بارانی که از بیرون می آید را مهار کنید و چترها را به شیوه ای شیک در دست بگیرید.
بدترین قسمت هواشناس که خواستار باران می‌شود این است که به یاد نمی‌آورد چتر خود را با خود بیاورد، بلکه فهمیدن این است که وقتی آن را با قطرات کوچک به داخل خانه می‌آورید، آن را کجا قرار می‌دهید. همه ما تمام تلاش خود را خواهیم کرد تا از ایجاد اسلایدهای لغزنده خود در ورودی جلوگیری کنیم.
جا چتر ممکن است از مد افتاده باشند، اما روزی روزگاری، هر خانه معمولی یک مکان مشخص برای نگهداری چترهای خود داشت.امروزه بسیاری از افراد جان سالم به در برده‌اند که دیگر نیازی به تابلوی کف خیس نیست، وقتی چتر عتیقه‌ای عالی پیدا کردید تا شخصیت کوچکی را به سرسرای خود بیاورید.
نشانه هایی که نشان می دهد یک چتر آنتیک در خانه دارید
جاهای چتر معمولاً عتیقه‌ای هستند که در صفحه‌های چت و انجمن‌هایی قرار می‌گیرند که در آن مردم از اینترنت می‌پرسند این چیز قدیمی تصادفی برای چه ساخته شده است. دلیل آن این است که این پایه ها هیچ شکل، اندازه، الگو یا سازنده ثابتی ندارند. اساساً، آنها برای یک فرد معمولی یک کابوس هستند که مطمئناً بدانند زمانی که یک کابوس دارند.
اما، با این ابزارهای قدیمی، تشخیص اینکه چه زمانی یکی را بر اساس تطبیق آن با ظاهر دیگران دارید، بسیار آسان تر است. همانطور که می گویند، تقلید بالاترین شکل چاپلوسی است و برای دارندگان چتر عتیقه، بهترین چیزی است که ما برای یک تکنیک شناسایی مطمئن داریم.
پایه های چتر: 1850s-1890s
در حالی که ظروف باز برای قرن ها به عنوان پایه چتر استفاده می شدند (از آنجایی که چترهای آفتابی و بعداً چترهای ضد آب برای صدها سال وجود داشتند)، تولید انبوه این ابزارها واقعاً تا سال 1800 شروع نشد. در دهه 1880، چترها به وسیله‌ای برای لباس‌های زنانه و مردانه تبدیل شده بودند و آنها را به چیزی بیش از ابزاری برای دور نگه داشتن اشعه‌های داغ خورشید از صورت یا مه مرطوب از روی لباس‌ها تبدیل می‌کردند. آنها به همان اندازه که یک ابزار مفید بودند، یک بیانیه مد و اجتماعی بودند.
بیشتر غرفه های عتیقه مربوط به دوره ویکتوریایی هستند و به دلیل ساخته شدن از چدن و/یا برنج معروف هستند. شکل آنها متفاوت است. برخی از آنها با مجسمه‌هایی از حیوانات ساخته شده‌اند، در حالی که برخی دیگر از فیلیگران چرخان برای ایجاد جلوه‌ای گلبرگ مانند در اطراف لبه‌های خود استفاده می‌کنند. در حالی که می‌توانید پایه‌های چوبی مربوط به این دوران را بیابید، وسایل فلزی بسیار رایج بودند، و بنابراین بسیار رایج‌تر هستند.
دو نوع عمده از این دوره شامل پایه های مربعی و پایه های مخروطی است.پایه های مربعی دارای شبکه های فلزی در بالای آن بودند که برای نگه داشتن عصا و چتر دو برابر می شد. شبکه چترها را به صورت عمودی نگه می داشت و گرفتن آنها را در پرواز آسان می کرد. پایه دیگر پایه مخروطی شکل بود که فقط از افتادن چترها روی زمین جلوگیری می کرد.
پایه های چتر: دهه ۱۹۰۰-۱۹۲۰
در اوایل قرن 20ام، مردم یک نگاه به سبک شیک و بیش از حد تزیین شده چند سال قبل انداختند و گفتند: «امروز نه». در اوایل، پایه‌های چتر، مانند انواع دیگر مبلمان، از مواد طبیعی تر ساخته می‌شدند. قطعات چوبی به همه جا تبدیل شد و هنرها و صنایع دستی و سبک آرت نوو این جهت گرم و ساده را که طراحی در پیش گرفت، پذیرفت.
بنابراین، اگر غرفه هایی از چوب های ضخیم یا عصای بافته شده پیدا کردید، قطعاً مال شما می تواند متعلق به این دوران باشد. به همین ترتیب، پایه‌های ساده «سطلی» با نقاشی‌های تزئینی در اطراف آنها رایج بود.
آیا پایه های چتر آنتیک ارزشی دارند؟
شاید بخواهید از مالیدن کثیف کفشتان به آن سطل چتر قدیمی که از مادربزرگتان به ارث برده اید، وقتی سال گذشته خانه اش را کوچک کرد، دست بردارید، زیرا احتمالاً چند صد دلار ارزش دارد. به طور کلی، غرفه های چتر به خوبی نگهداری شده از قرن 19امو 20به طور متوسط حدود 100-600 دلار ارزش دارند. این برای انواع فلزی و چوبی معمولی و بدون علامت صدق می کند، اما برخی از آنها خارج از این محدوده قیمتی هستند.
