با این نکات ساده از ذوب شدن جلوگیری کنید!
دوتاهای وحشتناک، سه تایی خائن و چهارتای وحشی. این زمانی است که کودکان نوپا احساسات، نظرات و ترس های خود را کشف می کنند. همچنین زمانی است که ذوب شدن کودکان نوپا ایجاد می شود. چگونه به کودکی که دچار بحران شده است کمک می کنید؟ و چگونه از آنها به طور کلی جلوگیری می کنید؟ این نکات و ترفندها می‌تواند به مدیریت بیشتر این لحظات کمک کند.
چگونه به کودکی که دچار بحران شده کمک کنیم
هنگامی که کودک نوپا به مرحله ذوب خود می رود، از این تکنیک ها برای کمک به آرام کردن او استفاده کنید.
اجرای گوش دادن فعال
همه دوست دارند احساس کنند دیده شده و شنیده می شوند. گوش دادن فعال نوعی ارتباط است که این نیازها را در اولویت قرار می دهد. وقتی کودک نوپا شما دچار بحران می شود، کاری را که انجام می دهید متوقف کنید و هرگونه مزاحمتی را حذف کنید. تلویزیون را خاموش کنید، رادیو را در ماشین کم کنید و از سایر خواهر و برادرها بخواهید که در حین رسیدگی به این موضوع ساکت باشند.
سپس، در سطح آنها پایین بیایید. این به این معنی است که روی زمین زانو بزنید تا در سطح چشم کودک خود قرار بگیرید. به آرامی از آنها بپرسید که چه مشکلی دارد و سپس اجازه دهید آنها صحبت کنند. تا زمانی که آنها تمام نشده اند، صحبت را قطع نکنید. اگر آنها هنوز غیرکلامی هستند، از آنها سؤالات بله و خیر بپرسید تا بتوانند به شما ایده بدهند. در حالی که این تبادل در جریان است، تماس چشمی را حفظ کنید، سر تکان دهید و نگرانی واقعی خود را نشان دهید. هنگامی که علت فروپاشی فرزندتان را مشخص کردید، احساسات او را بپذیرید و راه حل های بالقوه ارائه دهید.
محرک های بالقوه را در نظر بگیرید
وقتی کودک گریه می‌کند، والدین به طور خودکار از خشکی، گرسنگی، خیلی گرم یا خیلی سرد کودک سوال می‌کنند. چرا وقتی بچه نوپا شدند این تمایل ناگهان متوقف می شود؟ وقتی یک عصبانیت یا بحران در حال وقوع است، از خود بپرسید:
- ممکنه گرسنه باشن؟
- آیا خیس هستند؟
- آیا به زمان چرت نزدیک است؟
- دیشب خوب خوابیدند؟
- آیا روز طاقت فرسایی بوده است؟ (مثلاً به مدرسه رفتند، اقوام را دیدند، انرژی زیادی به کار گرفتند و غیره)
- آیا توجه کافی به آنها نشده است؟
- احساس عجله دارند؟
- غرق شده اند؟
- احساس مریضی دارند؟
کودکان همیشه دلیل ناراحتی خود را تشخیص نمی دهند. این وظیفه والدین است که مشکل را رمزگشایی کنند و راه حل های بالقوه ارائه دهند.
اطراف خود را تغییر دهید
اگر کودک نوپا شما دچار ذوب شده است، ممکن است به دلیل اضافه بار حسی باشد. بهترین راه برای رسیدگی به این محرک این است که به سادگی به جای دیگری بروید. در حالی که این ممکن است گاهی ناخوشایند باشد، مهم است که به یاد داشته باشید که کودکان نوپا نسبت به محرک‌های خاصی مانند صداهای بلند، نورهای روشن یا انواع خاصی از لمس حساس‌تر هستند (مثلاً گوش‌هایشان در حال معاینه نزد پزشک).این امر می‌تواند مراکز خرید پر سر و صدا، خواربار فروشی‌های شلوغ و مطب‌های پزشک را به بهترین مکان برای وقوع این طغیان تبدیل کند. بنابراین، آنچه را که نیاز دارید بردارید و به موقع بیرون بیایید، به خصوص اگر نزدیک به چرت زدن یا صرف غذا باشد.
