می توانید یاد بگیرید که چگونه گشنیز را پرورش دهید، گیاهی محبوب که برای طعم دادن به غذاها با برگ های تازه یا خشک آن استفاده می شود. گشنیز همچنین دانه هایی تولید می کند که برای ایجاد ادویه ای به نام گشنیز استفاده می شود.
چگونه گشنیز پرورش دهیم
گیلانه یک گیاه آسان برای رشد است. می توان آن را در مناطق سختی 3 تا 10 USDA رشد داد. 14 تا 21 روز طول می کشد تا گیاهان ظاهر شوند و در 60-75 روز، گیاهان به بلوغ می رسند. برگ های سبز تیره از نظر شکل شبیه به جعفری برگ تخت ایتالیایی هستند، فقط کوچکتر.
نوع خاک
شما به خاک لومی یا شنی با زهکشی خوب نیاز دارید که اغلب با کود دامی غنی شده باشد. می توانید برای حفظ رطوبت اطراف هر گیاه کمپوست و مالچ اضافه کنید.
- می توانید به جای کود از کمپوست استفاده کنید.
- بعد از خاک ورزی، بستر را چنگک بزنید تا شیب ریز (خاک شل شده) تا عمق 12 اینچ درست شود.
- برای بهترین نتیجه می توانید pH را روی 6 تنظیم کنید.
نیازهای آب
قبل از کاشت باید یک روز قبل از کاشت بستر رشد را آبیاری کنید. با استفاده از جریان آهسته برای اینکه تخت را مزاحم نکنید، تخت را حداقل 4 اینچ تا 6 اینچ خیس کنید
- بذرها را به فاصله شش اینچ از هم در شیارهای عمیق ۱/۴ اینچی بکارید و با خاک بپوشانید.
- بعد از کاشت بستر را آبیاری کنید.
- برای اطمینان از خشک نشدن خاک روزی یکبار آب دهید.
- آب کم باعث کاهش سرعت جوانه زنی می شود.
- هنگامی که گشنیزتان درست شد، هفته ای یکبار یا هر زمان که ½ اینچ لایه بالایی خاک خشک شد آبیاری کنید.
- همیشه جریان را آهسته کنید تا حداقل 5 تا 6 اینچ عمق را اشباع کنید.
- برای جلوگیری از سفیدک پودری و انواع بیماریهای گیاهی هرگز روی گیاهان را سمپاشی نکنید.
نیازهای خورشید
برای بهترین نتیجه، گشنیز را در آفتاب کامل بکارید. گشنیز می تواند با حداقل 6 ساعت نور خورشید زنده بماند، بنابراین در صورت نیاز می توانید آن را در زیر نور خورشید بکارید.
کاشت گشنیز
بعضی از باغبانان برای جوانه زدن سریعتر دانه های پوسته شده را خیس می کنند. برخی دیگر دانه را بین انگشتان شست و اشاره خود می شکافند. هیچکدام لازم نیست زیرا بذرها با یک بستر در حال رشد مرطوب به خوبی جوانه می زنند.
شروع در فضای داخلی و پیوند در باغ
می توانید گشنیز را از شش تا هشت هفته قبل از آخرین یخبندان بهاره از داخل آن شروع کنید. شما می توانید پس از ظهور دو دسته اول برگ های واقعی، نهال ها را پیوند بزنید.
مستقیم بذر گشنیز
می توانید گشنیز را از آخرین یخبندان در بهار شروع کنید. شما می خواهید دورهای متوالی گشنیز را هر دو تا سه هفته یکبار بکارید تا مطمئن شوید که محصول مداومی دارید. گشنیز تا اولین یخبندان پاییزی به تولید خود ادامه خواهد داد.
ردیف کاشت
دو دانه در هر شش اینچ از هم در ردیف های تپه ای بکارید زیرا همه دانه ها جوانه نمی زنند. اگر هر دو دانه بیرون بیاید، ضعیف‌تر را از بین می‌برید.
