اگر قصد رفتن به درمان را دارید، انواع مختلفی را برای انتخاب خواهید داشت. در واقع، برخی از محققان بر این باورند که امروزه در جهان، انواع بیشتری از روان‌درمانی ارائه می‌شود که یک فرد حتی قادر به شمارش آن باشد. و تعداد همچنان در حال افزایش است. پس چگونه باید بدانید که به کدام نوع مشاوره نیاز دارید؟ آیا نوع روان درمانی که انتخاب می کنید مهم است؟
پیدا کردن نوع درمان مناسب برای شما ممکن است به اندازه یافتن درمانگر مناسب مهم باشد. می‌توانید این فهرست از گزینه‌های روان‌درمانی را بررسی کنید تا درباره انواع مختلف بیشتر بدانید و یکی را بیابید که بتواند حمایتی را که به دنبالش هستید به شما ارائه دهد.
5 نوع اصلی روان درمانی
مردم دهه هاست به خودسازی و تنظیم عاطفی علاقه مند هستند. برخی از مردم بر این باورند که قدمت درمان به یونان باستان برمی گردد. برخی دیگر ادعا می کنند که درمان آنطور که ما می دانیم تا پایان قرن 18 توسعه نیافته بود.
روان درمانی خود از پنج مکتب فکری مختلف سرچشمه می گیرد. این انواع اصلی درمان رویکردهای متنوعی برای حفظ سلامت روان دارند. به عنوان مثال، برخی بر الگوهای فکری تمرکز می کنند در حالی که برخی دیگر به طور خاص بر رفتارها تمرکز می کنند. علاوه بر این، برخی از اشکال درمان از این ایده حمایت می کنند که بهترین راه برای حل تعارض تمرکز بر زمان حال است، در حالی که برخی دیگر اصرار دارند که گذشته فرد باید مورد بررسی قرار گیرد.
هرچه بیشتر در مورد انواع مختلف درمان بدانید، ممکن است در جستجوی کمک مناسب خود احساس قدرت بیشتری کنید. شما می توانید از این اطلاعات برای آموزش خود در مورد گزینه های درمانی مختلف که در دسترس هستند استفاده کنید و درمانگری مناسب پیدا کنید.
روانکاوی
روانکاوی توسط زیگموند فروید در قرن بیستم ایجاد شد. حول محور این ایده می چرخد که مردم مانند کوه یخ هستند. بیشتر افکار، احساسات و رفتارهای آنها ناشی از خود ناخودآگاه آنهاست که در زیر سطح قرار دارد.
این رویکرد بر تجربیات زندگی گذشته، تروما، تعارضات درونی و تکانه های رفتاری یک فرد تمرکز دارد. سپس، این عناصر برای کمک به افراد در درک چگونگی و چرایی تأثیرگذاری بر آنها در زمان حال، تجزیه و تحلیل می‌شوند. پس از ایجاد این تداعی ها، افراد می توانند ارتباط خود را با گذشته حل کنند و رفتار خود را تغییر دهند.
روانکاوی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- انجمن آزاد- این عمل به شخص اجازه می‌دهد بدون سانسور یا قضاوت نظر خود را بیان کند. این می تواند به کشف افکار، نظرات و خاطرات بازدارنده ای که ممکن است بر رفتارهای امروزی آنها تأثیر بگذارد کمک کند.
- تحلیل رویا - درست همانطور که از نام آن پیداست، این تکنیک شامل تعبیر رویاها با تجزیه و تحلیل نمادها و کاوش در معانی اساسی است.
- تحلیل مقاومت - این تمرین مقاومت را به عنوان نشانه دفاع مورد مطالعه قرار می دهد و آن را در سه دسته به نام های آگاهانه، id و سرکوب قرار می دهد. سپس، این تضادها مورد مطالعه قرار می گیرند تا کشف شود که چرا یک فرد آنها را تجربه می کند.
رفتاردرمانی
رفتاردرمانی که شرطی‌سازی نیز نامیده می‌شود، با هدف تغییر الگوهای رفتاری غیرمفید و کاهش علائم منفی که ممکن است فرد تجربه کند، انجام می‌شود. همانطور که از نامش پیداست، این نوع درمان عمدتاً بر رفتارهای فرد متمرکز است تا بر افکار یا تجربیات گذشته فرد.
این نوع درمان همچنین عوامل مؤثر در رفتارها را بررسی می کند. به عنوان مثال، عواملی مانند محیطی که معمولاً در آن رفتارها رخ می دهد و همچنین افرادی که معمولاً در آن حضور دارند را در نظر می گیرد.
برخی از عناصر رفتار درمانی عبارتند از:
- تمرین رفتار - این تکنیک با نشان دادن الگوهای رفتاری و روش‌های ارتباطی جدید، مهارت‌های اجتماعی را افزایش می‌دهد. سپس به افراد زمان داده می شود تا مهارت ها را در جلسات قبل از استفاده در دنیای واقعی تمرین کنند.
