اگر یک جعبه عکس بدون برچسب در زیرزمین یا اتاق زیر شیروانی خود دارید، تنها نیستید. اکثر خانواده‌ها عکس‌هایی را منتقل می‌کنند که برچسبی ندارند، و دور انداختن این اسرار کوچک به سختی می‌طلبد. خوشبختانه، خود عکس‌ها ممکن است سرنخ‌هایی در مورد زمانی که در آن گرفته شده‌اند و همچنین نقطه شروعی برای حل سؤالات شجره نامه شما به شما بدهد.
تکنیک عکاسی را بشناسید
یک نگاه اجمالی به جعبه تصاویرتان به شما می گوید که تمام تکنیک های عکاسی یکسان نیستند.شما متوجه اندازه های مختلف تصاویر، رنگ های چاپ و بافت کاغذ خواهید شد. چندین تکنیک عکاسی در قرن 19 و 20 رایج بودند و دانستن اینکه عکس شما چگونه ساخته شده است به شما کمک می کند تا تاریخ تقریبی زمان گرفته شدن عکس را تعیین کنید.
عکس خود را بررسی کنید تا بفهمید کدام نوع است. داشتن ذره بین و نوار اندازه گیری برای این بخش از فرآیند شناسایی کار مفیدی است. همچنین داشتن نمونه هایی از هر تکنیک محبوب کمک می کند.
داگرئوتیپ
این اولین نوع عکاسی رایج بود، به ویژه در طول دهه های 1840 و 1850. این تصاویر معمولاً در یک محفظه کوچک لولایی و دارای پشتی فلزی نمایش داده می شدند. آنها اغلب یک صفحه محافظ شیشه ای در جلوی تصویر داشتند زیرا سطح چاپ ظریف بود. در حالی که برخی از نمونه ها بزرگتر هستند، بیشتر داگرئوتیپ ها کوچک بودند، معمولاً دو و نیم در سه و یک چهارم اینچ.
هنگامی که به عکس نگاه می کنید تا تصمیم بگیرید که آیا این یک داگرئوتیپ است یا خیر، آن را از این طرف به آن طرف در نور بچرخانید. Skinner, Inc اشاره می کند که اگر یک داگرئوتایپ باشد، خود تصویر دارای کیفیت بازتابی مشابه هولوگرام یا حتی یک آینه خواهد بود.
آمبروتایپ
از نظر اندازه و فرمت مشابه داگرئوتیپ، آمبروتایپ به جای فلز روی شیشه ساخته شده است. Skinner, Inc گزارش می دهد که آمبروتایپ ها کنتراست کمتری بین قسمت های روشن و تاریک تصویر دارند. آمبروتایپ ها در موارد کوچکی شبیه به داگرئوتیپ نگهداری می شدند، اما ویژگی بازتابی مشابهی ندارند. آنها در چندین اندازه بودند، که بسیاری از آنها از 3 1/4 در 4 1/4 اینچ تا 2 در 2 1/2 اینچ متغیر بودند.
طبق گزارش Photo Tree، تاریخ‌گذاری ambrotype آسان است، زیرا این فناوری فقط برای یک دهه محبوبیت داشت - از سال 1855 تا 1865. در این محدوده زمانی، سرنخ‌های دیگری برای کمک به اصلاح تاریخ وجود دارد.به عنوان مثال، آمبروتایپ از سال 1855 تا 1857 ممکن است دارای تصویری باشد که بین دو تکه شیشه چاپ شده است. پس از سال 1858، آنها تقریباً همیشه روی یک تکه شیشه بودند. به‌علاوه، موارد پرآذین‌تر، تصاویر مربوط به بخش آخر دوره آمبروتایپ را نشان می‌دهد.
Tintype
مشابه داگرئوتیپ از این جهت که دارای پشتی فلزی بود، از زمانی که در سال 1854 اختراع شد در نیمه آخر قرن نوزدهم محبوبیت داشت. این تصاویر در اندازه‌های مختلف ساخته شده‌اند، اما محبوب‌ترین آنها حدود ۲ و نیم در ۳ و نیم اینچ بوده است. بسیاری در موارد لولایی آمدند.
