انسانها قرنهاست که روشهایی ابداع کرده اند تا از اوقات فراغت خود لذت ببرند، و برخی از بازیهای رومیزی معاصر شبیه بازیهای محبوب دوران باستان هستند که برای رفع خستگی و کسب درآمد ایجاد شده اند. بازیهای رومیزی روم باستان، به‌ویژه، ارتباط نزدیکی با بسیاری از بازیهای تخته‌ای مورد علاقه غرب مدرن دارند، که احتمالاً امروزه برخی از آنها را بازی می‌کنید. از بازیهای شانس پرتاب تاس گرفته تا بازیهای استراتژیک شبه چکرز، عشق معروف جمهوری روم به شادی و نشاط حتی روی میزهای آنها نیز ترجمه شد.
Tali and Tropa
خارج از کشور یونان و مصر، تالی یک بازی محبوب در روم باستان بود و با شباهت آن به Yahtzee مدرن مشخص می شود. برای نواختن «استخوان بند انگشتی» به تخته خاصی نیاز نبود و چوب‌هایی که مورد استفاده قرار می‌گرفت را می‌توان از مواد مختلف ساخت، اگرچه استخوان‌های بند انگشتی حیوانات بیشتر مورد استفاده قرار می‌گرفت. یک دور شامل پرتاب چوب های هر بازیکن به بیرون بود و هر کس که دستش قوی تر بود برنده اعلام شد. هر دست برای یک امتیاز کلی اضافه شد تا برنده نیز مشخص شود. زهره بالاترین عقربه بود و از 1، 3، 4، 6 تشکیل شده بود. سنیو 6 با هر ترکیبی از اعداد دیگر بود. کرکس‌ها همه اعداد یکسان بودند و سگ‌ها، که بدترین امتیاز برای کسب است، همه 1 بودند. در حالی که باستان شناسان در مورد چند روش مختلف برای بازی تالی حدس می زنند، بین آنها اتفاق نظر وجود دارد که این بازی متمرکز بر قمار بوده و شامل چندین دور است.
Ludus Duodecim Scriptorum
ترجمه شده به عنوان "بازی دوازده نشانه گذاری" ، Ludus Duodecim Scriptorum روی تخته ای با دو ردیف دوازده مربعی پخش می شد و شبیه تخته نرد مدرن است.بازیکنان مقابل یکدیگر می نشستند و تمام مهره های خود را در اولین مربع خود قرار می دادند. بازیکنان سه تاس انداختند و مهره‌ها را بر این اساس حرکت دادند. هدف این بود که تمام مهره های خود را به مربع شماره یک حریف برسانید.
علی رغم کمبود آثار باستانی فراوان، قوانین شناخته شده ای برای این بازی وجود دارد:
- اگر با مهره حریف بر روی مربع فرود بیایید، آن مهره به مربع یک برگردانده می شود.
- تنها زمانی که نمی توانید میدان را اشغال کنید این است که دو مهره دیگر حریف از قبل روی آن مربع باشد.
همچنین یک نسخه از این بازی به نام Lucky Sixes وجود داشت که یک گیم پلی به سبک تخته نرد را حفظ می کرد و از یک تخته دو ستون و سه ردیف استفاده می کرد. در هر یک از این ستون ها و ردیف ها شش شکل وجود داشت که با ترکیب آنها عبارتی طنز یا تأمل برانگیز ایجاد می کرد.
روتا
اولین بار در سال 1916 توسط المر تروسدل مریل نامگذاری شد، روتا یک بازی رایج روم باستان است که روی یک تخته دایره ای بازی می شود که به 8 قسمت تقسیم می شود، با 8 سلول حکاکی شده و دایره ای که نقاط قسمت ها را پر می کند و سلول نهم در آن قرار دارد. مرکز تخته مانند چکرز چینی و تیک تاک، روتا بازیکنان را درگیر می کرد که سعی می کردند با داشتن یک مهره در سه خانه خطی، سه مهره خود را به یک خط متصل تشکیل دهند. جالب اینجاست که بازیکنان نمی‌توانستند از یک نوبت بگذرند و بیش از یک مهره نمی‌توانستند یک سلول را اشغال کنند، به این معنی که بازیکنان باید مهره‌های خود را با دقت در اطراف تخته مانور دهند. بنابراین، Rota را می توان یک بازی استراتژیک خالص دانست که شانس یا شانس کمی در گیم پلی آن دخیل است.
