جنبش طراحی پست مدرن بیش از دو دهه را در بر گرفت که با معماری در دهه 1960 شروع شد، اگرچه اوج شکوفایی آن از سال 1970 تا 1990 بود. این یک شورش قوی علیه مفاهیم مینیمالیستی طراحی مدرن بود. طراحی پست مدرن ایده های غیر متعارف با تاکید بر سبک بازیگوش، هنری و عجیب را در بر می گیرد.
طلوع عصر جدید
فرهنگ بوهمیایی هیپی ها در دهه 1960 راه را برای عصر جدیدی از بیان خلاق در هنر، موسیقی، مد و طراحی هموار کرد.قدرت گل و ريختن آزاد موها با معماري رسا همراه با پيچش در فرم ها و نمادگرايي دنبال شد و اين تأثير در نهايت به سبكي پيشرفته براي فضاهاي داخلي تبديل شد.
به گفته گلن آدامسون، متصدی نمایشگاه «پسامدرنیسم: سبک و براندازی 1970-1990» که در موزه ویکتوریا و آلبرت لندن برگزار شد، دو منبع بزرگ محرک جنبش پست مدرن، معماری آمریکایی و طراحی رادیکال ایتالیایی بودند. فرم در مفاهیم گستاخانه طراحی پست مدرن از عملکرد پیروی نکرد. این یک انحراف ناگهانی از ایده‌آل‌های مینیمالیستی طراحی مدرن بود.
یک انقلاب آغاز شد
رابرت ونچوری یکی از اولین نمونه‌های معماری پست مدرن است - خانه‌ای که او برای مادرش طراحی کرد. خانه Vanna Venturi که در سال 1964 تکمیل شد، نمای غیر معمولی دارد که در طراحی متناقض خود هم ساده و هم پیچیده است. سقف شیبدار به خانه شکلی شبیه به نقاشی کودک می دهد.ونچوری و شریک طراحی او، دنیس اسکات براون، با نادیده گرفتن این اصل مدرنیستی که دکوراسیون جایی در ساختمان‌ها ندارد، ویژگی‌های بدون کارکردی مانند قوس بدون پشتیبان و دودکش تقلبی بزرگ را اضافه کردند. اندازه و قرارگیری نامتقارن جلو پنجره ها یکی دیگر از قوانین شکسته طراحی است که این جفت در مخالفت با اصول مدرنیستی تقارن و خطوط و فرم تمیز و بدون وقفه به کار می رود.
داخل خانه، ونچوری مفاهیم مقیاس را بازی می‌کرد، یک شومینه بزرگ و یک راه پله کوچک که به هیچ جا منتهی نمی‌شد، اجرا کرد. طراحی های رادیکال و غیر متعارف او توسط ایستگاه تلویزیونی عمومی شیکاگو، WTTW (پنجره ای رو به جهان)، به عنوان یکی از 10 ساختمانی که آمریکا را تغییر داد، شناخته شده است. رابرت ونتوری همچنین کتاب هایی درباره مفاهیم معماری خود نوشت که اصول عقیم مدرنیسم را در کتاب پیچیدگی و تضاد در معماری (1966) و یادگیری از لاس وگاس (1972) محکوم می کرد.
ساختارشکنی و موج نو
تأثیر گذشته نقش مهمی در طراحی پست مدرن ایفا می کند، اما تمایل به پیچش التقاطی یا پیشرو دارد.اصول کلیدی پست مدرنیسم پیچیدگی و تناقض بود. کمال اتوپیایی پیشنهاد شده توسط طراحی مدرن با ساختارشکنی و زیبایی‌شناسی آخرالزمان شهری جایگزین شد.
