ذخیره و نگهداری دانه های خیار برای باغ سال آینده و بعد از آن آسان است. زمانی که دانه های خیار به درستی ذخیره و نگهداری شوند، می توانند بین پنج تا ده سال دوام بیاورند. وقتی دانه های خود را ذخیره کردید، دیگر نیازی به خرید دانه نخواهید داشت.
مرحله اول: یک نوع خیار بکارید
اگر می‌خواهید دانه‌ها را ذخیره کنید، فقط دانه‌های گیاه اصلی را می‌خواهید. این بدان معناست که شما باید فقط یک نوع خیار پرورش دهید تا خطر گرده افشانی متقابل وجود نداشته باشد. این اقدام احتیاطی باعث می شود که بذرها را فقط از گیاه مادر برداشت کنید.
دانه های هیبریدی را ذخیره نکنید
بذور از گیاهان هیبرید غیرقابل اعتماد هستند. شما هرگز نمی دانید که در نهایت چه چیزی رشد خواهید کرد. بذرهای ذخیره شده از گیاهان هیبرید اغلب عقیم هستند و ارزشی ندارند. اگر می خواهید بذر خیار را ذخیره کنید، باید یک نوع گرده افشانی باز (برآورد خالص) بکارید.
ذخیره دانه های موروثی
بذرهای موروثی از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شوند و باید گرده‌افشانی شوند تا اطمینان حاصل شود که بذر مدرن تقریباً با گیاه اصلی یکسان است. این همان چیزی است که به ارثیه ها ارزش می دهد. همه گیاهان گرده افشانی باز ارثی نیستند. هنگام خرید گیاهان یا بذرهای موروثی، در توضیحات ذکر می شود که این یک میراث است.
مرحله دوم: سالم ترین گیاه را برای بذر انتخاب کنید
می خواهید سالم ترین گیاه خیار را برای برداشت بذر انتخاب کنید. گیاهی که در حال مبارزه است یا خیارهای بدشکل تولید می کند، کاندیدای مناسبی برای برداشت بذر نیست. در عوض، به دنبال گیاهی باشید که در تولید و کیفیت خیار عالی است.تا پایان فصل که گیاهان در کمترین میزان تولید انرژی خود هستند منتظر نمانید.
مرحله سوم: بهترین خیارها را انتخاب کنید
شما باید بهترین خیارها را برای ذخیره بذر انتخاب کنید. سالم ترین خیار را انتخاب کنید و بگذارید تا مدت ها بعد از زمان برداشت روی تاک بماند.
- اجازه دهید خیار زرد شود (بعضی از انواع نارنجی می شود) و پوست آن نرم شود.
- خیار را از تاک برداشت کنید. خیلی راحت باید از انگور آزاد بشه.
مرحله چهارم: برش، برداشت و تخمیر
میخوای به محض چیدن از خیار بیش از حد رسیده بذرش رو درو کنی.
- خیار را از طول برش بزنید و دانه ها را بردارید.
- متوجه خواهید شد که دانه ها در یک ماده ژل مانند قرار گرفته اند. این کیسه ژل باید تخمیر شود تا از دانه دور شود.
مرحله پنجم: تخمیر بذرها و کشتن بیماریها
فرایند تخمیر دانه ها دو هدف را دنبال می کند.
- اول این است که کیسه ژل را از بین ببرید تا دانه ها خشک شوند.
- هدف دوم از بین بردن هر گونه بیماری یا ویروسی است که دانه ها ممکن است در خود نگهداری کنند.
تخمیر با خیساندن
دانه ها را خیس کن.
- دانه ها را در یک ظرف یا کاسه شیشه ای قرار دهید و روی آن را با آب گرم به اندازه کافی بپوشانید تا دانه ها شناور شوند (در نهایت به پایین فرو می روند).
- بذرها را سه تا چهار روز خیس کنید. دانه ها را از نور خورشید دور نگه دارید.
گام ششم: دانه های خوب را از دانه های بد جدا کنید
دانه های بد به همراه هر خمیری تا بالای آب شناور می شوند. اینها را می توان دور انداخت. دانه های خوب در ته شیشه یا کاسه فرو می روند.
- دانه‌ها و تفاله‌های بد را از سطح آن جدا کرده و دور بریزید.
- دانه های خوب را از صافی توری صاف کرده و به آرامی آبکشی کنید تا مطمئن شوید که کیسه ژل از بین رفته است.
مرحله هفتم: دانه‌های خیار خشک برداشت شده
می‌خواهید قبل از نگهداری اجازه دهید دانه‌ها کاملا خشک شوند.
- دانه ها را روی یک حوله کاغذی یا کاغذ روغنی پخش کنید.
- در صورت نیاز به مدت چهار روز یا بیشتر بدون مزاحمت ترک کنید.
- بذرها را زیر نور خورشید قرار ندهید.
مرحله هشتم: دانه‌های خیار برداشت شده را ذخیره کنید
بعد از اینکه دانه‌ها کاملاً خشک شدند، آنها را داخل پاکت یا آستین بذر یا یک ظرف شیشه‌ای کوچک انتقال دهید.
- برچسب انواع خیار و تاریخ ذخیره شده.
- آستین یا شیشه پاکت بذر را به مدت چند روز در فریزر قرار دهید تا اطمینان حاصل کنید که هر گونه آفات یا بیماری احتمالی که در برابر فرآیند تخمیر مقاومت کرده‌اند حذف می‌شوند.
- دانه ها را از فریزر خارج کرده و در جای خشک و تاریک نگهداری کنید. برخی از افراد دانه های خود را در یخچال نگهداری می کنند. می توانید آنها را در کشو، کابینت یا ظرف پلاستیکی نگهداری کنید.
نکات صرفه جویی و کاشت بذر خیار
خیارها خودگرده افشان هستند. این بدان معنی است که گلهای نر و ماده روی یک تاک رشد می کنند و برای گرده افشانی نیازی به گیاهان دیگر ندارند.
- خیارها می توانند خود دانه شوند. فقط اجازه دهید خیار روی درخت انگور بماند و روی زمین بیفتد. فصل بعد، شما بوته های خیار داوطلب خواهید داشت.
- اگر یک خیار رسیده سالم و خوب برای خوردن انتخاب کردید اما بعداً تصمیم گرفتید که بخواهید دانه های آن را ذخیره کنید، خیار را در جای خشک و خنک قرار دهید تا به رسیدن ادامه دهد. اجازه دهید زرد یا نارنجی و نرم شود و سپس دانه ها را به همان روشی که اگر روی درخت انگور بگذارید تا بالغ شود برداشت کنید.
- فصل بعد، بذرهای ذخیره شده خود را در عمق یک اینچ بکارید. برای انگورهای عمودی، بذرها را با فاصله یک فوت از هم بکارید. انگورهای زمینی باید با فاصله حدود سه فوت از هم کاشته شوند.
ذخیره دانه برای سال آینده
صرفه جویی در دانه های خیار تضمین می کند که همان گیاه را برای فصل آینده خواهید داشت. وقتی یاد گرفتید که ذخیره و نگهداری بذر خیار برای محصول سال آینده چقدر آسان است، ممکن است تصمیم بگیرید دانه های سبزیجات دیگر را ذخیره کنید.