کارگاه های باغبانی فوت مربع
هنگامی که از روش باغبانی فوت مربع استفاده می کنید، در هر مربع 9 گیاه می خواهید. برای هر گیاهی که می خواهید دو دانه بکارید.
مشکلات احتمالی
سیلانترو به ندرت توسط آفات یا بیماری ها آزار می دهد، به احتمال زیاد به دلیل عطر قوی آن که آن را به یک دافع حشرات عالی تبدیل می کند.با این حال، اگر رطوبت بیش از حد یا گردش هوا ضعیف وجود داشته باشد، ممکن است توسط لکه برگی و سفیدک پودری آزاردهنده باشد. اطمینان حاصل کنید که خاک به خوبی زهکشی شده است و اگر گیاهان بیش از حد شلوغ شدند آنها را نازک کنید تا از گردش هوا خوب اطمینان حاصل کنید.
برداشت برگ گشنیز
مثل همه دانه ها، اولین دسته از برگها، برگهای بذری هستند. برگ های واقعی یا برگ های گیاه بعد از برگ دانه می آیند. در عرض شش هفته، گیاهان برگ های زیادی خواهند داشت و می توانید برگ های میانی را به سمت عقب فشار دهید تا گیاه را به شاخه شدن تشویق کنید.
برداشت اول
این روش همچنین سفر برگشت ناپذیر این گیاه کوتاه مدت به سمت گلدهی، بذردهی و مرگ را کند می کند. می توانید با بریدن طول ساقه شروع به برداشت دسته پایینی برگ ها کنید. شما به برداشت از پایین به بالا ادامه خواهید داد.
- گیاهان را فوراً زیر آب جاری سرد بشویید.
- برگهای زرد شده را حذف کنید.
- کل گیاه را می توان قطع کرد، ریشه و همه، یا فقط می توانید از برگ ها استفاده کنید.
نازک کردن گیاهان
اگر یک ردیف بلند گشنیز کاشته اید و گیاهان به رشد خود ادامه می دهند، ممکن است تصمیم بگیرید که وقت آن رسیده است که ردیف ها را نازک کنید. بیرون کشیدن گیاهان آماده برای برداشت یک راه عالی برای نازک کردن و برداشت برگ ها است. نازک کردن بستر به این ترتیب باعث رشد گیاهان باقی مانده می شود.
هوای گرم باعث پیچ و تاب گشنیز می شود
Cilantro شناخته شده است که به محض شروع به بالا رفتن دما، پیچ می‌خورد. اگر در جایی زندگی می کنید که درجه حرارت بالا است، گشنیز می پیچد. خبر خوب این است که شما در نهایت با یک لذت آشپزی دیگر، تخم گشنیز مواجه خواهید شد.
چرا گیاهان پیچ و مهره دارند
پیچ بندی قبل از زمان برداشت محصول اتفاق می افتد. این گیاه در تلاش برای تشکیل بذر، گلهای زودرس تولید می‌کند. در یک عمل ناامیدانه بقا، گیاه برای تولید بذر عجله می کند تا بتواند تولید مثل کند.پیچ و مهره می تواند با افزایش دمای بیش از حد گرم برای گیاه برای زنده ماندن، دمای بیش از حد سرد برای گیاه، و عوامل استرس زا مانند آب ناکافی که بقای گیاه را تهدید می کند، ایجاد شود.
نکاتی برای به تاخیر انداختن پیچ و مهره
چند کار وجود دارد که می توانید انجام دهید که ممکن است با شروع افزایش دما، پیچ و مهره را به تاخیر بیندازند. این روش ها فقط روند را کند می کنند و نمی توانند از موارد اجتناب ناپذیر جلوگیری کنند.
- وقتی گیاهان 4 تا 5 اینچ ارتفاع دارند، می‌توانید برگهای بالای گیاه را به عقب بچسبانید تا مجبور شوید رشد کند و فشرده بماند.
