مبلمان چوبی ترندی است که هرگز از مد نمی افتد. و صندلی های چوبی عتیقه یکی از انواع مبلمان هستند که به شما امکان می دهند به این روند قدیمی احترام بگذارید. صندلی‌های چوبی آنتیک طیف وسیعی از سبک‌ها، شکل‌ها و طرح‌ها را در بر می‌گیرد که قرن‌ها کار در چندین قاره را در بر می‌گیرد. در حالی که جمع آوری تمام صندلی های چوبی جالب از گذشته عملا غیرممکن است، افزودن هر یک از این صندلی ها به مجموعه خود باعث حسادت همسایگان و دوستان شما می شود.
مبلمان چوبی گذشته و نقش آن در زمان حال
کالاهای داخلی مانند وسایل و اثاثیه می توانند با اجازه دادن به مردم برای تجربه کردن زندگی در گذشته، حس ملموسی از زندگی در گذشته به مردم بدهند. تلاش برای خواندن کتاب زیر نور شمع و استراحت با تکان دادن روی صندلی چوبی عتیقه می تواند چیزهای زیادی در مورد نحوه زندگی اجدادتان به شما بگوید. اما لازم نیست گذشته در گذشته بماند. در واقع می توانید با افزودن چند صندلی چوبی آنتیک به فضاهای مورد علاقه خود گذشته را به زمان حال بیاورید. مناسب برای گوشه کتاب، ایستگاه پرستاری، و طاقچه های صبحانه، همه این صندلی های چوبی در آزمون زمان مقاومت می کنند.
صندلی های چوبی قرن هجدهم
قرن هجدهم دوره ای است که اغلب با پالایش، نرمی و پالت رنگ پاستلی همراه است. نقاشی ماری آنتوانت و ژان اونوره فراگونار به نام «تاب» برای خیلی ها وقتی به قرن هجدهم فکر می کنند به ذهنشان می آید. با این حال، بسیاری از سبک های منحصر به فرد دیگر از قرن بیرون آمدند که سازندگان مبلمان مدرن تا به امروز تکرار می کنند.اگر می خواهید طعم آن دوران شیک و انقلابی را بچشید، پس این صندلی های چوبی برای شما مناسب هستند:
صندلی ویندزور
صندلی‌های ویندزور به دو سبک بی تحرک و گهواره‌ای عرضه شدند که به خاطر بلندی نمادین، پشتی حلقه‌دار و دوک‌های زاویه‌دارشان شناخته می‌شوند. این زاویه‌بندی یک طراحی ارگونومیک جدید بود که ساختار را بر روی صندلی صندلی متمرکز می‌کرد تا یک سری زوایای راست، همانطور که قبلا رایج بود. این صندلی‌ها با و بدون تکیه‌گاه عرضه می‌شدند، و به سادگی، اما ظریف، از چوب‌هایی مانند گیلاس در دره انگلیسی در اوایل قرن هجدهم ساخته شده بودند. به سرعت، محبوبیت این صندلی ها هم در کشور و هم در محافل کلان شهرها افزایش یافت و از آن زمان واقعاً از بین نرفت.
صندلی چیپندیل
سبک چیپندیل از کارگاه کابینت ساز انگلیسی توماس چیپندیل در ترکیبی جالب از تاثیرات گوتیک، روکوکو و چینی بیرون آمد. به طور کلی، این صندلی‌های چوبی دارای صندلی‌های پددار هستند و مجموعه‌ای از وسایل طراحی را به نمایش می‌گذارند. برای مثال، یکی از محبوب‌ترین طرح‌های تاریخی او، صندلی بتکده‌اش با الهام از چین است که دارای یک بریدگی مشبک کاری زیبا در پشت صندلی است که شبیه به صفحه‌های بتکده شرقی است. علاوه بر این، شما معمولاً می توانید پاهای منحنی، کابریولی و روکش های زیبا روی این صندلی ها پیدا کنید.
