در شب‌هایی که نمی‌توانید به رویداد مهم هفتگی خود برسید، شما و دوستانتان همیشه می‌توانید به یک دور از بازی‌های رومیزی معروف، Trivial Pursuit بسنده کنید. همانند بسیاری از بازی‌های رومیزی و برخلاف بسیاری از محصولات مدرن، مخترعان Trivial Pursuit بلافاصله قابل شناسایی نیستند. با این حال، بازی به سرعت آنها که به یک پدیده جهانی تبدیل شد، هنوز در خانه ها بازی می شود. نگاهی به داستان منشا فروتنانه Trivial Pursuit بیندازید و ببینید که تایتان دنیای چیزهای بی اهمیت چگونه شروع به کار کرد.
دو خبرنگار نظر دارند
در دسامبر 1979، دو روزنامه نگار کانادایی، کریس هانی و اسکات ابوت، با این ایده مواجه شدند که یک بازی تخته ای خود را در حالی که یک دور بازی Scrabble را انجام می دادند، بسازند. به سرعت، آنها یک بازی جدید ابداع کردند که بر روی بازیکنان تمرکز دارد که دانش خود را در موضوعات مختلف با پاسخ دادن به سؤالات بی اهمیت ثابت کنند. به زودی پس از آن، آنها یک نمونه اولیه داشتند، و پس از بررسی های مثبت دوستان نزدیک و خانواده، آن دو با هم وارد یک شرکت رسمی شدند.
با پیوستن به نیروها با یکی از اعضای خانواده و یک دوست، چهار مالک شرکت دو سال را صرف نهایی کردن طراحی، بازی، سؤالات چیزهای بی اهمیت و تأمین مالی کل عملیات کردند. برای جمع آوری 75000 دلار پیشنهادی لازم برای ساخت نمونه اولیه، ابوت و هانی کمی بیش از 30 نفر را برای سرمایه گذاری پیدا کردند و در پایان سال 1981، Trivial Pursuit رسما تکمیل و ثبت شد و تولید داخلی آغاز شد. بازی که دارای 6000 سوال بی اهمیت بود با بیش از 100 سوال به موفقیت رسید.000 نسخه از بازی تا سال 1982 فروخته شده بود.
تعقیب بی اهمیت به کشور می رود
هانی و ابوت بازی رومیزی کانادایی خود را در سال 1983 به ایالات متحده آوردند، و یک شبه موفقیت آمیز بود، و در میان آمریکایی‌های رقابت‌کننده و آگاه به اعصاب مناسب دست پیدا کرد. ساخت این بازی در ابتدا حدود 70 دلار هزینه داشت و با کسری از قیمت به فروش می‌رسید، اگرچه تا زمانی که به بازار آمریکا رسید، حدود 35 دلار به فروش می‌رسید. موفقیت عظیم آن را نمی توان از نظر دسترسی و سودآوری نادیده گرفت. طبق گزارش شیکاگو تریبون، تا سال 1987، Trivial Pursuit نسخه‌های آن را به بیش از 30 میلیون آمریکایی فروخت و 750 میلیون دلار فروش داشت و آن را تبدیل به یک غول غیرقابل انکار در صنعت خود کرد.
پیگیری بی اهمیت بیشتر را به میز می آورد
یکی از ویژگی‌های طراحی نابغه بازی رومیزی Trivial Pursuit این واقعیت بود که مستربورد نسخه معمولی 'Genus' به توسعه‌دهندگان بازی اجازه می‌داد بسته‌های تکمیلی کارت‌های بی‌شمار منحصربه‌فرد را برای طرفداران مشتاق چیزهای بی اهمیت اضافه کنند.این نه تنها به طول عمر بازی افزود، بلکه سود آن را نیز به میزان قابل توجهی افزایش داد. اکنون، در حالی که می‌توانید کل تخته‌های سفارشی‌شده با این بسته‌های کارت فرعی را خریداری کنید، می‌توانید فقط کارت‌های سؤال را خریداری کنید تا همراه با مستربورد خود بازی کنید. در اینجا فقط برخی از بسته‌های فرعی وجود دارد که می‌توانید در اوج شور و شوق Trivial Pursuit خریداری کنید:
- All-Star Sports Edition (1983)
- Baby Boomer Edition (1983)
- نسخه سیلور اسکرین (1983)
- Genus II Edition (1984)
- Young Players Edition (1984)
- RPM Edition (1985)
- خوش آمدید به آمریکا نسخه (1985)
- نسخه خانوادگی والت دیزنی (1985)
- نسخه دهه 1960 (1986)
- نسخه 1980 (1989)
- نسخه تلویزیونی (1991)
موفقیت بازی باعث شکایت شد
با توجه به موفقیت عظیم بازی Trivial Pursuit، جای تعجب نیست که سازندگان خصومت هایی را در بین دنیای چیزهای بی اهمیت برانگیخته و شکایت هایی را در مورد ایجاد آن تشویق کرده باشند. یکی از این دعواهای 300 میلیون دلاری توسط فرد ال. ورث، که دانشنامه نویسی بود که ادعا می کرد که سازندگان حق چاپ دو دایره المعارف کوچک او را نقض کرده اند، تحریک شد. او ادعای خود را بر اساس دفاعیات مبنی بر اینکه خالقان Trivial Pursuit محتوای اثر او The Complete Unabridged Super Trivia Encyclopedia (1977) را دزدیده بودند، ساخت. علی‌رغم شواهد مربوط به همان غلط‌های املایی و غلط املایی در کارت‌های سوالات Trivial Pursuit که در "Super Trivia" ظاهر می‌شوند، بدترین شواهد این بود که حقیقت نادرست عمدی خود ورث نیز یکی از کارت‌های سوال بازی اصلی ظاهر شد.
طبق هر دو "Super Trivia" و Trivial Pursuit، نام کوچک کارآگاه تلویزیونی معروف کلمبو فیلیپ بود، اگرچه این یک واقعیت نادرست بود.با یافتن این خطا، ورث در 23 اکتبر 1984 شکایتی را ارائه کرد. با این حال، پس از اعتراف سازندگان Trivial Pursuit به کپی برداری از "Super Trivia" و دیگر منابع بی اهمیت مشابه، این پرونده به طور جدی در دادگاه پیگیری نشد. جمع‌آوری اطلاعات از مکان‌های مختلف به این معنی است که «کپی» آنها به عنوان سرقت ادبی تلقی نمی‌شود، و بنابراین ارزش طرح دعوی قضایی را ندارد. دادگاه تجدیدنظر در سال 1987 حتی خالق را بی‌گناه از تخلف تشخیص داد، و بنابراین Trivial Pursuit همچنان ادامه دارد.
تعقیب بی اهمیت در 21stقرن
Trivial Pursuit حتی 40 سال پس از شروع به کار همچنان یک بازی رومیزی محبوب است. برای مخاطبان مدرن با تابلوهای تخصصی فرهنگ پاپ و نسخه های دیجیتالی اقتباس شده است، می توانید یک بازی Trivial Pursuit را پیدا کنید که برای خود و خانواده تان به جنگ بروید. دلگرم کننده ترین این واقعیت است که بازی رومیزی که به یک وسواس قرن 20در اواخر قرن بیستم تبدیل شد، در ذهن دو فرد عادی و نه از ذهن یک شرکت بزرگ بازی های تخته ای آغاز شد.همانطور که هانی و ابوت رویای کوچک خود را به لیگ های بزرگ بردند، شما نیز می توانید.
