بحث در مورد سلامت محلی، ملی و جهانی با فرزندانتان می تواند بسیار سخت باشد، به خصوص در بحبوحه یک بیماری همه گیر یا همه گیر. با توجه به قوانین و توصیه‌های تایید شده توسط دولت که ممکن است بر زندگی روزمره فرزندان شما تأثیر بگذارد، مهم است که به آنها کمک کنید تا آنچه را که در حال وقوع است به روشی مناسب سن درک کنند.
صحبت کردن با بچه هایتان درباره همه گیری
تجربه یک بیماری همه گیر مانند ویروس کرونا در کنار خانواده می تواند استرس بیشتری را بر مراقبان و والدین وارد کند. با تغییر در برنامه و قوانین جدید، برای بچه ها مفید است که بتوانند بهتر بفهمند چه اتفاقی می افتد تا بتوانند با این تغییرات سازگار شوند.
به چیزی که قراره بگی فکر کن
کودکان و نوجوانان همه چیز را جذب می کنند، به خصوص اطلاعات والدین یا مراقبانشان. بچه ها توانایی باورنکردنی برای تغذیه از انرژی دیگران و خواندن بین خطوط در موقعیت های سخت، حتی از سنین بسیار پایین دارند. قبل از گپ زدن با فرزندان خود، به این فکر کنید که می خواهید به آنها چه بگویید و اینکه آیا آنچه می خواهید بگویید به نفع آنهاست یا خیر. به یاد داشته باشید که پاسخ های کوتاه معمولاً برای کودکان خردسال کافی است. با بچه‌های بزرگتر و نوجوانان، حتی اگر خوب به نظر می‌رسند، همچنان مهم است که درباره بیماری‌های همه‌گیر با آنها صحبت کنید و احساسات آنها را بررسی کنید.
آرام بمان
در لحظه ای که احساس آرامش می کنید با فرزندانتان صحبت کنید. شما می خواهید وقتی در مورد چیزی که می تواند برای آنها گیج کننده یا ترسناک باشد صحبت کنید، احساس کنند که انرژی قوی و محکمی دارید. حضور محافظتی شما به آنها در طول این گفتگو اطمینان می دهد. بیماری های همه گیر می توانند احساسات شدید زیادی را برای والدین ایجاد کنند، بنابراین مطمئن شوید که آنها را به تنهایی پردازش کنید و فرزندان خود را در موقعیتی قرار ندهید که احساس کنند باید از نظر عاطفی از شما مراقبت کنند.در زمان عدم اطمینان، بسیار مهم است که فرزند یا فرزندان شما بدانند که می توانند برای مراقبت از آنها روی شما حساب کنند. به خاطر داشته باشید که حفظ آرامش شما را از به اشتراک گذاشتن دیدگاه خود باز نمی دارد - فقط مطمئن شوید که این کار را به روشی مناسب سن انجام دهید. اگر فرزندتان نپرسد که شما چه فکر می‌کنید، این شما هستید که تصمیم می‌گیرید چگونه گفتن او بر احساسات او در مورد موقعیت تأثیر می‌گذارد. همیشه بهترین منافع خود را در اولویت قرار دهند.
قبل از جستجو بپرس
به جای اینکه وارد مکالمه ای شوید که ممکن است فرزندتان طاقت فرسا بداند، از آنها بپرسید که آیا می توانید در مورد بیماری همه گیر با آنها صحبت کنید. به این ترتیب آنها این فرصت را خواهند داشت تا تصمیم بگیرند که آیا در این زمان آماده صحبت در مورد آن هستند یا خیر. این به فرزند شما این فرصت را می دهد که با خودش ارتباط برقرار کند و به تشویق خود کمک می کند. با کودکان نوپا، می توانید مقدمه گفتگو را مطرح کنید، اما نیازی به سوال ندارید. نمونه هایی از پرسیدن از یک کودک و نوجوان بزرگتر می تواند به این صورت باشد:
- سلام، توجه داشته باشید اگر کمی در مورد این همه گیری صحبت کنیم؟
- می‌خواهم بدانم آیا می‌توانیم کمی درباره ویروس کرونا صحبت کنیم؟ من می خواهم به هر سوالی که ممکن است داشته باشید پاسخ دهم.
- من می دانم که اطلاعات جدید زیادی در مورد این بیماری همه گیر در اطراف شناور است و اگر برای شما مشکلی نیست، می خواهم کمی در مورد آن چت کنم.