- مدلینگ - مدلسازی که مدلسازی رفتار نیز نامیده می شود، یک استراتژی یادگیری است که بر اساس مشاهده و تقلید است. این شامل دیدن یک مثال و سپس تلاش برای تقلید رفتار به تنهایی است.
- حساسیت زدایی سیستماتیک - این استراتژی برای کاهش اضطراب از طریق آرامش عمیق عضلانی و قرار گرفتن در معرض موقعیت های اضطراب زا استفاده می شود. با قرار دادن افراد در موقعیت‌های کم اضطراب، و به تدریج کار کردن با موقعیت‌هایی که مقادیر زیادی اضطراب ایجاد می‌کنند، به ایجاد انعطاف‌پذیری کمک می‌کند.
شناخت درمانی
این شکل از درمان حول این ایده عمل می‌کند که الگوهای افکار منفی و تحریف‌ها احساسات و رفتارهای غیرمفید ایجاد می‌کنند. در این نوع درمان، افراد بر افکار خود نظارت می کنند و به تدریج یاد می گیرند که آنها را به افکار مفیدتر تبدیل کنند.
علاوه بر این، شناخت درمانی افراد را به چالش می کشد تا نحوه نگرش خود به جهان را ارزیابی کنند و به طور بالقوه ادراک خود را تغییر دهند.در طول جلسات، ارائه دهندگان افراد را ترغیب می کنند تا شواهدی بیابند که از افکار و برداشت های آنها پشتیبانی یا در تضاد است. سپس، افراد می توانند شواهد را ارزیابی کنند و خودشان تصمیم بگیرند که آیا به اندازه کافی برای حمایت از طرز تفکر اصلی آنها وجود دارد یا خیر.
برخی از عناصر شناخت درمانی عبارتند از:
- تجدید ساختار شناختی - این تکنیک به افراد کمک می کند تا افکار منفی را که ممکن است در مورد خود یا جهان داشته باشند کشف، نظارت، و مناقشه کنند. سپس به آنها آموزش داده می شود که چگونه افکار خود را به افکار مفیدتر تغییر دهند.
- درک تحریف های فکری - تحریف های فکری باورها یا ادراکات نادرستی هستند که ممکن است افراد داشته باشند. شناخت درمانی تحریف های مختلف را آموزش می دهد و سپس به افراد کمک می کند افکار خود را بررسی کنند تا ببینند آیا در یکی از الگوهای فکری غیر مفید قرار می گیرند یا خیر.
درمان انسانی
این نوع درمان با هدف کمک به افراد برای دستیابی به حس رشد شخصی است. در طول جلسات، افراد می توانند تجربیات دنیای واقعی را که بر توسعه پتانسیل آنها متمرکز است، کشف کنند.
درمان انسان‌گرایانه همچنین به افراد کمک می‌کند افکار خود را بر زمان حال متمرکز کنند و احساسات خود را تنظیم کنند. علاوه بر این، به افراد اجازه می دهد تا نسبت به اعمال خود احساس مسئولیت کنند، جنبه های غیر مفید شخصیت خود را تغییر دهند و حس اعتماد به نفس را در خود پرورش دهند.
برخی از نمونه‌های درمان‌های انسان‌گرا عبارتند از:
- درمان مشتری-محور - درمان مشتری محور یک رابطه مشتری-درمانگر ایجاد می کند که مبتنی بر همدلی، درک و احترام مداوم است. درمانگر نحوه نگرش مشتری به جهان را کشف می‌کند و سپس به او کمک می‌کند دیدگاه‌های غیرمفید را تغییر دهد، تعارض را حل کند، احساسات خود را مدیریت کند و رویکرد خود را نسبت به زندگی تغییر دهد تا با نیازهایش مطابقت داشته باشد.
- گشتالت درمانی - این شکل از درمان به جای کاوش در عناصر گذشته خود، بر احساس و عملکرد یک فرد در زمان حال تمرکز می کند. یکی از اصول اساسی این است که فرد از طریق همسان سازی با محیط خود به رشد می رسد که از طریق رشد شخصیت و خودآگاهی انجام می شود.
- روان درمانی اگزیستانسیال - درمان اگزیستانسیال نیز به جای گذشته فرد بر زمان حال متمرکز است. این به افراد کمک می کند تا معنای زندگی را بیابند، احساسات خود را تجربه کنند، مهارت های تصمیم گیری خود را تقویت کنند و استقلال را ارتقا دهند.
- روان درمانی تجربی - تجربیات فعال در خط مقدم درمان تجربی قرار دارند. این رویکرد از این ایده پیروی می کند که تغییر واقعی زمانی رخ می دهد که فرد بتواند افکار و احساسات درونی خود را از گذشته و حال بیان کند و به آن دسترسی پیدا کند.