صندلی های سفید رنگ
George Hepplewhite یک کابینت ساز انگلیسی و معاصر توماس چیپندیل بود، اما صندلی های عجیب و غریب او در نوع خود متمایز هستند. به طور معمول، این صندلی‌ها با پشتی کوتاه‌تر از سایر صندلی‌های آن دوره ساخته می‌شدند و به جای روی شانه‌ها، در قسمت پایین‌تر قرار می‌گرفتند و به دلیل طرح‌های سپر شکل پشت خود مشهور بودند.مانند صندلی‌های چیپندیل، معمولاً با ابریشم یا پارچه‌های ابریشمی روکش می‌شدند و تصاویر گوتیک قوی‌تری را نسبت به کارهای چیپندیل منعکس می‌کردند.
صندلی شیکر
صندلی‌های شیکر، صندلی‌های چوبی ساده‌ای بودند که اغلب دارای پشتی نردبانی بلند بودند که در دهه 1770 از جامعه تکان‌دهنده کواکر بیرون آمد. این مبلمان بسیار دست ساز و فوق العاده بادوام بود، به این معنی که بسیاری از صندلی های قرن 18 و 19 آنها هنوز دست نخورده باقی مانده اند. شما می توانید این صندلی ها را در رنگ ها و لکه های مختلف پیدا کنید و معمولاً از چوب های بومی آمریکای شمالی ساخته شده اند. به لطف طراحی مربعی، متقارن و ظاهر دست سازشان، آنها واقعاً در فضای داخلی خانه های کشاورزی و کلبه کار می کنند.
صندلی های چوبی قرن نوزدهم
از دوره سلطنت تا دوران ویکتوریا، قرن نوزدهم مملو از طرح‌های مبتکرانه و منحصر به فرد بود.بسیاری از صندلی‌های ویکتوریایی اولیه قرن نوزدهم هنوز هم شباهت زیادی به صندلی‌های قرن قبل دارند، اما با نزدیک شدن به دهه‌های 1840 و 1850، سازندگان مبلمان به سختی به سمت چپ چرخیدند تا قطعات جسورانه و جدیدی را برای توده‌ها خلق کنند. اگرچه غیرممکن است که طرح‌های صندلی به ارزش یک قرن را در یک فضای واحد جمع کنید، اینها برخی از محبوب‌ترین آنها هستند:
صندلی هیچکاک
به سبک اوایل قرن نوزدهم، صندلی های هیچکاک توسط استاد چوب لامبرت هیچکاک تصور شده بود. در نگاه اول، این صندلی های چوبی مستطیلی ساده فوراً نظر را جلب نمی کنند. با این حال، چیزی که این صندلی ها را بسیار خاص می کند این است که با منبت کاری یا کنده کاری تزئین نشده اند. در عوض، این صندلی ها به دلیل طرح های شابلون روی بازوها، پشت ها و پاها که چوب های رنگ روشن زیر لکه های تیره را آشکار می کند، شناخته شده اند.
صندلی بنت وود
مبلمان خمیده یکی از بسیاری از سبک های مبلمان نمادینی است که از قرن نوزدهم بیرون آمد. این فناوری مبلمان که توسط مایکل تونت در دهه 1860 ابداع و تکمیل شد، چوب خام را با استفاده از گرما و رطوبت به منحنی های ظریف تبدیل می کند. بنابراین، این مبلمان چوبی سبک و مطبوع، یک نفس واقعی برای مبلمان چوبی محکم‌تر و سنگین‌تر دهه‌های گذشته بود و الهام‌بخش بسیاری از مبلمان امروزی پاسیو/ فضای باز است.
صندلی جنی لیند
مبلمان جنی لیند به نام یک خواننده معروف اپرا در اواسط قرن نوزدهم نامگذاری شد. این سبک مبلمان چوبی فقط به صندلی محدود نمی شد، بلکه در چارچوب تخت، کابینت و مواردی از این دست گسترش یافت. مشخص ترین ویژگی آن قرقره شدن آن است که به چرخاندن یک تکه چوب مستقیم اشاره دارد و ظاهری شبیه به یک ردیف قرقره چرخ خیاطی ایجاد می کند.به طور معمول، صندلی‌های جنی لیند از درخت غان یا افرا ساخته می‌شدند و معمولاً به رنگ تیره رنگ آمیزی می‌شدند تا شبیه گردو سیاه و گل سرخ شود.
