شکستن دستی آب یا پارگی مصنوعی غشای جنین (AROM)، یک روش معمول و معمول در مامایی است. هدف اصلی آن القای شروع زایمان یا افزایش انقباضات و تسریع زایمان خود به خود است. AROM فواید کمی دارد اما خطراتی نیز دارد. حقایق در مورد شکستن آب برای القای زایمان را دریافت کنید.
پارگی مصنوعی غشاء
که به آن آمنیوتومی یا شکستن کیسه آب نیز گفته می شود، حقایقی در مورد پارگی مصنوعی غشاها عبارتند از:
- این یک روش سریع و نسبتا آسان در دستان با تجربه است.
- ناراحتی کمی برای مادر وجود دارد، بنابراین از بیهوشی استفاده نمی شود.
- معمولاً زمانی انجام می شود که دهانه رحم تا حدودی از بین رفته باشد و حداقل تا سه سانتی متر گشاد شدن پیش رفته باشد.
- در بسیاری از نقاط جهان، در برخی از زمان‌ها در حین زایمان فعال یا در صورت آهسته بودن زایمان، به طور معمول برای همه زنان انجام می‌شود.
دلایل فرآیند شکستن آب
دلایل انجام پارگی مصنوعی غشاها عبارتند از:
- برای القای شروع زایمان:پزشکان و ماماها اغلب به عنوان یکی از روش‌های القای زایمان، کیسه آب را می‌شکنند. تصور می شود که AROM پروستاگلاندین ها و سایر مواد شیمیایی را از غشای جنین آزاد می کند که باعث شروع زایمان می شود.
- برای افزایش زایمان: AROM اغلب زمانی انجام می شود که زایمان خود به خود به سرعتی که انتظار می رود پیشرفت نمی کند. انتشار مواد شیمیایی غشای جنین ممکن است انقباضات را تقویت کرده و زایمان را تسریع کند.
- برای اتصال الکترود سر جنین: الکترودی برای نظارت داخلی ضربان قلب جنین به سر نوزاد وصل می شود. این کار زمانی انجام می شود که نظارت دقیق تری بر نوزاد مورد نیاز باشد یا اطلاعات الکترود خارجی شکم قابل اعتماد نباشد.
- قرار دادن کاتتر فشار داخل رحمی: گاهی اوقات برای اندازه‌گیری مؤثرتر فشار در حفره رحم در حین انقباضات به این کار نیاز است. یک کاتتر فشار داخل رحمی (IUPC) معمولاً زمانی قرار می گیرد که از دوزهای بالای پیتوسین برای تحریک انقباضات استفاده شود.
در مرحله ای از زایمان، اگر کیسه آمنیوتیک هنوز سالم باشد، باید شکسته شود تا در مرحله دوم (فشار) زایمان پیشرفت کند تا کودک از واژن خارج شود.
انجام آمنیوتومی
برای کاهش خطر افتادگی بند ناف در حین عمل، سر جنین باید در لگن درگیر شده و روی دهانه رحم اعمال شود. آمنیوتومی در شرایط استریل انجام می شود تا احتمال ورود عفونت به رحم کاهش یابد.
ابزار آمنیوتومی
برای شکستن کیسه آب، بسیاری از پزشکان از آمنیو هوک استریل استفاده می کنند - ابزار خاصی که شبیه قلاب قلاب دوزی بلند است. ابزارهای جایگزین عبارتند از:
- دستکش آمنیو - یک قلاب کوچک در انتهای انگشت یک دستکش استریل
- آمنیوکوت - یک "دستکش" یک انگشتی که روی انگشت دستکش استریل دکتر می لغزد.
- انگشت - اگر آب از دهانه رحم بیرون زده باشد، گاهی اوقات به راحتی می توان انگشت را به کیسه آمنیوتیک فرو کرد.
روش آب شکنی پزشک شما
در حین عمل، زن باردار به پشت در بستر زایمان خود دراز می کشد و زانوهایش خم شده و پاهای قورباغه ای به طرفین است. هنگام استفاده از آمنیوهوک، پزشک پس از آماده سازی بیمار مراحل زیر را انجام می دهد:
- با دستکش استریل، دو انگشتش را شبیه به معاینه معمولی واژینال وارد واژن می کند.
- وقتی پزشک دهانه رحم را پیدا کرد، نوک انگشتانش را درست از در ورودی می‌برد تا بتواند کیسه آب را لمس کند.
- او آمنیو هوک را وارد واژن می کند و آن را در امتداد انگشتانش به سمت کیسه آمنیوتیک آب هدایت می کند.
- دکتر با دست دیگرش قلاب را دستکاری می کند تا سوراخی در کیسه آب ایجاد کند و مراقب باشد که به نوزاد آسیبی نرسد.
- پزشک اطراف دهانه رحم را چک می کند تا مطمئن شود بند ناف از طریق آن پرولاپس نشده است.
