لیلاک (Syringa spp.) درختچه ای گلدار است که به دلیل گلهای بنفش معطرش در اوایل بهار مورد توجه قرار می گیرد. پروانه ها مانند باغبان ها به سمت شکوفه ها جمع می شوند و به دنبال دسته گلی برای خوشبو کردن خانه هستند.
یاس بنفش به طور خلاصه
یاس بنفش از کوتوله های کوچک با قد چهار فوت تا درختان کوچک با ارتفاع بیش از 20 فوت متغیر است. با این حال، بیشتر واریته ها در محدوده 8 تا 12 فوت قرار دارند و عادت رشد قائم دارند. شاخ و برگ‌های بیل‌شکل به‌ویژه چشمگیر نیستند، اما خوشه‌های گلهای سنگین قطعاً قابل توجه هستند - آنها از صدها شکوفه ستاره‌شکل کوچک تشکیل شده‌اند که رایحه‌ای بهشتی منتشر می‌کنند.همانطور که از نام آن پیداست، بنفش روشن رایج ترین رنگ است، اگرچه رنگ های سفید، صورتی، سرخابی، زرد و مایل به آبی موجود است.
ترجیحات زیست محیطی
یاس بنفش در آب و هوای سرد بهترین رشد را دارد و بعید است در مکان هایی با زمستان های معتدل گل تولید کند. آنها حداقل به شش ساعت آفتاب در هر روز، رطوبت منظم و خاک غنی برای شکوفایی نیاز دارند. همانطور که گفته شد، نمونه های بالغ کاملاً سخت هستند و اغلب برای چندین دهه با حداقل مراقبت رشد می کنند.
کاربرد باغ
یاس بنفش یک نمونه خیره کننده برای استفاده به عنوان نقطه کانونی در میان بستری از گیاهان چند ساله کوچکتر می سازد و همچنین یک درختچه قابل استفاده برای استفاده در پرچین است. آنها به ویژه هنگامی که با پیازهای بهاری زیر کاشته شوند بسیار چشمگیر هستند.
گلهای معطر را پرورش دهید
لیلو بهتر است در پاییز یا اوایل بهار زمانی که هوا خنک و مرطوب است کاشته شود. آنها خاکی را ترجیح می دهند که غنی از مواد آلی باشد، بنابراین در زمان کاشت باید خاک را به شدت با کمپوست اصلاح کرد. آنها را به فاصله 10 تا 15 فوت به عنوان نمونه یا شش فوت به عنوان پرچین بکارید.
مراقبت و نگهداری
به صورت هفتگی در زمانی که باران غلیظی نباریده است به یاس‌های جوان آبیاری کنید و برای حفظ رطوبت آنها را در ماه‌های تابستان مالچ کنید. کود دهی را به آرامی انجام دهید و از محصولی استفاده کنید که فسفر نسبتا بالایی دارد. کود نیتروژن بالا به بهای گلدهی باعث تحریک رشد رویشی می شود و گیاهان را مستعد ابتلا به آفات و بیماری می کند.
یاس بنفش را می توان به عنوان یک پرچین رسمی برش داد، اگرچه این کار گلدهی را به شدت کاهش می دهد. به طور کلی، یاس بنفش را باید کمی نازک کرد و هرس کرد تا شکل دهی شود و هر سال یک بار بلافاصله پس از گلدهی، هر چوب مرده یا بیمار جدا شود. هرس کردن در اواخر سال به طور موثر چوبی را که جوانه های گل سال آینده را تشکیل می دهد از بین می برد و در نتیجه شکوفه ها را کاهش می دهد.
آفات و بیماری
یک مشت آفت و بیماری هست که به یاس بنفش حمله می کند.
کپک پودری
سفیدک پودری یکی از شایع ترین آن هاست، اما بیشتر جنبه زیبایی دارد و به ندرت آسیب قابل توجهی ایجاد می کند. به صورت یک ماده سفید گرد و غبار روی برگ ها ظاهر می شود و در صورت لزوم با قارچ کش ها قابل کنترل است.
ترازو
فلز حشرات مکنده ریز سفید رنگی هستند که می توانند روی برگ ها و شاخه ها ظاهر شوند. سعی کنید آنها را با یک انفجار شلنگ از بین ببرید یا شاخه هایی که به شدت آلوده شده اند را هرس کنید. سمپاشی بوته ها با روغن باغی برای آلودگی های شدید موثر است.
یاس بنفش
سوسک‌های یاس بنفش سوسک‌های کوچکی هستند که در چوب فرو می‌روند و ساقه‌ها را ضعیف می‌کنند و از سوراخ‌هایی به اندازه میخ که روی چوب ایجاد می‌کنند مشخص است. هرس کردن چوب های آلوده بسیار مهم است، اگرچه می توان آنها را با حشره کش ها نیز درمان کرد.
انواع یاس بنفش
ارقام و هیبریدهای بهبود یافته زیادی برای انتخاب وجود دارد که به طور گسترده در مهدکودکهای مناطقی که یاس بنفش بهترین رشد را دارد در دسترس است.
- " یکشنبه یاس بنفش" هشت تا 10 فوت بلند می شود و خوشه های گل ورزشی به طول دو فوت به رنگ بنفش کلاسیک می رسد. در مناطق 3 تا 7 USDA مقاوم است.
- یاس بنفش «Sensation» تا 15 فوت رشد می‌کند و حاشیه‌های سفیدی دارد که هر یک از گلهای بنفش را احاطه کرده است. آن را در مناطق 4 تا 7 USDA بکارید.
- 'Josee' تنها پنج فوت قد دارد و دارای اسپری‌هایی از شکوفه‌های صورتی آدامس حبابی است. برای مناطق 2 تا 9 USDA مناسب است.
- 'Signature' شکل درختی است که تا ارتفاع 25 فوتی با گل های سفید رشد می کند. در مناطق 3 تا 7 USDA مقاوم است.
عاشق یاس بنفش
یاس بنفش زنبورها، پروانه ها را می سازد و مردم با رایحه مست کننده خود که نوید اولین روزهای بهار است، خفه می شوند. در آب و هوای مناسب و در مکان مناسب کاشته می شوند، به راحتی رشد می کنند و عمر طولانی دارند.