- می‌توانید به فشار دادن به پشت سر گیاه ادامه دهید تا روند پیچ‌کاری را کندتر کنید.
- می توانید به طور منظم برگ ها را برداشت کنید تا مطمئن شوید که گیاه بیش از حد رشد نمی کند و پیچ نمی خورد.
گیاهان بولتینگ گل و دانه تولید می کنند
به محض اینکه دما خیلی گرم شد، گلهای سفید ظاهر می شوند.یک شاخه بلند ابتدا ظاهر می شود و با چندین چتر یا سر گل که گل های سفید تا صورتی روشن را حمل می کند، منشعب می شود. وقتی گلها شکوفا شوند راه برگشتی وجود ندارد. برگ گشنیز به سرعت طعم خود را از دست می دهد زیرا گیاه انرژی خود را برای ایجاد دانه های گشنیز آموزش می دهد.
مراحل برداشت بذر گشنیز
متوجه خواهید شد که توت های سفید متمایل به سبز به زودی پس از ظهور گل ها ظاهر می شوند. توت ها با رسیدن به سرعت سفت تر و خشک تر می شوند. سپس می توانید دانه ها را برداشت و در دستور العمل های مختلف استفاده کنید.
- مراقب نشانه های بلوغ سر دانه باشید. اگر متوجه کمبود چند دانه شدید، زمان برداشت خوشه فرا رسیده است.
- یک کیسه کاغذی قهوه ای بزرگ بردارید و سر هر گل را بپوشانید.
- پایین کیسه را دور ساقه جمع کنید و ساقه زیر کیسه را ببرید.
- با احتیاط غلاف کیسه ای بذر را بردارید و آن را به اندازه کافی وارونه کنید تا کیسه دور ساقه محکم شود.
- سر ساقه را داخل کیسه بگذارید و کیف را وارونه با ساقه های بالا آویزان کنید.
- وقتی ساقه ها خشک شد از آویز خارج کنید.
- در کیسه را محکم ببندید و تکان دهید تا دانه ها از جای خود خارج شوند.
- روی یک سطح صاف چند ورقه حوله کاغذی پهن کنید و کیسه را با احتیاط روی آنها خالی کنید.
- دانه ها را از ساقه و غلاف گل جدا کنید.
- می توانید اجازه دهید دانه ها در هوا خشک شوند یا بهتر است برای جلوگیری از خشک شدن بیش از حد، به فواصل 10 دقیقه ای در آبگیر قرار دهید. اگر دانه ها شکننده شدند، آنها را بیش از حد خشک کرده اید.
- از دانه ها برای چاشنی استفاده کنید و چند یا دو دانه را ذخیره کنید تا مطمئن شوید که کاملا خشک شده اند. آنها را بیشتر خشک کنید و ذخیره کنید.
- می توانید مقداری بذر برای کاشت در فصل آینده ذخیره کنید تا زمانی که گیاه گشنیز شما ارثیه باشد نه هیبرید.
چگونه گشنیز را در داخل خانه پرورش دهیم
در مناطقی که برای گشنیز خیلی سرد یا خیلی گرم است، می توانید گشنیز را در داخل گلدان در داخل گلدان بکارید و نتایج خوبی داشته باشد. شما باید هر روز حداقل شش ساعت در زیر نور مستقیم خورشید قرار بگیرید یا از چراغ های رشد استفاده کنید.
- بذرها را مستقیم با سوراخ کردن ¼ اینچ در خاک و پوشاندن با خاک بکارید.
- خاک را همیشه مرطوب نگه دارید.
- مطمئن شوید که گیاهان حداقل هشت ساعت در هر 24 ساعت در تاریکی هستند.