- کارکنان پزشکی برای 20 تا 30 دقیقه آینده ضربان قلب جنین را از نزدیک زیر نظر دارند.
در نتیجه آمنیوتومی، مایع آمنیوتیک (آب‌ها) بیرون می‌ریزد و ممکن است سر نوزاد بیشتر پایین بیاید. اگر کیسه آب از دهانه رحم بیرون زده باشد، این روش آسان تر است.
مزایای آمنیوتومی
فواید شکستن آب عبارتند از:
- با قرار دادن الکترود سر جنین یا کاتتر فشار داخل رحمی، در صورت نیاز، امکان نظارت دقیق‌تر بر نوزاد و انقباضات را فراهم می‌کند.
- پزشک می تواند ببیند آیا مایع آمنیوتیک مکونیوم (اولین مدفوع کودک) در آن وجود دارد یا خیر و اقدام کند. دفع مکونیوم می تواند نشانه ای از ناراحتی جنین باشد. اگر نوزاد مکونیوم را استنشاق کند، او را در معرض خطر مرگ درون رحمی یا مشکلات تنفسی عمده در بدو تولد قرار می دهد.
- پزشک همچنین ممکن است علائم عفونت مانند مایع آمنیوتیک کدر یا بدبو را تشخیص دهد.
خطرات آمنیوتومی
خطراتی برای آمنیوتومی وجود دارد، از جمله:
- اگر قبل از AROM سر نوزاد به خوبی در لگن درگیر نباشد، با فوران آب، بند ناف می تواند پایین بیاید و توسط بخشی از نوزاد فشرده شود. همچنین ممکن است بند ناف به داخل واژن پرولاپس شود. هر دو موقعیت می توانند اکسیژن کودک را قطع کنند.
- به همین ترتیب، زمانی که سر قبل از پارگی پرده‌ها درگیر نباشد، این احتمال وجود دارد که نوزاد بعد از آن به حالت بریچ برود که موقعیت زایمان خطرناک‌تر است.
- ضربان قلب جنین ممکن است در نتیجه عمل کاهش یابد.
- خطر کوچکی برای پارگی پوست سر جنین و در نتیجه خونریزی وجود دارد.
- احتمال انجام مداخلات دیگر از جمله افزایش احتمال زایمان سزارین را افزایش می دهد.
- در صورت عدم استفاده از روش استریل خطر عفونت در رحم اندکی وجود دارد.
هنگامی که کیسه آمنیوتیک شکسته شود، در صورت طولانی شدن زایمان بیش از 24 ساعت، خطر عفونت مادر و جنین از باکتری های واژن نیز افزایش می یابد.
تحقیق در مورد آمنیوتومی برای زایمان سریع
بحث در مورد اینکه آیا AROM سرعت زایمان خود به خود را افزایش می دهد وجود دارد. در گزارش سال 2013 از یک بررسی سیستماتیک کاکرین از مطالعات تحقیقاتی، بر اساس نتیجه 5، 583 بارداری، محققان دریافتند:
- آمنیوتومی روتین پیشرفت مرحله اول زایمان خودبخودی را تسریع نکرد.
- در مقایسه با زنان بدون آمنیوتومی هیچ بهبودی در وضعیت نوزادان یا رضایت زنان از تجربه تولد آنها مشاهده نشد.
- شواهد استفاده معمول از آمنیوتومی در مدیریت زایمان را تایید نمی کند.
نظر کمیته ACOG
براساس بررسی کاکرین و سایر داده ها، کالج آمریکایی متخصصین زنان و زایمان (ACOG) در فوریه 2017 نظر کمیته ای را صادر کرد. ACOG توصیه می کند از استفاده معمول آمنیوتومی در بارداری های کم خطر که در آن زایمان بدون مشکل پیشرفت می کند، جلوگیری شود.. این نظر در مورد شکستن مصنوعی آب بخشی از توصیه های ACOG-مداخله کمتر-بهتر است- است.
روش AROM در تلاش برای تسریع زایمان، عمدتاً به دلیل سنت طولانی آن در استفاده آسان و نسبتاً ایمن در زنان و زایمان، به کندی تغییر می کند.با این حال، زمانی که ضربان قلب داخلی جنین یا نظارت بر فشار داخل رحمی مورد نیاز باشد یا برای بررسی عبور مکونیوم توسط جنینی که در شرایط ناراحتی قرار دارد، یک روش ارزشمند است.
با ارائه دهنده OB خود صحبت کنید
وقتی در مورد برنامه زایمان خود با پزشک OB یا ماما صحبت می کنید، در مورد استفاده احتمالی آمنیوتومی در طول زایمان خود بحث کنید. اگر او به شما توصیه کند که در حین زایمان شکن کنید، برای مقابله با مزایا و معایب آمادگی بیشتری خواهید داشت.
