Fritillaries از خویشاوندان نیلوفرهایی هستند که به صورت پیاز مانند گل لاله و گل نرگس کاشته می شوند. آنها دارای طیف گسترده ای از عادات رشد و رنگ گل هستند و هنگامی که با سایر پیازهای بهاری در تخت گل جمع می شوند، نمایش خیره کننده ای ایجاد می کنند.
تنوع فرم
ده ها گونه از فرتیلاری وجود دارد که از شش اینچ قد تا بیش از چهار فوت ارتفاع دارند، اغلب با رنگ ها و الگوهای عجیب و غریب روی گلبرگ ها. یکی از وجوه مشترک آنها آویزان بودن گل های زنگوله ای شکل است که در بهار همراه با چند برگ بند مانند ظاهر می شوند.
Crown Imperials
فریتیلاری امپراتوری تاج بیشترین رشد را دارد و دارای دسته‌ای از گلهای بزرگ زرد، نارنجی یا قرمز در بالای یک ساقه سه فوتی است. ساقه گل با دسته‌ای از برگ‌های کوچک، مانند مدل موی پشمالو پوشیده شده است.
- Lutea Maxima یک رقم کلاسیک با گل زرد است.
-
روبرا ماکسیما گلهای نارنجی مایل به قرمز دارد.
آدیامان
فارس
فرتیلاری ایرانی تا دو فوت یا بیشتر با گلهای متعدد در بالای ساقه با برگ‌های مواج به رنگ آبی رشد می‌کند.
- Ivory Bells دارای ساقه های چهارپایی با شکوفه های مایل به سفید است.
- آدیامان گلهای بسیار تیره و قهوه‌ای بنفش دارد.
مرغ گینه
مرغ هندی یا زنبق شطرنجی قد 12 تا 15 اینچ دارد و دارای یک گل بنفش یا سرخابی است که با طرحی از لکه های قهوه ای تزئین شده است.
آلبا یک رقم سفید خالص است که فاقد طرح خالدار است
شرایط رشد
Fritillaries در آب و هوای خنک بهترین رشد را دارند و بسیار مقاوم به سرما هستند. آنها خاک غنی، مرطوب و با زهکشی خوب را دوست دارند و در آفتاب کامل یا نیمه سایه رشد می کنند.
کاشت
این پیازها اگرچه در بهار گل می دهند، اما باید در پاییز کاشته شوند. بلندترین واریته ها باید در عمق هشت تا 10 اینچ کاشته شوند، در حالی که نمونه های کوچکتر برای کاشت سه تا چهار اینچ زیر خط خاک مناسب هستند.
پیازها را معمولاً در کناره‌هایشان می‌کارند، زیرا در قسمت بالایی که ساقه گل بیرون می‌آید یک غواصی فنجانی وجود دارد که پر از آب می‌شود و باعث پوسیدگی پیاز می‌شود.همچنین برای کمک به زهکشی و جلوگیری از پوسیدگی پیازها، مخلوط کردن کمی ماسه یا شن ریز آسیاب شده در چاله کاشت مفید است.
مراقبت_فرتیلاری
فریتیلارها به آب معمولی مخصوصاً در زمان گلدهی نیاز دارند. و اگر در اوایل بهار کود داده شوند بهتر گل می دهند - به دنبال کودی باشید که مخصوص پیازها فرموله شده است.
بعد از خرج شدن گلها، ساقه ها را به زمین ببرید، اما شاخ و برگ را در پایه بگذارید تا فتوسنتز شود و انرژی برای رشد فصل بعد ذخیره شود.
تکه های ایجاد شده از فریتیلاری را می توان در پاییز تقسیم و پیوند زد. لامپ ها بسیار حساس هستند، بنابراین سعی کنید در هنگام جابجایی تا حد امکان خاک اطراف آنها را حفظ کنید. بر خلاف لاله ها و بسیاری از پیازهای دیگر، نگهداری پیازهای سرخ شده در داخل خانه برای زمستان توصیه نمی شود، زیرا به ندرت زنده می مانند.
مشکلات احتمالی
اگرچه کاشت در محیط مناسب دشوار است، اما به طور کلی فرتیلاری عاری از آفات و بیماری است.با این حال، تاج فریتیلاری امپریالیستی یک نقطه ضعف عمده دارد - بوی آن. بوی بد آن نام مستعار نیلوفر متعفن را برای آن به ارمغان آورده است و آن را به عنوان یک گل شاخه بریده انتخاب نامناسبی کرده است، اگرچه وقتی با پیازهای دیگر جمع می شود و از فاصله دور می بینید هنوز فوق العاده است.
یک لامپ عجیب
گلهای کمی برای آب و هوای شمالی خیره کننده تر از لامپ سرخدار وجود دارد. نهالستان‌های تخصصی صدها رقم منحصر به فرد را ارائه می‌دهند که امکان رشد یک فرتیلاری را تقریباً در هر رنگی از رنگین کمان فراهم می‌کند.
