Abelias (Abelia spp.) درختچه هایی از خانواده پیچ امین الدوله هستند که در آب و هوای گرم و با مراقبت کمی رشد می کنند. آنها به دلیل دوره گلدهی طولانی تابستان، شاخ و برگ های جذاب و گل های معطر که مورد علاقه پروانه ها هستند، شناخته شده اند.
ABCs of Abelia
Abelias در مناطق USDA 6-10 مقاوم هستند و بسته به تنوع ارتفاع آنها از 18 اینچ تا هشت فوت متغیر است. گلهای 1/2 تا یک اینچی لوله ای آنها به رنگ صورتی مایل به سفید در اوایل تابستان ظاهر می شوند و اغلب تا پاییز باقی می مانند. اگرچه گلها کوچک هستند، اما بهصورت دستههایی به طول چندین اینچ در انتهای شاخههای قوسدار زیبا جمع شدهاند تا جلوهای چشمگیر داشته باشند.
شاخ و برگ از برگهای بیضی شکل یک اینچی تشکیل شده است که در پاییز به رنگ قرمز سوخته در می آیند. آبلیاها نیمه برگریز در نظر گرفته میشوند: در انتهای سردتر دامنهشان، بیشتر برگها در زمستان میریزند، اما در آب و هوای گرم، شاخ و برگهای رنگارنگ پاییزی خود را تا زمانی که رشد سبز تازه در بهار ظاهر میشود، حفظ میکنند.
فرهنگ آبلیا
آبلیا به راحتی در هر نوع خاکی که بیش از حد باتلاق یا خشک نباشد رشد می کند. در آفتاب کامل تا نیمه سایه به خوبی رشد می کند، اگرچه بهترین گلدهی در آفتاب کامل است. پس از استقرار، آبلیا می تواند دوره های کوتاهی از خشکی را تحمل کند، اما بهترین عملکرد را با خیساندن عمیق هر دو هفته یکبار دارد.
طبقه بندی علمی | |
پادشاهی- Plantae زیر پادشاهی- Tracheobionta - Magnoliophyta کلاس- Magnoliopsida زیرطبقه |
سفارش- Dipsacales خانواده- Caprifoliaseae - آبلیا گونه- Grandiflora |
اطلاعات عمومی | تزکیه |
نام علمی- Abelia x grandiflora نام مشترک- آبلیا براق ماه کاشت- در تمام سال کاربرد- پرچین، نمونه، صفحه، آبشار |
نیاز نور- نیمه سایه/قسمت آفتاب تحمل خاک - کمی قلیایی، اسیدی، خاک رس، خاک رس لومتحمل به خشکی - متوسطتحمل نمک خاک - ضعیف |
شرح | |
قد- 6 تا 8 فوت گسترش- 6 تا 8 فوت عادت- شکل گلدان; گرد؛ راست بافت- خوب تراکم/نرخ- متوسط - منقوش، ساده، دندانه دار، بیضی شکل، همیشه سبز، بنفش/قرمزگل - رایحه مطبوع، گلدهی بهار/تابستانمیوه - بیضی، 0.5 اینچ، خشک/سخت، برنزهشاخه - اکنون خودنمایی، چند تنه، ساقه های جمع شده |
در باغ
آبلیاها معمولاً با فاصله سه یا چهار فوتی از هم به عنوان بخشی از مرز بوته های غیررسمی کاشته می شوند، چه به عنوان کاشت پایه، در امتداد خط ملک یا برای تقسیم مناطق مختلف باغ. واریته های کوچکتر نیز در صورت استفاده پراکنده در بستر گیاهان چند ساله موثر هستند.
آبلیا در نهالستان های خرده فروشی در سراسر کشور بسیار رایج است و معمولاً در بهار یا پاییز به عنوان پیوند کاشته می شود.
مراقبت و نگهداری
قوس دار بودن شاخه های آبلیا یکی از بهترین صفات آنهاست، بنابراین بهتر است به جای هرس کردن آنها در پرچین رسمی، شکل طبیعی خود را حفظ کنید. ساقه های مرده گل را در طول تابستان هرس کنید تا گلدهی مجدد را تشویق کنید.در پایان فصل رشد می توان آنها را با شدت بیشتری هرس کرد تا در صورت لزوم اندازه کنترل شود.
نازک کردن شاخه های قدیمی در وسط و حفظ فرم باز و نامرتب، بهترین ظاهر را در ابلیا به ارمغان می آورد.
آبلیا عاری از هر گونه آفت یا بیماری جدی است، اگرچه شته ها و سفیدک پودری گاهی اوقات یک مشکل جزئی هستند.
انواع
ارقام زیادی از آبلیا در مهدکودک ها موجود است، از جمله تعدادی با شاخ و برگ های رنگی دیدنی.
- ماردی گراس دارای شاخ و برگ های سه رنگ سفید-صورتی-سبز است و ارتفاع آن بین دو تا سه فوت و عرض آن چهار تا پنج فوت است.
- 'Kaliedoscope' دارای رنگهای زرد، قرمز و سبز است و حدود دو فوت قد و سه فوت عرض دارد.
- 'Edward Goucher' یکی از گونه های کلاسیک آبلیا است که با گل های صورتی تیره رشد می کند.
- 'Prostrata' یک شکل با گل سفید کم رشد است که فقط 18 اینچ رشد می کند.
یک ایستاده قدیمی
آبلیاس به عنوان یک گیاه باغی قدیمی شهرت دارد که هرگز از مد نیفتاده است. این یک کلاسیک باغبانی واقعی است: رشد آن بسیار آسان است و از نظر بصری در طول سال چشمگیر است.