The Original Grunge Look
در اواخر دهه 1970، معمار فرانک گری، سانتا مونیکا خود را از هم جدا کرد و به معنای واقعی کلمه آن را به گونه ای بازسازی کرد که به نظر می رسید فاقد یک طرح منسجم باشد. او دگرگونی‌های تکانشی را اعمال کرد که به نظر می‌رسید بدون دلیل روشنی وجود داشتند:
- دیوار خشک داخلی برای نمایان شدن گل میخ های سازه برداشته شد
- زنجیره و تخته سه لا به نمای بیرونی اضافه شد
گری از صفحات فلزی موجدار به عنوان یک نمای تزئینی روی دیوارهای بیرونی تغییرات اساسی خانه اش نیز جلوتر از زمان خود بود، زیرا این ظاهر در سقف انبارها بیشتر از خانه های حومه شهر رایج بود. گری به طراحی برخی از پیچیده ترین و غیرمعمول ترین موزه های جهان ادامه داد.
پانک در خانه است
خرده فرهنگ و فلسفه‌های ضد استقرار دوران پانک نیز درست در راستای پست مدرنیسم بود. ویوین وست وود مغز متفکری بود که مد پانک تخریب شده دهه 70 و اوایل دهه 80 را خلق کرد. در سال 2009، او با Cole and Sons همکاری کرد تا مجموعه ای از تصاویر پس زمینه را ایجاد کند. وست‌وود همچنین در سال 2006 خرده‌فرهنگ بریتانیایی را به The Rug Company آورد، جایی که بقایای پاره‌شده و فرسوده پرچم یونیون جک به فرش‌های گران‌قیمت، ملیله‌های دیواری یا بالش‌های برجسته تکثیر می‌شوند.
وارد موج نو شوید
در «دهه طراح» دهه 1980، همه چیز تبدیل به یک بیانیه سبک شد. ویژگی‌های پست مدرن رنگ‌های زنده، اشکال نمایشی و فرم‌های اغراق‌آمیز به ظاهر غالب در مد، مبلمان و لوازم جانبی تبدیل شد.
گرافیک های پیشرفته در هنر، مجلات و موزیک ویدیوها به یک خرده فرهنگ جدید پست پانک که در مقیاس جهانی گسترش یافت، انرژی بخشید. نشریاتی مانند Domus ظاهر سبک مبلمان جدید و رادیکال طراحان ایتالیایی مانند Studio Alchimia و Memphis را برجسته کردند. دیوید بووی، نوازنده فقید، از طرفداران و کلکسیونر طرح های ممفیس بود. این موج نو بود و تصویر همه چیز بود.
استادان پست مدرن
در اواخر قرن بیستمام، ایتالیا به لطف استادان طراحی یا طراحان «استاد» مانند الساندرو مندینی و اتوره سوتاس، به مرکز جهانی طراحی تبدیل شد.
یک پیشگام واقعی
مجله W از الساندرو مندینی به عنوان قلب جنبش رادیکال طراحی ایتالیا در دهه‌های 60 و 70 و بعد از آن یعنی پست مدرنیسم یاد می‌کند. مندینی از طریق مشارکت‌هایش در مجلات طراحی ایتالیایی از جمله Casabella، Modo و Domus در آگاهی بخشی به جنبش نقش بسزایی داشت.
به عنوان یک طراح، مندینی قطعاتی را خلق کرد که به طرز آشکاری خودنمایی می کردند، با رنگ های جسورانه و الگوهای پر زرق و برق. معروف ترین طرح او صندلی پروست 1978 است. مندینی یک صندلی راحتی باروک با قاب چوبی تزئین شده با تودوزی سفید را با بیرون کشیدن یک اسلاید روی آن و نقاشی دستی یک الگوی پونتیلیسم روی آن "بازطراحی" کرد. این صندلی با مجموعه‌ای از الگوهای رنگارنگ، دهه‌ها پس از دهه، دوباره طراحی شد، همانطور که در سال 2009 مشاهده می‌شود: Proust Geometrica.
