والس با استانداردهای معاصر یک رقص اجتماعی پیچیده در نظر گرفته می شود، اما تاریخچه ای رسواکننده دارد. یک یا دو یا سه قدم ساده همیشه آنطور که به نظر می رسد ساده و معصومانه نبودند.
از دهقان تا شیک
والس در روستاهای آلمان شروعی فروتنانه داشت. در اواسط قرن هجدهم، دهقانان شروع به رقصیدن چیزی به نام زمین‌دار در بوهم، اتریش و باواریا کردند. در آن زمان، طبقه بالای پیشرفته در حال رقصیدن با مینوئت در رقص خود بودند، اما رقص دهقانان آنقدر سرگرم کننده تر بود که نجیب زادگان فقط برای لذت بردن از آن در اجتماعات طبقه پایین شرکت می کردند.
رقص با موسیقی 3/4 زمان بود و شامل زوج هایی بود که در اطراف زمین رقص می چرخیدند. در نهایت به والزر (از لاتین volvere به معنای چرخش) معروف شد. با این حال، این چرخش نبود که به والس شهرت داد، این موقعیتی بود که رقصندگان در آن قرار گرفتند، یک موقعیت رقص "بسته" ، چهره به چهره. در حالی که این در دنیای رقص امروزی به اندازه کافی بی گناه به نظر می رسد، در آن زمان بسیاری از مردم "مناسب" مانند رمان نویس سوفی فون لاروش را وحشت زده کرد، که آن را به عنوان "رقص چرخشی بی شرمانه و ناپسند آلمانی ها" توصیف کرد که "همه چیزها را شکست. در رمان او Geshichte des Fräuleins von Sternheim که در سال 1771 نوشته شده است.
رسوایی بود یا نه، والس به شدت محبوب شد و با بازگشت سربازان از جنگ های ناپلئونی از آلمان به سالن های رقص پاریس گسترش یافت. در اواسط قرن هجدهم، علیرغم یا شاید به دلیل شهرت مداومش، به انگلستان گسترش یافت.مدخلی در فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد در سال 1825، والس را «شورش‌آمیز و ناشایست» توصیف کرد.
سرعت دادن به کارها
یکی از اولین حضور والس در یک نمایشنامه در اپرای Una Cosa Rara اثر سولر در سال 1786 بود. این سرعت والس را در andante con moto تنظیم کرد که به عنوان "یک سرعت راه رفتن" تعریف می شود. تا به امروز، بسیاری از والس ها هنوز با این سرعت آرام و آرام رقصیده می شوند. با این حال، در حدود سال 1830 آهنگسازان اتریشی لانر و اشتراوس مجموعه ای از قطعات را ساختند که به عنوان یک گروه به عنوان والس وین شناخته شد. این یک موسیقی بسیار سریع بود که در حدود 55 تا 60 ضرب در دقیقه یا (برای استفاده از اصطلاحات موسیقی امروزی) حدود 165-180 ضربه در دقیقه پخش می شد. ناگهان، حرکات آرام و آرام رقص وحشیانه و دیوانه کننده بود، زوج ها با سرعتی تقریباً خطرناک در اطراف زمین رقص می چرخیدند. به جای جایگزینی والس اصلی، والس سبک وینی به یک جایگزین محبوب تبدیل شد، به ویژه در میان رقصندگان جوان که می خواستند مهارت های ورزشی خود را به نمایش بگذارند.این یک رقص اجتماعی محبوب و همچنین بخشی جدایی ناپذیر از مسابقات رقص سالن باله است.
والس تا آمریکا
مشخص نیست دقیقاً چه زمانی والس از اقیانوس اطلس به سمت آمریکا عبور کرد، اما در پایان قرن نوزدهم بخشی از صحنه رقص ایالات متحده بود. البته آمریکایی ها تغییرات خاص خود را داشتند، مانند والس "بوستون" ، که سرعت را به نفع مراحل رقص طولانی و سرخورده و حرکات دایره ای کمتر کاهش می داد. والس های سبک آمریکایی در نهایت چندین موقعیت رقص "باز" را نیز توسعه دادند. یکی دیگر از تفاوت های کلیدی در آنچه که به عنوان والس آمریکایی (برخلاف نسخه بین المللی) شناخته می شود، این است که پاهای رقصنده ها در هر مرحله از یکدیگر عبور می کنند و برخلاف بسته شدن به یکدیگر. این تغییرات تا به امروز بخشی از قانون والس باقی مانده است.
تغییر تردید
یکی دیگر از تغییرات آمریکایی در والس سبک اروپایی به نام «والس تردید» شناخته می‌شود.این تقریباً کاملاً برعکس سرعت تند والس وین بود، به طوری که رقصندگان یک قدم به هر سه ضرب موسیقی حرکت می‌کردند (که با تمپوی آنانته پخش می‌شد). آزمون زمان و دیگر به صورت اجتماعی یا رقابتی رقصیده نمی شود. با این حال، برخی از تزیینات و حرکات رقص در رقص والس همچنان این نوع حرکت آهسته و سنجیده را منعکس می کند.
والس در سراسر جهان
ضربه ثابت یک-دو-سه، یک-دو-سه والس به عنوان یکی از اصلی ترین رقص های سالن رقص در سراسر جهان گسترش یافته است، یادگیری آن آسان، اما با تنوع و پیچیدگی های کافی برای حفظ جذابیت آن. بسیاری از رقص‌های دیگر، مانند پولکا، مشتقات والس اصلی هستند و اغلب یکی از اولین رقص‌هایی است که در سالن‌های رقص تالار رقص مانند استودیو رقص فرد آستر تدریس می‌شود. چه به عنوان یک رقص عاشقانه بین سیندرلا و شاهزاده اش به تصویر کشیده شود یا یک مسابقه پرسرعت به سبک وین در Dancing with the Stars، والس یک نیروی مهم و جدا نشدنی در تاریخ رقص سالن رقص است.