طبق مجله Family Tree، ساده ترین راه برای تعیین اینکه آیا نوع رنگی دارید این است که ببینید آیا آهنربا به فلز جذب می شود یا خیر. تین تایپ‌ها نسبت به داگرئوتیپ‌ها کدرتر و کنتراست کمتری دارند و سطح بازتابی مشخصی ندارند. سطح تصویر نیز گاهی اوقات پوسته پوسته شدن با مقداری از دست دادن جزئیات را نشان می دهد.
کارت دو ویست یا کارت کابینت
این نوع عکس پشت مقوایی در اندازه استاندارد برای قرار دادن آلبوم‌های عکس ساخته شده است، بنابراین اکثر آنها ۲ در ۳ و نیم اینچ بودند که روی یک پشته مقوایی کمی بزرگتر نصب شده بودند. یک نسخه بزرگتر از همان فرآیند، کارت کابینت معمولاً حدود 6 1/2 در 4 اینچ اندازه گیری می شود. به گفته موزه علم و رسانه بریتانیا، این تصاویر از اواخر دهه 1850 تا اوایل دهه 1900 بسیار محبوب بودند، به دلیل توانایی ساخت چندین کپی از یک تصویر.
پشت عکس معمولاً نام و محل عکاس را نشان می دهد که می تواند برای شناسایی عکس بسیار مفید باشد. علاوه بر این، ضخامت مقوا سرنخ دیگری را ارائه می‌دهد، با مقوای نازک‌تر که نشان‌دهنده تصویر قدیمی‌تر است. اگر پایه مقوایی به جای مربع، گوشه های گرد داشته باشد، نشان می دهد که تصویر پس از سال 1870 ساخته شده است.
کارت پستال عکس
کارت پستال عکس در اوایل دهه 1900 بسیار محبوب بود. این عکس به اندازه کارت پستال با علامت های کارت پستال در پشت چاپ شده است. طبق مجله Family Tree، این نوع چاپ یکی از گزینه های بسیاری از استودیوهای پرتره در اواخر قرن بود. اولین نمونه ها قسمت کوچکی را در جلوی کارت پستال برای ارسال کننده نمایش می دهند تا پیام بنویسد، با این حال، اکثر آنها دارای تقسیم بندی سنتی برای آدرس و پیام هستند.
کارت پستال‌های عکس می‌توانند منبع ارزشمندی برای نسب‌شناسان باشند. آنها ممکن است پیامی از فرستنده و حتی یک آدرس داشته باشند. گاهی اوقات، می توانید از ذره بین برای تعیین تاریخ مهر پست کم رنگ در پشت این عکس ها نیز استفاده کنید.
عکس خانه اولیه
The Met گزارش می دهد که اولین دوربین مصرفی Kodak که در سال 1888 منتشر شد، دنیای عکاسی را متحول کرد و به مردم اجازه داد عکاسی را در دستان خود بگیرند. در عرض ده سال، 1.5 میلیون دوربین در دست عکاسان آماتور قرار گرفت که نتیجه آن میلیون ها عکس فوری خانوادگی بود. با تغییر فناوری دوربین و گرفتن عکس برای افراد معمولی، محبوبیت همچنان افزایش یافت.
عکس های اولیه خانه در اندازه های بسیار متنوعی عرضه شدند. اکثر آنها برخلاف تصاویر استاندارد استودیوهای پرتره، کیفیتی شبیه به عکس فوری دارند. آنها معمولاً روی کاغذ نازک چاپ می شوند و معمولاً مشکلات مربوط به فوکوس و نوردهی مشاهده می شود. اگر عکس‌های اولیه خانه دارید، می‌دانید که مربوط به سال ۱۸۸۸ یا بالاتر هستند.