در سال 1979، مندینی و تعداد معدودی دیگر از طراحان آوانگارد، از جمله دوست و همکارش، اتوره سوتاس، به نیروها پیوستند تا Studio Alchimia را تشکیل دهند. مندینی حس شوخ طبعی را به آرمان‌های مدرنیسم تزریق کرد که استفاده از رنگ‌های روشن و فرم‌های اغراق‌آمیز را با ایجاد اشیایی با رنگ‌های پر جنب و جوش با اشکال نمایشی و نقوش کیچ حذف می‌کرد.
الساندرو مندینی اغلب به اشتباه به عنوان یکی از اعضای گروه ممفیس نامیده می شود، زیرا او قطعه ای را برای اولین مجموعه آنها در سال 1981 طراحی کرد. با این حال، مندینی به مجله W گفت که پیشنهاد سوتاس برای پیوستن به آن را رد کرد، زیرا می خواست. با آلکیمیا بمان.
گروه ممفیس
در سال 1981، گروهی از طراحان همفکر در میلان، با اولین طراحی مبلمان جسورانه و گرافیکی خود در Salone del Mobile، جنبش طراحی پست مدرن را به سطح جدیدی رساندند. گروه مشهور ممفیس که توسط طراح، اتوره سوتاس تأسیس شد، شامل پیتر شایر، مایکل گریوز، جورج سودن، میشل دی لوچی و ناتالی دو پاسکویر و دیگران بود.
با رنگ‌های جسورانه، متضاد، اشکال غیرمتعارف و الگوهای وحشی، قطعات ممفیس برای ارتباط ایده‌ها طراحی شدند. ظاهر تأثیرگذار مبلمان ممفیس شامل ترکیبی از اشکال هندسی آشکار ساخته شده از مواد مختلف در رنگ های روشن و متضاد بود. الگوهای گرافیکی سیاه و سفید نیز رایج بودند. این سبک اغراق‌آمیز و تقریباً کارتونی در بیشتر دهه 1980 حاکم بود. در اینجا نگاهی کوتاه به سه نفر از اعضای موسس آن داریم:
اتوره سوتاس
Ettore Sottass با استفاده از لمینت های رنگی روشن، فرم های گرافیکی و عناصر غیر کاربردی به تعریف ظاهر مبلمان پست مدرن کمک کرد.قفسه کتاب کارلتون نمادین او دارای قفسه‌های رنگارنگ و زاویه‌دار و قفسه‌های کتاب جدا از یکدیگر بود. این ایده را به چالش کشید که چرا یک قفسه کتاب باید شبیه یک قفسه کتاب معمولی باشد.
جرج سودن
جورج سودن، طراح لوازم الکترونیکی برنده جایزه اولیوتی، به همراه دوست دختر/همسر آینده و همکارش در طراحی، ناتالی دو پاسکویر، یکی از اعضای مؤسس گروه ممفیس شد. می‌توانید نمونه‌ای از قطعات Sowden's Memphis را در Sowden Design.com مشاهده کنید که شامل کابینت‌های رنگارنگ، صندلی‌های عجیب و غریب و ساعت‌هایی با الگوهای برجسته و پر زرق و برق است.
ناتالی دو پاسکویر
ناتالی دو پاسکویر در درجه اول هنرمندی است که استعداد خود را به گروه ممفیس در قالب الگوهای چشم نواز و قدرتمندی که بر روی منسوجات، اثاثه یا لوازم داخلی و اثاثه یا لوازم رنگ‌آمیزی استفاده می‌شود، قرض داد.هنگامی که ممفیس در سال 1987 از هم پاشید، دو پاسکویر به نقاشی و مجسمه سازی در استودیوی خود در میلان بازگشت. هنگامی که علاقه به سبک پست مدرن در دهه دوم هزاره های جدید ظهور کرد، دو پاسکویر طرح های رترو خود را در همکاری با American Apparel احیا کرد. می‌توانید بالش‌های برجسته، حوله‌های حمام و ساحل با الگوهای ناتالی دو پاسکویر را در فروشگاه طراحی فنلاند، که در فنلاند واقع شده است، اما ارسال به سراسر جهان را ارائه می‌دهد، خریداری کنید (روی پیوند تحویل ایالات متحده در گوشه سمت چپ بالا کلیک کنید).