صندلی موریس
صندلی های موریس احساسی نابهنگام هستند، به همان ترتیبی که تیفانی یک نام رایج در دوره قرون وسطی به نظر می رسد ظالمانه است. این پیش سازهای تکیه گاه مدرن بسیار شبیه به مبلمان چوبی کم صندلی طراحی مدرن اواسط قرن هستند تا چیزی که مربوط به اواخر دهه 1800 است. به طور معمول، این صندلی ها دارای یک پشتی لولا بودند که به آنها اجازه می داد دراز بکشند، و پشتی و صندلی های چرمی را با بازوها و پاهای هندسی بدون روکش ترکیب می کرد.
صندلی ایست لیک
چارلز ایستلیک در اواخر قرن نوزدهم از استایل‌های مزین و مجلل دوره ویکتوریا فاصله گرفت و با یک سبک مبلمان ساده و محکم پاسخ داد که بعداً در آغاز قرن به یک جنبش گسترده تبدیل شد. هنر و صنایع دستی.به طور کلی، مبلمان Eastlake از چوب های سخت گیلاس، بلوط، رز چوب یا گردو ساخته می شد و دارای تزئینات مربوط به دنیای طبیعی بود. این سبک تزیینی محدود با صندلی‌های ویکتوریایی مخملی با طراحی شدید متضاد بود و تغییری در زیبایی‌شناسی طراحی برای مدل‌های آینده ایجاد کرد.
نکاتی برای تشخیص نوع صندلی های چوبی آنتیک که ممکن است داشته باشید
در حالی که تنها راه قابل اعتماد برای تأیید دوره زمانی مبلمان شما ارزیابی آن توسط یک ارزیاب است، چند چیز وجود دارد که می توانید به تنهایی به دنبال آن باشید تا هرگونه تقلید یا احیای قطعات را رد کنید. عتیقه:
- به دنبال عیوب باشید- حتی ظرافت‌ترین قطعاتی که توسط استادکاران چوب ساخته شده‌اند، نوعی نقص را در فرآیند کاردستی نشان می‌دهند. چیزهایی مانند خط و خش، آثار سنباده، آثار مداد، و غیره می توانند نشان دهند که شما یک قطعه عتیقه واقعی دارید نه آن که ساخته شده است.
- در زیر علامت های سازنده را بررسی کنید - همیشه ایده خوبی است که به دنبال علائم سازنده روی مبلمان قدیمی خود باشید، زیرا برخی از کابینت سازان و قطعات صنعتگران به طور قابل توجهی بیشتر از آن ارزش دارند. در طرح هایی با الهام از سبک آنها ساخته شده است.
- به نازک کاری نگاه کنید - روشی که سازندگان مبلمان قطعات مبلمان را به یکدیگر متصل می کردند (یعنی پاها و بازوها به پایه ها و غیره) در طول تاریخ متفاوت بود. اتصالات دم کبوتری با چسب در اوایل قرن 18 مورد استفاده قرار گرفتند و اتصالات ماشینی (مانند اتصال Knapp) در اواسط تا اواخر قرن 19 به وجود آمدند.
به خانه خود یک ارتقا عتیقه بدهید
انسانها هزاران سال است که مواد طبیعی را تغییر کاربری داده اند، بنابراین طبیعی است که مبلمان چوبی هرگز از مد نیفتند. وقتی نوبت به دکوراسیون منزلتان می رسد، همیشه مجبور نیستید جدیدترین قطعات را انتخاب کنید تا بهترین معامله را به دست آورید، و بیشتر صندلی های چوبی عتیقه آنقدر دلسوز ساخته شده اند که باید به مراتب بیشتر از بسیاری از انتخاب های معاصر دوام داشته باشند.
