به می تواند هم به گیاهان بارده و هم به گیاهان زینتی اشاره داشته باشد. به های خوراکی (Cydonia oblonga) میوه هایی شبیه به سیب و گلابی تولید می کنند در حالی که به های زینتی (Chaenomeles) برای نمایش گل های بهاری خود رشد می کنند.
پرورش به برای میوه
درختان به برگریز هستند و از 10 تا 20 فوت بلندی دارند و شکلی گرد و الگوی انشعاب غرغره دارند. با شکوفه‌های سفید متمایل به صورتی‌شان در اوایل بهار، ظاهری شبیه به درختان سیب دارند، اگرچه برگ‌های به بزرگ‌تر هستند و طول آن تا چهار اینچ می‌رسد.در مناطق 5 تا 9 USDA مقاوم است.
کاشت و مراقبت
به به عنوان درخت ریشه لخت در اواخر زمستان و اوایل بهار موجود است که بهترین روش (و فصل) کاشت آن است. آنها به آفتاب کامل، زهکشی خوب و خاک متوسط باغ نیاز دارند.
نگهداری اولیه برای درختان به، هرس سالانه در اواخر زمستان قبل از خروج از خواب است، که برای حفظ اندازه کوچک (به منظور امکان برداشت آسان) و افزایش حداکثر باردهی مهم است. برای هرس درختان سیب و گلابی در هنگام هرس درخت از همین روش ها استفاده کنید.
به به شدت مستعد ابتلا به بیماری آتشک است، بیماری که باعث خشکی نوک شاخه ها می شود. هیچ درمانی وجود ندارد، اما موارد خفیف را می توان با برداشتن چوب بیمار به محض ظاهر شدن کنترل کرد. آنها همچنین مستعد ابتلا به شب پره ماهی هستند، حشره ای که می توان آن را با حشره کش یا تله های ویژه مبتنی بر فرمون کنترل کرد.
برداشت
میوه به معمولاً وقتی خام خورده شود ترش و قابض است، اما در کنسروها و برای پخت استفاده می شود. قبل از برداشت صبر کنید تا رنگ آن کاملا زرد شود. به هنگام پختن، طعم و بافتی شبیه به سیب های پخته تند دارد.
انواع
انواع به در مهدکودک ها به طور گسترده در دسترس نیست، بنابراین اغلب لازم است که آنها را آنلاین سفارش دهید.
- " آناناس" میوه های بسیار بزرگی دارد و تولید کننده پرباری است.
- «پرتغال» به رنگ قرمز جذاب هنگام پختن معروف است.
- «شیرینی کارپ» به اندازه انواع دیگر قابض نیست و می توان آن را به صورت خام مصرف کرد.
پرورش به زینتی
به های گلدار درختچه های سخت و سازگاری هستند که عمدتاً به دلیل انبوه گل های صورتی، قرمز یا سفید رشد می کنند که روی شاخه های برهنه درست زمانی که برگ ها در اوایل بهار ظاهر می شوند، ظاهر می شوند. درختچه های برگریز 6 تا 10 فوتی نیز میوه هایی تولید می کنند که مورد علاقه حیات وحش است، اما برای انسان ناخوشایند است.
به گلدار خارهای مهیبی دارد و اغلب برای ساختن پرچین غیر قابل نفوذ استفاده می شود.
کاشت و مراقبت
به گلدار سایه جزئی را تحمل می کند، اما در آفتاب کامل گل می دهد. نسبت به طیف وسیعی از خاک‌ها مقاوم است و عملاً هرگز در برابر آفات و بیماری‌ها مشکلی ندارد.
به گلدار را در بهار یا پاییز برای بهترین نتیجه بکارید. اگر خاک موجود در منطقه کاشت ضعیف باشد، مخلوط کردن کمی کمپوست در چاله کاشت مفید است. گیاهان جوان را برای تشویق رشد خوب ریشه و استقرار سریع مالچ نگه دارید.
به به طور طبیعی شکل گرد جذابی به خود می گیرد، اگرچه در صورت تمایل می توان آن را به عنوان پرچین بریده شده نگهداری کرد. اگر آن را به عنوان یک پرچین غیررسمی پرورش دهید، هنوز هم ایده خوبی است که هر زمستان آن را حدود 25 درصد کاهش دهید تا پربارترین نمایش گل را به نمایش بگذارید.
انواع
به گلدار معمولاً در نهالستان ها موجود است و در مناطق 4 تا 9 USDA مقاوم است. به دنبال برخی از گونه های زیر باشید.
- 'Cameo' گلهای دوتایی صورتی روشن دارد.
- 'Texas Scarlet' گلهای قرمز پررنگی دارد.
- " جت تریل" گونه ای کوتوله است که فقط سه تا چهار فوت قد و عرض دارد و گل های سفید دارد.
- " Nivalis" دارای گلهای سفید و عادت رشد راست است.
راههای بسیار برای برداشت
میوه به یک خوراکی خاص است که یافتن آن در خواربار فروشی سخت است اما در حیاط خلوت به راحتی می توان آن را پرورش داد. با این حال، حتی گونه های گلدار نیز چیزی برای برداشت ارائه می دهند - شاخه های بریده شکوفه های خود را برای مدت طولانی در داخل خانه نگه می دارند و اغلب در گل آرایی استفاده می شوند.