ایجاد انحراف
جادوی پشت هر ترفندی همیشه در حواس پرتی است که توسط دستیار شعبده باز ارائه می شود. همین فرض در مورد توقف یک عصبانیت نیز صدق می کند. اگر می‌خواهید این طغیان را متوقف کنید، راه‌های خلاقانه‌ای پیدا کنید تا توجه آنها را از هر چیزی که آنها را ناراحت می‌کند، دور کنید. یک آهنگ بخوانید، بپرسید که آیا می خواهند با شما بازی کنند یا شروع به احمقانه کردن کنید! اسباب‌بازی‌های فیجت نیز می‌توانند راه‌حلی عالی در این مواقع باشند زیرا استرس را کاهش می‌دهند و حواس پرتی را متمرکز می‌کنند.
عمل خود را اصلاح کنند
چه غلطی میکنن؟ من و شما می دانیم که زدن و پرتاب اسباب بازی ها رفتار بدی است، اما ممکن است اینطور نباشد. این وظیفه شما به عنوان والدین است که این اقدامات را تغییر دهید. اگر چیزی پرتاب کردند، آن را بردارید و با آرامش دوباره در دستانشان بگذارید، اما نگذارید برود.در عوض، بگویید: "ما پرتاب نمی کنیم. اسباب بازی ها را پایین می گذاریم." همانطور که این را صدا می کنید، دست آنها را راهنمایی کنید و به آرامی از آنها بخواهید اسباب بازی را پایین بیاورند. این لحظه "دو نفره وحشتناک" را به یک فرصت یادگیری تبدیل می کند.
یک استراحت
گاهی اوقات همه ما نیاز داریم که احساسات خود را بیرون بگذاریم. هنگامی که کودک نوپا به نظر می رسد نسبت به راه حل های بالقوه ناپذیرفتنی است، به او یک استراحت پنج دقیقه ای بدهید. آنها را در یک فضای امن مانند اتاقشان (اگر برای نوزاد ضخیم است) یا تخت خوابشان قرار دهید. به آنها بگویید که به آنها اجازه استراحت می دهید و پس از آرام شدن آنها پنج دقیقه دیگر برمی گردید. در ابتدا، این می تواند بحران را تشدید کند، اما چیزی در مورد فریاد زدن بدون تماشاگر رضایت بخش نیست. وقتی برگشتید، با آرامش بپرسید که آیا دوست دارند دوباره به شما بپیوندند. اگر دوباره ناراحت شدند، به آنها بگویید که پنج دقیقه دیگر به آنها فرصت می دهید.
چگونه از بحران جلوگیری کنیم
همیشه خوب است که بدانیم چگونه می توان یک فروپاشی را متوقف کرد، اما چه بهتر این است که چگونه از وقوع کامل آن جلوگیری کنیم.
به کودک نوپا کمک کنید تا احساسات مختلف را شناسایی کند
کودکان نوپا در شناسایی احساسات خود مشکل دارند. بهترین راه برای رفع این مشکل پرینت گرفتن تصاویر افرادی است که دیوانه، غمگین، شاد، گرسنه و خسته هستند. همانطور که کودک شما این احساسات مختلف را دارد، این "فلش کارت ها" را به او نشان دهید و بپرسید که آیا این تصویر احساس او را نشان می دهد یا خیر. "ناراحتی؟" "آیا این شما را دیوانه می کند؟" "آیا احساس گرسنگی می کنید؟" با گذشت زمان، این به آنها کمک می کند تا این احساسات را شناسایی کنند. کارت‌ها را روی خود نگه دارید و با پیش آمدن این موقعیت‌ها، می‌توانند به سرعت به مشکل اشاره کنند و طول عصبانیت را محدود کنند.