از آنجایی که تقریباً تمام چترهایی که تا به امروز دوام آورده‌اند، مربوط به دوره ویکتوریایی اولیه هستند، هر کدام را که ممکن است از دهه 1700 یا قبل از آن بیابید، قطعا ارزش بسیار بیشتری دارد.
پایه های ساخته شده از مواد شکننده مانند سرامیک و چینی و همچنین فلزات گرانبها ارزش بیشتری دارند زیرا ماندگاری طولانی مدت در شرایط خوب برایشان سخت تر است. به عنوان مثال، این نگهدارنده چتر سرامیکی رنگ شده از دهه 1910 را در نظر بگیرید.در حال حاضر با قیمت 1800 دلار در Chairish فهرست شده است.
چه بخواهید بخرید یا بفروشید، در اینجا ایده ای از نوع نگهدارنده ها و قیمت هایی که پیدا خواهید کرد وجود دارد:
- این پایه ساده بلوط و برنج در اوایل قرن 20ساخته شد، و به لطف طراحی محکم، اما نه واقعا خاص، قیمت آن 502 دلار است.
- چیزی کمی نادرتر از یک طراح معروف یا خارج از یک متریال باارزش، برای هزاران نفر مناسب است. به عنوان مثال، این پایه چوب راش خم شده زیبا از کارگاه Thonet در حال حاضر با قیمت 1,250 دلار در فهرست قرار گرفته است.
راههای استفاده از جا چتر عتیقه
نباید همه چیز را به معنای واقعی کلمه استفاده کرد، و در حالی که نگهدارنده چتر عتیقه هدف مشخصی دارد، می‌توانید کمی در سمت وحشی راه بروید و از آن برای چیزهایی بسیار خلاقانه‌تر استفاده کنید.بسته به نوع شما، در اینجا برخی از خلاقانه ترین راه ها برای گنجاندن نگهدارنده چتر در دکوراسیون مدرن خود آورده شده است.
- یک پرده برپا کنید.اگر واقعاً تمایلی به ایجاد چند سوراخ در نگهدارنده خود ندارید، می توانید چند تاک بکارید که از یک میله کوچک رشد می کنند. یا پرده ای که داخل نگهدارنده می گذارید.
- غذاها و خوراکی ها را از جمله چیزهای دیگر پنهان کنید. مکانی عالی برای مخفی کردن تنقلات مورد علاقه خود یا حتی مجموعه کلیدهایی که به نظر نمی رسد آنها را پیگیری کنید.
- برای نگه داشتن وسایل دیگر از آن استفاده کنید. اکثر مردم بیش از یک چتر به نام خود ندارند (اگر چنین باشد)، بنابراین داشتن یک نگهدارنده کامل برای آن کمی به نظر می رسد. بی فایده. خوشبختانه، چیزهای زیادی وجود دارد که می توانید در آنها ذخیره کنید: میله های ماهیگیری، راکت تنیس، پایه های سه پایه و موارد دیگر.
جای چتر خود را با چتر آنتیک عالی جفت کنید
چترهای عتیقه مبلمان زیبایی هستند، اما جذابیت آنها زمانی افزایش می‌یابد که چتر مناسبی از آنها بیرون زده باشد. ممکن است شما را شگفت زده کند، اما چترها صدها سال است که وجود داشته اند و آنقدر خوب ساخته شده اند که تا به امروز باقی مانده اند. این چترهای قدیمی پر از رنگ‌ها، طرح‌ها و بافت‌های روشن، برای نگهدارنده عتیقه شما عالی هستند.
- فقط نگاه کردن به این چتر ارغوانی گرم در حدود دهه 1890 باعث می شود احساس ثروتمندی کنید. این تزئینات حاشیه‌ای دوست‌داشتنی دارد، و منبت‌های مرواریدی از بالای نگهدارنده شما ساخته شده‌اند.
- با سادگی یک چتر مشکی کلاسیک نمی توانید اشتباه کنید. آنها به معنای واقعی کلمه بی زمان هستند، اگرچه این یکی در دهه 1900/10 ساخته شده است. دسته طلایی پر زرق و برق آن در یک چتر چوبی تیره عتیقه عالی به نظر می رسد.
- با این چتر گلی قرمز خشخاش و سبز نعنایی متعلق به دهه 1920/1930 کمی چیزها را روشن کنید. فقط به این دلیل که باران می بارد به این معنی نیست که نمی توانید کمی آفتاب به اطراف بیاورید.
آنها را برای یک روز بارانی ذخیره کنید
همانطور که خانم ها سال ها تجربه کرده اند، چیزهایی که از خانه می آیند از فراموش شده ترین و کم ارزش ترین چیزها هستند. به غیر از مبلمان کلیشه‌ای، عتیقه‌های خانه مانند یک ماشین کلاسیک یا لباس قدیمی، هیبتی را القا نمی‌کنند. با این حال، چترهای عتیقه برای انواع روزهای بارانی وجود خواهد داشت - روزهای مرطوب و پولی.