گلدانهای کوچکتر برای پرورش گیاهان گشنیز
گلدان ممکن است میزان برداشت بذر گشنیز را محدود کند. به همین دلیل، ممکن است ترجیح دهید گشنیز را در گلدانهای کوچکتر و با عمق 5 اینچ که برای رشد گیاهان ایده‌آل هستند، پرورش دهید.
برداشت گیاه گشنیز گلدانی
شما می‌توانید برگهای گشنیز را یک بار برداشت کنید که چند دسته از برگهای واقعی ظاهر شوند، هر زمان که به گیاه نیاز داشتید، برگهای بیرونی و پایینی را برداشت کنید.
- هرگز بیش از یک سوم برگها را در یک زمان برداشت نکنید.
- برگهای میانی بالایی را نیشگون بگیرید تا رویش بوته ای ایجاد شود و از پیچ و مهره شدن (بسته شدن بذر) جلوگیری کنید.
- برداشت جزئی را می توان سه تا چهار بار تکرار کرد.
- می توانید وقتی گیاه شروع به پیچیدن کرد می توانید کل آن را برداشت کنید یا می توانید اجازه دهید شکوفا شود و به دانه برود.
- می توانید با تعویض خاک و استفاده مجدد از همان گلدان گیاه جدیدی راه اندازی کنید.
استفاده از برگ و دانه
بذر گشنیز بخشی از مخلوط کاری است، اما طعم و طعم دانه ها و برگ ها دنیاها از هم جدا هستند. برگ ها اغلب به صورت فلفلی و لیمویی توصیف می شوند در حالی که دانه ها به عنوان لطیف و خاکی توصیف می شوند.
برگ گشنیز که اغلب گشنیز نامیده می شود
اگر کسی بگوید گشنیز، هیچ ابهامی وجود ندارد. اما اگر دستور پخت گشنیز از شما بخواهد که آن را خرد کنید، این دستور به معنای برگ های گیاه است. یک دستور غذای تایلندی که خواستار خرد کردن گشنیز است به معنای استفاده از ریشه های گیاه است که تندتر هستند.
گشنیز یا گشنیز نادرست
گشنیز لائو (Anethum graveolens / شوید)، کولانترو (Eryngium foetidum) و جعفری فرانسوی (Anthriscus cerefolium / chervil) گشنیز واقعی نیستند. با این حال، هر کدام به خانواده گشنیز/گشنیز تعلق دارند.
برگ گشنیز
برگ گشنیز بهتر است به صورت تازه و ریز خرد شده به عنوان چاشنی سالاد، سوپ یا کاری استفاده شود. آنها همچنین ممکن است در تهیه سالسا، گواکامول یا چاشنی های مشابه استفاده شوند. گرما بخشی از طعم قوی آن را از بین می برد.پخت و پز تقریباً به طور کامل طعم را از بین می برد و حتی طعم آن را تلخ می کند. برخلاف سایر گیاهان خشک، گشنیز خشک طعم ملایم تری نسبت به نوع تازه خود دارد.
دانه
بو و طعم شیرین تخم گشنیز با انواع غذاهای گوشتی هماهنگ می شود. دانه ها معمولاً به صورت پودر و ادویه استفاده می شوند. کاری هرگز کاری نیست بدون گشنیز به آنها اضافه کنید. برخی از دستور العمل ها نیاز به دانه گشنیز تازه آسیاب شده دارند. دستور العمل های دیگر نیاز به گشنیز بوداده یا پودر شده دارند. دانه‌های کامل به دستور پخت ترشی اضافه می‌شود و دانه‌های گشنیز خرد شده اغلب در کاسه گوشت استفاده می‌شود.
گیاه گشنیز و دانه گشنیز
چه گیاه گشنیز را به خاطر برگها، دانه‌ها یا هر دو دوست داشته باشید، بسیار متنوع است و ارزش کاشت را دارد. استفاده از گشنیز در دستور العمل های مختلف به میزان مناسبی از پوست به هر وعده غذایی اضافه می کند.