پست مدرن 2.0
دوست داشته باشید یا از آن متنفر باشید، دزین بازگشت پست مدرنیسم را در تابستان 2015 اعلام کرد. سایت طراحی و معماری پیشرفته، مجموعه ای طولانی تابستانی را به نمایش گذاشت که میراث پست مدرنیسم را با عاطفه با عنوان "تابستان پومو.روند جدید ممفیس در سال 2014 که با نمایشگاه‌هایی مانند «سبک و براندازی» در موزه V&A لندن در اواخر سال 2011 و نمایش توتمیسم لی ادلکورت در سال 2013 تقویت شد، به احیای نگاه پست مدرن کمک کرد؛ سبکی که تحت تأثیر دوران عجیب هنر دکو بود. حال و هوای پاپ آرت و بازتفسیر موتیف های گذشته.
ویژگی های طراحی اتاق های پست مدرن
مبلمان‌ها و لوازم جانبی طراح معمولاً گران هستند، به‌خصوص وقتی که اصل‌های قدیمی و با طراحی ایتالیایی باشند. اگرچه اتاقی مملو از مبلمان رادیکال ممفیس ممکن است فقط برای مشتریان عجیب و غریبی که می توانند آن را بپردازند جذاب باشد، این لهجه های التقاطی هنوز هم می توانند با ذوق و سلیقه در طرح های طراحی دیگر در دوزهای کوچکتر گنجانده شوند. این انقلاب شکل رادیکال الهام بخش دیگر طراحان مشهور از جمله مد باند توسط کریستین دیور و مبلمان توسط متیو سالیوان شد.
اتاق غذاخوری پست مدرن
نماد مد، کارل لاگرفلد، نیز مورد توجه سبک مدرن طراحی های ممفیس-میلانو قرار گرفت و آپارتمان خود را با مبلمان سبک پومو پر کرد.لاگرفلد با رنگ خاکستری ملایم و خنثی روی دیوارهای آپارتمانش رفت که با رنگ های تند مبلمان و لوازم جانبی رقابت نمی کند.
کفپوش سنگی براق مکمل سطوح براق مبلمان لمینت است که شامل:
- Pierre Table اثر جورج سودن - میز میز دارای یک الگوی ظریف شورون است در حالی که پاها با بلوک هایی از قرمز اولیه روشن، آبی و زرد پوشیده شده اند. یک میز قدیمی در Artemest حدود 12000 دلار قیمت دارد.
- صندلی های Riviera توسط Michele de Lucchi - این صندلی‌های پلاستیکی قالب‌گیری شده با پایه‌های آبی مشخص خود در حال حاضر در یک مجموعه چهار تایی به سختی به دست می‌آیند. به نظر می رسد لاگرفلد شش یا بیشتر داشته باشد. اگر نمی توانید یک مجموعه قدیمی پیدا کنید، آنها هنوز در منبع، ممفیس میلانو، در ایتالیا با قیمت حدود 1300 یورو یا 1380 دلار تولید و فروخته می شوند.
- بوفه Malabar اثر Ettore Sottas - این بوفه غیرمعمول و مجسمه‌مانند ویژگی‌های چوبی سنتی را با ورقه‌های براق و ستون‌های نگهدارنده رنگارنگ ترکیب می‌کند. تعداد زیادی قفسه فضای کافی را برای شیشه ها و اشیاء کلکسیونی هنر پست مدرن فراهم می کند. قیمت درخواستی قدیمی در 1stdibs 18500 دلار است.
- Marco Zanini Glass Mori Carafe - کلکسیون هنری پومو خود را با این لیوان هنری قدیمی ایتالیایی، فقط 3600 دلار در Ruby Lane شروع کنید.
