور، از جمله مکان‌هایی با تابستان‌های مرطوب و زمستان‌های سرد که اکثر کاکتوس‌ها شانسی ندارند، پررونق است. به علاوه، آنها یک میوه خوراکی تولید می کنند که به اسپانیایی انجیر هندی یا ماهی تن نامیده می شود.
پدهای کاکتوس که نوپال نامیده می شوند نیز خوراکی هستند و از سبزیجات رایج در غذاهای مکزیکی هستند. گلابی های خاردار بدون تلاش باغبان رشد می کنند، به شرط اینکه آفتاب کامل داشته باشند و زهکشی خوبی داشته باشند. آبیاری نکنید و کود ندهید.
'Quillota' گونه‌ای بدون خار است که مخصوصاً برای میوه‌های باکیفیت آن کشت می‌شود
یک باغ خار
برخی از گیاهان آنقدر زیبا هستند یا میوه های خوشمزه ای دارند که مردم از تحمل ناراحتی خارهایشان خوشحال می شوند، در حالی که برخی دیگر به طور خاص برای پیامی که خارهایشان به مزاحمان احتمالی ارسال می کند کاشته می شوند. در هر صورت، خار راه جالبی برای دسته بندی گیاهان ارائه می دهد و شکل منحصر به فردی از زیبایی را در دنیای گیاه شناسی نشان می دهد.