به آنها انتخاب بدهید
کودکان هوس کنترل دارند. اگر پیروزی‌های کوچکی به آنها بدهید، در درازمدت خوشحال‌تر و همکاری بیشتری خواهند داشت. به عنوان مثال، هنگامی که آنها برای لباس پوشیدن می روند، اجازه دهید شلوار، پیراهن، جوراب و ژاکت خود را انتخاب کنند.کلید موفقیت فقط دادن دو انتخاب برای تصمیم گیری بین دو جفت شلوار، دو کلاه و دو جفت کفش است.
این یک فعالیت ناگهان قدرت زیادی به آنها می دهد. آنها تصمیمات مختلفی گرفتند و شما از این انتخاب ها حمایت کردید. والدین می توانند این فرصت ها را هنگام انتخاب میان وعده، انتخاب سبزی برای خوردن شام و در حین انجام کارهای قبل از خواب به آنها بدهند. به عنوان مثال، "اول می خواهید چه کاری انجام دهید - حمام کنید یا دندان های خود را مسواک بزنید؟" هر دو فعالیت باید انجام شوند، اما آنها احساس می کنند که در برنامه شبانه خود مقداری قدرت دارند. این می تواند به حل شدن کودک نوپا در هنگام خواب کمک کند.
به یک برنامه زمانبندی پایبند باشید
کودکان بر اساس برنامه ریزی ها رشد می کنند. ساعات خواب، زمان خواب و وعده های غذایی آنها را ثابت نگه دارید. سعی کنید کارهای خود را انجام دهید و قرارهای پزشک خود را در یک بازه زمانی مشخص هر روز رزرو کنید. این به کودک نوپا اجازه می‌دهد تا فعالیت‌های خاصی را پیش‌بینی کند و عنصر غافلگیری را که گاهی اوقات باعث ایجاد عصبانیت می‌شود، از بین می‌برد.
انتظارات را زودتر تعیین کنید
اگر صبح شلوغی در پیش دارید، به کودک نوپاتان اطلاع دهید! "ما امروز سه فروشگاه داریم که باید به آنها برویم و بعد مامان باید به دکتر برود. همانطور که از طریق کارهای مختلف در لیست خود پیشرفت می کنید، به آنها اطلاع دهید که چه چیزی در آینده در راه است. این یک راه آسان دیگر برای حذف عنصر غافلگیری و کمک به آنهاست تا بدانند چه انتظاری دارند. همین فرض را باید در مورد مجازات ها نیز به کار برد. "من می فهمم که شما ناامید هستید، اما ما چیزهایی را پرت نمی کنیم. اگر اسباب بازی دیگری را پرتاب کنید، تایم اوت خواهید داشت."
برای فرزندتان وقت بگذارید
گاهی اوقات، عصبانیت ها با نیاز به احساس دوست داشتن و ارزشمندی گره خورده است. کودک شما به توجه شما نیاز دارد. زندگی شلوغ می شود و والدین گاهی فراموش می کنند که مرکز دنیای فرزند خردسال خود هستند. 30 دقیقه تا یک ساعت را به زمان سرگرمی متمرکز با کودک خود اختصاص دهید. همچنین، به زمانی که با آنها می گذرانید، برچسب بزنید.به عنوان مثال، اگر نام فرزند شما Beau است، پس شفاهی اعلام کنید: "وقت بیو است!" این به آنها اجازه می دهد بدانند که این یک دوره سرگرم کننده و توجه بی تفکیک است. کنترل بازی هایی که انجام می دهید یا کتاب هایی که می خوانید را به آنها بدهید. عوامل حواس پرتی را حذف کنید و نیازهای آنها را اولویت بندی کنید.
به آنها فرصتی بدهید تا احساس ارزشمندی کنند
بچه ها می خواهند مورد نیاز باشند. همه ما انجام می دهیم. یکی دیگر از تاکتیک های عالی برای جلوگیری از فروپاشی کودکان نوپا این است که در طول روز به آنها وظایف و تصمیم گیری کنید. از آنها بخواهید به شما کمک کنند تا مواد غذایی را بیاورید، چیزها را در سطل زباله بیندازید، ظروف را بعد از شام تمیز کنید و لباس های کثیف خود را در لباسشویی قرار دهید. بگذارید آنها در مورد اقلام خاصی برای شام تصمیم بگیرند و وظیفه خود را به غذا دادن به سگ تبدیل کنند. این نه تنها به آنها احساس مهم بودن می دهد، بلکه مسئولیت پذیری را نیز به آنها می آموزد.