بدیهی است که برای چیدن یک اتاق با مبلمان و اکسسوری های قدیمی ایتالیایی، بودجه بسیار بالایی نیاز است. اما همچنان می‌توانید با پیروی از اصول پیچیدگی و تناقض آمیخته با چاشنی شوخ طبعی، کیچ یا طنز، حال و هوای پست مدرن را در طرح دکوراسیون خود وارد کنید.
اتاق عالی پست مدرن
طراحان پست مدرن تلاش کردند تا قطعات مکالمه ایجاد کنند، فرهنگ پاپ را با مبلمانی با کیفیت بالا ترکیب کنند و مواد معمولی را به لهجه های لوکس تبدیل کنند. فکر کردن خارج از چارچوب باعث ایجاد ترکیب های نامتعارف رنگ، مواد و بافت شد.
تصویر اتاق نشیمن با طرح رنگ‌های قهوه‌ای، نارنجی و زرد یکپارچهسازی با سیستم‌عامل خود، حال و هوای دنج دهه ۷۰ دارد که باعث می‌شود بخواهید کفش‌هایتان را در بیاورید و با پای برهنه روی آن قالیچه آبی سرد و یخ‌زده راه بروید. صندلی‌های غذاخوری فیروزه‌ای، گوی‌های لوستر آووکادو، گلدان‌های کبالتی و سبز-آبی و صندلی‌های سبز بهاری با رنگ‌های پررنگ نارنجی کدو، زرد آفتابگردان و خردلی فضای مشترکی دارند. این یک طرح رنگی پیچیده و متضاد است که برای مبلمان بسیار شیک و امروزی اعمال می شود.
به نظر می‌رسد یک میز قهوه با مجسمه‌سازی هنرمندانه دارای قسمت بالایی است که از تکه‌های بزرگ چوب سرخ‌وود ساخته شده است که توسط پایه‌های چوبی لمینت پشتیبانی می‌شود. رویه شیشه ای میز دوم لبه برش چوب را بریده و میزها را به یکی می پیوندد. در کنار مبل چرمی قهوه‌ای میزهای انتهایی به شکل کنده قرار دارند که با فویل فلزی براق و نقره‌ای با جلوه‌ای تاب‌دار جالب پوشیده شده‌اند.قفسه بلند و سفیدی که روی کاناپه معلق است، به دلیل صندلی‌های شفاف و شفاف لوسیت که در سمت دیگر قرار گرفته‌اند، بی‌کار به نظر می‌رسد. دیگر ویژگی های پست مدرن لایه بندی شده در طرح پیچیده طراحی این اتاق عبارتند از:
- قاب های خالی بدون کارکرد آویزان به دیوار
- شومینه ی شیک طوری نصب شده که انگار هنر دیواری است
- مقیاس اغراق آمیز چراغ آویز آویز
- صندلی به سبک نئوکلاسیک فرانسوی ساخته شده از مواد اکریلیک مدرن
- با اشاره به هنر دکو در نرده راه پله و ماشین های اسباب بازی عتیقه
- ترکیب متنوع مواد و بافت
زوایای نامتعارف اتاق، خطوط سیال در نورپردازی سقف و ستون تزیینی نشانه‌های بارز زیبایی‌شناسی پست مدرن هستند.
سبکی که با تعریف مخالفت می کند
اگرچه دوران پست مدرن در مدت زمان نسبتاً کوتاهی به طول انجامید، اما این یک سبک طراحی بسیار پراکنده است که شامل قرنیه ای از اکسپرسیونیسم و تفکر آزاد است.طراحی پست مدرن از نقوش گذشته، مدهای پر زرق و برق، آینده ای دیستوپیایی و فرم های مضحک تجلیل می کند. این بازتابی از فرهنگ فرار و سریع قرن بیستم است که مفاهیم قبلی در مورد طراحی را به چالش کشید و شناخت جدیدی را برای خود به ارمغان آورد