پوشاک زنانه
در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم تغییرات زیادی در سبک لباس زنان ایجاد شد که آن را به یک سرنخ عالی برای عکس های دوستیابی تبدیل می کند. در حالی که لباس های مردانه و سبک های بچه گانه در طول سال ها تغییر کرده است، لباس زنان بیشترین تغییرات را نشان می دهد.در اینجا یک حس کلی از چگونگی تغییر سبک ها در طول دهه ها وجود دارد:
-
عکس قدیمی دهه های 1850 و 1860 - لباس های بسیار پهن و زنگوله ای با یقه ساده و مدل موی ساده
- دهه 1870 - دامن بلند با یقه بلند، یقه بلند و آستین های باریک
- دهه 1880 - لباس هایی با پارچه های ظریف، پشت شلوغ، و جلوی صاف، همراه با آستین های بلند و باریک
- دهه 1890 - لباس هایی با آستین های بلند، یقه های بلند و دامن های راسته با شلوغی
- 1900 تا 1910 - آستین‌های پف کرده ملایم، بلوزهای گشاد، بلوزهای رنگ روشن و دامن‌های باریک تیره یا لباس‌های کاملا سفید
- دهه 1910 - دامن یا لباس تا مچ پا و بالاتنه یا بلوز ساده و صاف
- دهه 1920 - سیلوئت های صاف با دامن های قد چای با لوازم و تزیینات
فناوری، مبلمان و وسایل نقلیه
همچنین بد نیست به وسایل نقلیه و سایر مواردی که در پس‌زمینه عکس هستند نگاه کنید. این به ویژه در مورد عکس های اولیه خانه مفید است، زیرا آنها اغلب وسایل نقلیه، ادوات کشاورزی، مبلمان و سایر موارد مفید را نشان می دهند. برای بررسی دقیق این موارد از ذره بین استفاده کنید.
- اگر بتوانید برند و مدل ماشین را در تصویر تشخیص دهید، به شما کمک می‌کند دوره زمانی عکس را مشخص کنید. باشگاه خودروهای قدیمی آمریکا تعداد زیادی عکس از ماشین های قدیمی و انجمن های مفیدی دارد که می توانید عکس ها و سوالات خود را در آنها ارسال کنید.
- سبک های مبلمان نیز می تواند به شما کمک کند با یک عکس قرار بگذارید. اگر مبلمانی در تصویر وجود دارد، از ذره بین خود برای بررسی آن استفاده کنید. شناسایی مبلمان عتیقه می تواند فرآیندی پیچیده باشد، اما اگر قطعه واقعی را به عنوان میراث خانوادگی در اختیار دارید، می تواند کمک کند.
- سبک های تزئین می تواند سرنخ دیگری ارائه دهد. به محیط اطراف نگاهی بیندازید و ببینید آیا با دوره های رایج در طراحی داخلی، از جمله هنر دکو و ویکتوریا مطابقت دارد یا خیر.
- فناوری مانند تلفن های روی دیوار پشت سوژه عکس نیز می تواند به شما در تعیین دقیق تاریخ کمک کند. منابعی مانند بایگانی تلفن می‌تواند به شما کمک کند تلفن موجود در تصویر را با گوشی‌ای که در یک دوره خاص تولید شده است مطابقت دهید.
- به دنبال رادیوهای قدیمی هم باشید. می توانید سرنخ هایی از تصویر به دست آورید تا به شما در شناسایی یک رادیو عتیقه کمک کند و سپس می توانید از آن اطلاعات برای تاریخ گذاری عکس استفاده کنید.
قرار دادن پازل
اکنون که می دانید چگونه سن یک عکس را بفهمید، می توانید از بقیه اطلاعات شجره نامه خود برای شناسایی سوژه ها و مکان استفاده کنید. تحقیقات تاریخچه خانوادگی شما به شما نشان می‌دهد که کدام اعضای خانواده در آن زمان زندگی می‌کردند و می‌توانید برای کمک به برچسب‌گذاری عکس، سن فرزندان را تقریبی کنید.موفق باشید!