درمان جامع
درمان جامع، که به آن درمان یکپارچه نیز می گویند، یک فرد را به عنوان یک کل در نظر می گیرد. به عنوان مثال، بر محیط روحی، عاطفی، آموزشی و ذهنی فرد تمرکز دارد. این رویکرد درمانی همچنین به افراد در مورد تغییر رفتار و اهمیت فعالیت‌های خودیاری به منظور ارتقای بهبودی آموزش می‌دهد.
انواع دیگر درمان
اگرچه پنج مکتب فکری وجود دارد که اساس درمان را ایجاد کرده است، فقط پنج نوع وجود ندارد که بتوان از بین آنها انتخاب کرد. پس از ایجاد فرم های اولیه، حوزه روانشناسی به تحقیق، آزمایش و یافتن راه های جدید برای کمک به مردم در مراقبت از سلامت روان خود ادامه داد.
این منجر به ایجاد بسیاری از انواع روان درمانی شده است. برخی از این اشکال جدیدتر همچنین برای درمان شرایط خاص سلامت روانی طراحی شده‌اند که روان‌درمانی‌های اولیه برای رفع آن تلاش می‌کردند، مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD).
اگر قبلاً درمان را امتحان کرده اید و متوجه شده اید که نتایجی را که انتظارش را داشتید به شما نداده است، اشکالی ندارد. چندین روش درمانی وجود دارد که ممکن است مناسب تر باشد. فهرست زیر را کاوش کنید تا در مورد درمان‌های اضافی که ممکن است مراقبت‌های مورد نیاز خود را ارائه دهند، بیاموزید.
حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR)
EMDR در سال 1987 برای کمک به تسکین علائم PTSD ایجاد شد. این نوعی درمان فردی است که از حرکات دوطرفه چشم مانند نگاه مکرر از چپ به راست برای کمک به افراد در پردازش وقایع آسیب‌زا استفاده می‌کند.
از سایر روش‌های درمانی متمایز است، زیرا به جای مدیریت افکار و احساسات فیزیکی که هنگام تحریک یک خاطره آسیب‌زا به وجود می‌آیند، بر نحوه ذخیره حافظه در مغز تمرکز می‌کند. علاوه بر حرکات چشم، انواع دیگری از تحریکات دو طرفه مانند ضربه و صداهایی که در دو طرف بدن ایجاد می شود استفاده می شود.
برخلاف سایر درمان‌هایی که بر تروما متمرکز هستند، نیازی نیست که فرد در معرض حافظه آسیب‌زا قرار بگیرد یا نیازی به توصیف شدید تروما داشته باشد. به طور معمول، درمان دو بار در هفته و به مدت 6-12 جلسه انجام می شود، اگرچه بسیاری از افراد از جلسات حتی کمتری بهره مند می شوند.
رفتاردرمانی شناختی (CBT)
CBT که به نام بک درمانی نیز شناخته می شود، اغلب برای درمان انواع بیماری های روانی مانند افسردگی، اضطراب و اختلالات خوردن استفاده می شود. تحقیقات نشان می دهد که CBT می تواند حداقل به اندازه سایر اشکال درمان و حتی برخی از انواع دارو موثر باشد.
هدف CBT مدیریت و تغییر الگوهای فکری و رفتارهای غیر مفید است. علاوه بر این، بیماران و درمانگران برای ایجاد کمربند ابزاری از راهبردهای مقابله ای با یکدیگر همکاری می کنند. افراد می توانند از این تکنیک ها برای کمک به مدیریت افکار، احساسات و رفتارهای خود هر زمان که درگیر هستند استفاده کنند.
رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT)
DBT درمانی است که اغلب برای درمان مشکلات پیچیده سلامت روان مانند اختلال شخصیت مرزی استفاده می شود. هدف این تمرین کمک به افراد برای تنظیم، مدیریت و کنار آمدن بهتر با احساساتشان است.
مراحل مختلف DBT به افراد کمک می‌کند تا رفتارهای خود را بپذیرند و سپس مهارت‌هایی را که برای تغییر آنها نیاز دارند ایجاد کنند. به طور معمول، ترکیبی از درمان های رفتاری و شناختی و همچنین ذهن آگاهی را ارائه می دهد.
اگر رویکردی وجود دارد که مورد علاقه شماست، به دنبال ارائه دهنده سلامت روانی باشید که از آن استراتژی استفاده می کند. مطمئن باشید که رابطه مشتری و درمانگر باعث می شود احساس حمایت کنید و مرزهای مشخصی دارد.می توانید درخواست مشاوره تلفنی کنید یا در اولین جلسه شرکت کنید تا ایده بهتری در مورد روند درمانی و مدت زمان طول بکشد. اگر استراتژی را آزمایش می کنید و برای شما مناسب نیست، اشکالی ندارد. شما می توانید تا زمانی که آنچه را که به دنبالش هستید بیابید، دیگران را امتحان کنید.