تنتروم در برابر بحران: تفاوت چیست؟
بسیاری از والدین دو واژه Meltdown و Tantrum را به جای یکدیگر به کار می برند، اما این اصطلاحات تعاریف بسیار متفاوتی دارند.کج خلقی طغیان است که زمانی به وجود می آید که کودک ناامید یا عصبانی است زیرا نتیجه یک موقعیت را دوست ندارد. این قسمت‌ها معمولاً شامل پا زدن، جیغ زدن، لرزیدن دست‌ها و پاها، لگد زدن و حتی پرتاب اشیا می‌شود.
بیشتر در میان کودکان بین یک تا سه سالگی (به اوج خود بین دو تا سه سال) دیده می‌شود و معمولاً بلافاصله پس از چهارمین سالگرد تولد کودک متوقف می‌شوند. در مقابل، فروپاشی می تواند بین سنین یک تا 100 سالگی اتفاق بیفتد. اینها واکنشی عاطفی به احساس غرق شدن، تعجب، خستگی، گرسنگی، ترس یا درد هستند. تحریک بیش از حد (یک اضافه بار حسی) نیز می تواند این قسمت ها را تحریک کند. اینها همچنین می توانند باعث بروز حملات نادرست مانند هل دادن و لگد زدن و همچنین گریه و جیغ زدن شوند.
آب شدن و عصبانیت طبیعی است
چرا کج خلقی و ذوب رخ می دهد؟ در طول دوره زمانی کودک نوپا، کودک شما نمی داند چگونه اشتباه را تشخیص دهد یا به درستی بیان کند. این یک بخش طبیعی از رشد کودک است و زمانی که کودک شما شروع به درک بهتر خود و نحوه کار دنیا کند، به تدریج کاهش می یابد.
در این لحظات پریشانی، حفظ آرامش برای والدین بسیار مهم است. این می تواند یک کار دشوار باشد، اما سعی کنید قبل از پاسخ دادن، عمیق نفس بکشید و تا پنج بشمارید. همچنین به یاد داشته باشید که هر والدینی در نقش خود به عنوان مادر یا پدر در مقطعی با این موضوع برخورد کرده اند. این بدان معنی است که تمرکز شما باید روی کودک نوپا باشد نه دیگران. بگذارید تماشاگران خیره شوند و قضاوت کنند. آنها یک روز آنجا خواهند بود.
هر چه مدت بیشتری به چیزهای دیگر تمركز كنید، بحران بیشتر می شود. کودک و احساسات او را در اولویت قرار دهید. همدلی داشته باشید و صبور باشید. همچنین، فرزندان دیگر خود را فراموش نکنید. کودک را روی تخت یا صندلی بلندش قرار دهید. از بچه‌های بزرگ‌ترتان بخواهید وقتی در خانه هستند به تماشای نمایش مورد علاقه‌شان در اتاق دیگر بروند یا به چیزهایی که برای شام باقی مانده‌اید در حالی که در راهروی محصولات در خواربارفروشی هستید فکر کنند.
چه کاری نباید در زمان عصبانیت انجام داد
آخرین چیزی که در هنگام بروز عصبانیت کودک نوپا باید به خاطر بسپارید این است که هرگز تسلیم عصبانیت نشوید.این فقط به فرزند شما می آموزد که می تواند برای رسیدن به راه خود عمل کند. رشوه نیز راه حل نیست. والدین نیز نباید این رفتار را نادیده بگیرند. شما می خواهید کودک نوپایتان یاد بگیرد که احساسات خود را تشخیص دهد و بفهمد که راه های بهتری برای مقابله با بحران وجود دارد. مهمتر از همه، وقتی یاد می گیرند در این لحظات عصبانیت و ناامیدی بهتر احساسات خود را کنترل کنند و خود را آرام کنند، آنها را تحسین کنید! تقویت مثبت روشی موثر برای ایجاد رفتارهای بهتر و کمک به کاهش افسردگی کودکان است.