Tesserae
تسرای روم باستان، یا تاس، از این نظر منحصر به فرد بودند که دو ضلع مقابل به هفت رسید، اگرچه هنوز به عنوان یک قالب شش وجهی مشخص می شدند. قمار با تاس در خیابان‌های رم ممنوع بود، اما علی‌رغم تلاش‌های سربازان رومی برای یافتن و جریمه این جنایات اخلاقی، بسیاری از تاس‌افکن‌ها به سادگی بازیهای خود را به داخل خانه منتقل کردند.بسیاری از انواع بازی های تاس در میخانه ها و در رویدادهای اجتماعی انجام می شد، زیرا قمار در دوران باستان سرگرمی مهمی بود. یکی از این بازی‌ها که رومی‌ها روی آن قمار می‌کردند شبیه به Craps بود و دیگری یک رقابت ساده برای اینکه ببینند چه کسی عدد بالاتر را می‌برد.
Ludus Latrunculorum
تقریباً به «بازی مزدوران» ترجمه شده است، Ludus Latrunculorum - یا Latrunculi - یک بازی استراتژیک روم باستان بود که بر اساس سابقه تاریخی به 116-27 قبل از میلاد باز می‌گردد. یکی از جدیدترین بازسازی‌های گیم‌پلی Ludus Latrunculorum توسط اولریش شودلر باستان‌شناس و تاریخ‌دان بازی آمده است. قوانین Schädler نسخه پیشرفته‌تری از چکرزهای مدرن را بررسی می‌کند که در آن دو بازیکن بین 16 تا 24 مهره روی یک صفحه بازی شبکه‌بندی شده دارند. هدف از بازی این است که تنها یک تکه از سمت شما روی تخته باقی نماند. برای انجام این کار، Schädler فرض می‌کند که بازیکن به صورت متعامد در اطراف صفحه شبکه‌بندی شده حرکت می‌کند، سعی می‌کند قطعات یکدیگر را با دو تا از قطعات خود به صورت قائم درآورد و در نوبت بعدی پس از انجام این کار، اجازه برداشتن مهره‌های همدیگر را دارد. مهره حریف از روی تخته
علاوه بر ارجاعات ادبی نویسندگان مشهور رومی مانند اوید به بازی، باستان شناسان تخته ها و قطعات جزئی Ludus Latrunculorum و قطعات حفاری های مختلف در سراسر جهان را کشف کرده اند. هرچه شبکه بزرگ‌تر باشد، بازی پیچیده‌تر می‌شود و بزرگ‌ترین تخته‌ای که تا کنون پیدا شده است - گیم‌بورد Poprad - در سال 2006 کشف شد و دارای یک شبکه 17x18 است.
اجداد خود را در یک بازی به چالش بکشید
چه به اقشار اجتماعی پاتریسیا تعلق داشته باشید و چه سربازی در راه بوده باشید، احتمال اینکه حداقل در طول زندگی خود در جمهوری روم در بازی های گاه به گاه شرکت کرده باشید، زیاد است. اساساً، این بازی های رومیزی رومی نشان دهنده برخی از راه های مورد علاقه بشر برای به چالش کشیدن ذهن و گذراندن زمان است. همه چیز در چند هزار سال پس از سقوط رم تغییر چندانی نکرده است و بسیاری از بازیهای رومیزی مدرن ما آینه بازیهای گذشته است.در مورد بازی تخته ای مورد علاقه خود فکر کنید و ببینید آیا می توانید ارتباطی بین آن و بازی های روم باستان پیدا کنید.
