آلدربری ها گروهی از بوته های خودنمایی هستند که به خاطر انواع توت های خوراکی و زیستگاه حیات وحشی که ایجاد می کنند ارزشمند هستند. آنها به عنوان گیاهان محوطه سازی نسبتاً غیر معمول هستند، اگرچه دارای ویژگی های زیادی هستند که آنها را شایسته توجه بیشتر باغبانان می کند.
نمایش کلی Elderberry
اگرچه گونه های متعددی از سنجد بومی آمریکای شمالی و اروپا وجود دارد، از دیدگاه باغبان دو نوع اصلی وجود دارد.
واریته‌هایی که به رنگ آبی یا سیاه توصیف می‌شوند، میوه‌های خوراکی دارند، اگرچه بهتر است به جای خوردن خام آن، با آن طبخ شود و شکوفه‌های سفید خامه‌ای بزرگ و مسطح دارند. از طرف دیگر، سنجد قرمز برای انسان غیرقابل خوردن است (بالقوه سمی) و دارای خوشه های گل مخروطی است.
آقوت قرمز یک کاشت حیات وحش عالی ایجاد می‌کند (پرندگان از میوه آن لذت می‌برند) و توت‌های قرمز جذابی به بار می‌آورند، اما در مجموع ویژگی‌های زینتی کمتری دارند و معمولاً در مهدکودک‌ها دیده نمی‌شوند. با این حال، شکل جذاب و میوه لذیذ سنجد با میوه‌های آبی و سیاه، آنها را به پسر عموی محبوب‌تری در بین باغبانان تبدیل کرده است و در نتیجه چندین رقم قابل توجه تولید می‌شود. اتفاقاً این گروه از سنجد دارای خواص دارویی است که توسط گیاه‌پزشکان ارزشمند است که در انواع قرمز یافت نمی‌شود.
ظاهر
آقوت معمولاً به صورت درختچه‌های برگ‌ریز بزرگ به ارتفاع ۸ تا ۱۲ فوت رشد می‌کنند، اگرچه گاهی اوقات به صورت درختان کوچک تا ارتفاع ۲۰ فوت دیده می‌شوند.آنها به طور کلی ظاهری شاداب دارند، اگرچه برخی از افراد عادت رشد آنها را کمی نامناسب می دانند. برگهای بزرگ و تقسیم شده و پوست خالدار آن بسیار جذاب هستند، اما گلهای عظیمی که قطر آنها تا 6 اینچ می رسد، در کنار میوه های رنگارنگ، جلوه اصلی را دارند.
کاربرد منظر و شرایط رشد
آقوت به عنوان یک گونه پرچین غیررسمی بسیار عالی هستند، اگرچه به طور کلی برای استفاده در پرچین های بریده شده در نظر گرفته نمی شوند. آنها در آفتاب تا حدی رشد می کنند، در آب و هوای خنک کاملاً آفتاب می گیرند، اما عموماً از مکان هایی با گرمای شدید بعدازظهر ناراحت هستند. آنها برای رشد خوب به رطوبت خاک متوسطی نیاز دارند، اما در برابر شرایط باتلاقی مقاوم هستند، و آنها را به گزینه ای عالی برای نقاط مرطوب که در آن بسیاری از گونه های دیگر از کار می افتند، تبدیل می کند.
انواع
در میان گونه های مختلف آبی و سیاه، چندین رقم بهبود یافته وجود دارد که ارزش امتحان کردن دارد.
- زیبایی سیاه دارای شاخ و برگ بنفش تیره خیره کننده و خوشه های گل صورتی است.
- سنجدهای متنوع دارای الگوی رگه‌های سفید و سبز روی برگ‌ها هستند.
- Lacinata در مقایسه با گونه‌های اصلی، شاخ و برگهای سرخس‌مانند به خوبی تقسیم شده است.
- یورک به خاطر میوه های بسیار بزرگ و بسیار خوشمزه اش شناخته شده است.
نگهداری
آبیاری هفتگی باید انجام شود. با این حال، سنجد کاشته شده در مکان های خیس هرگز نیازی به آبیاری نخواهد داشت.
کار اصلی دیگر این است که به سادگی هرس سالانه آنها را انجام دهیم. این به بهترین وجه در پاییز و درست پس از ریزش برگ ها انجام می شود. ممکن است بخواهید مقداری از رشد متراکم در مرکز را نازک کنید، اما بیشتر باغبانان متوجه می‌شوند که اگر هر سال شاخه‌های دراز انگلی به میزان قابل توجهی بریده شوند، درختچه بهتر به نظر می‌رسد.برداشتن 25 درصد طول شاخه ها خوب است.
آفات و سایر مشکلات
آقوت مستعد ابتلا به تعدادی از آفات و بیماری ها هستند، اگرچه به ندرت مشکل مهمی در مناظر خانه هستند - و آنهایی که ظاهر می شوند به راحتی توسط باغبان های حیاط خلوت درمان نمی شوند. کپک پودری یکی از رایج ترین آنهاست و معمولاً با درختچه هایی که در سایه زیاد کاشته می شوند همراه است. آنها همچنین بسیار مستعد ابتلا به نماتدها هستند، بنابراین از کاشت آنها در هر قسمتی از حیاط که می دانید این آفات زیرزمینی شایع هستند، خودداری کنید.
حیات وحش
بسیاری از مردم سنجد را به طور خاص به عنوان منبع غذایی برای پرندگان و سایر حیات وحش می کارند. البته، اگر هدف شما خوردن توت ها است، این موجودات می توانند مشکل ایجاد کنند. حل این مشکل آسان نیست، اما بهترین راه این است که یا به اندازه کافی بکارید تا با حیات وحش به اشتراک بگذارید یا بوته ها را تا حد امکان با هرس کوچک نگه دارید و چند هفته قبل از رسیدن میوه، توری پرنده را روی آن بیندازید.
گرده افشانی
اگر یک گیاه دارید که هر سال گلهای زیبایی تولید می‌کند، اما میوه‌ای کم دارد، تنها چیزی که از دست می‌دهید یک بوته سنجد دیگر برای گرده افشانی متقاطع است. بیشتر آنها تا حدی خود بارور هستند، به این معنی که بدون شریک دیگری در نزدیکی آنها برای تهیه گرده، میوه تولید می کنند، اما همه سنجدها وقتی به صورت جفت کاشته می شوند - یا بهتر است به عنوان یک پرچین کامل، میوه بسیار بهتری تولید کنند.
بوته های رنگارنگ نیمه وحشی
از نظر زیبایی شناختی، سنجد برخلاف گونه های مرتب و مرتبی است که مردم اغلب به عنوان پرچین می کارند، مانند شمشاد. اما آنها شخصیت رنگارنگی دارند که برای فضای باغ مناسب مناسب است و میوه های تابستانی خوشمزه را به عنوان یک امتیاز اضافی ارائه می دهند.