مثالهای مناسب سن بیاورید
مهم است که بچه ها را صرف نظر از سنشان غرق نکنید، بنابراین حتماً مثال ها و توضیحات ساده ای ارائه دهید که هدفشان ترساندن نیست، اما به کودکتان کمک کنید تا درک بهتری از آنچه در حال وقوع است داشته باشد. به عنوان مثال:
- با یک کودک کوچکتر می توانید در مورد این صحبت کنید که چگونه گاهی اوقات مامان مریض می شود یا شما مریض می شوید و سپس افراد دیگر در خانه ممکن است مریض شوند، بنابراین باید دست هایمان را بیشتر بشوییم و در خانه بنشینیم. کمی تا زمانی که بقیه شروع کنند احساس بهتری داشته باشند."
- با بچه‌های بزرگتر می‌توانید بگویید که آن را با بیماری مشابهی که با آن آشنا هستند مقایسه کنید، اما تأکید کنید که انتقال آن بدتر و بسیار آسان است، بنابراین برای سالم ماندن، همه در خانه می‌مانند و واقعاً به خوبی از آن مراقبت می‌کنند. بدن آنها.
- با نوجوانان، می‌توانید درباره آنچه شنیده‌اند صحبت کنید و راه‌هایی برای پر کردن شکاف‌ها یا نگرانی‌هایی که ممکن است داشته باشند، ارائه دهید.
پرورش ابراز عاطفی
کودکانی که احساس خستگی می کنند ممکن است برای توصیف روند عاطفی خود مشکل داشته باشند. برای کمک به درک احساسی آنها، می توانید بگویید:
- به نظر می رسد که شما احساس می کنید (عاطفه را وارد کنید). درسته؟
- کجا احساس (احساسات) در بدن خود دارید؟
- اشکالی نداره اینطوری احساس کنی. من هم گاهی این احساس را دارم.
- میدونم سخته اینجوری حس کنی. من اینجا برای شما هستم.
با کودک خود بنشینید تا او آنچه را که باید احساس کند احساس می کند و سعی کنید احساسات او را تضعیف نکنید.با نوجوانان و بچه‌های بزرگتر، می‌توانید درباره آنچه بدنشان می‌خواهد به آنها بگوید و چرا برخی از احساسات به وجود می‌آیند، بحث کنید. اگر رفتار نامناسبی دارند، گزینه‌های دیگری برای پردازش احساساتشان مانند نوشتن، نقاشی کردن، صحبت کردن یا پیاده روی به آنها نشان دهید. نکته این است که به آنها کمک کنید با ناراحتی احساس راحتی کنند و به آنها آموزش ندهید که احساسات ناراحت کننده را سرکوب کنند.
بدانید چه زمانی مکث کنید
اگر شروع به احساس خستگی کردید، یک ثانیه وقت بگذارید و خودتان را جمع کنید. حفظ آرامش بخش مهمی از احساس امنیت فرزندان شما در طول یک بیماری همه گیر است. اگر احساس می‌کنید نمی‌توانید بحث را ادامه دهید، به فرزندان خود بگویید که می‌خواهید قبل از صحبت در مورد آن کمی بیشتر فکر کنید. حتما به آنها زمانی بدهید که بتوانید بحث را مطرح کرده و ادامه دهید. اگر متوجه شدید که کودکتان خسته شده است، مکث کنید و از او بپرسید که چه احساسی دارد. تجربه عاطفی آنها را تأیید کنید و به آنها بگویید که اشکالی ندارد که چنین احساسی داشته باشند. از آنها بپرسید که آیا راحت‌تر صحبت می‌کنند یا می‌خواهند در زمان دیگری صحبت کنند.اگر احساس شدیدی دارند، به آنها کمک کنید تا آن را پردازش کنند و از آنها حمایت کنید.
آموزش مهارتهای پردازش سالم
دانستن نحوه پردازش احساسات به روشی سالم می تواند حتی برای بزرگسالان نیز مشکل باشد. برای تشویق فرزندتان به پردازش احساسات خود در مورد یک بیماری همه گیر، مانند کرونا، به او کمک کنید تا احساسات خود را بفهمد و سپس راه هایی را برای مقابله با احساسات شناسایی کند، به جای اینکه به او کمک کنید به سرعت احساسات خود را پشت سر بگذارد. برای انجام این کار:
- در حین استفاده از زبان اعتبارسنجی احساسات کودکتان را با او در میان بگذارید.
- هر وقت خواستند حرف بزنند به آنها بگو که در کنارشان هستی.
- به آنها بگویید که افراد احساسات را به گونه‌ای متفاوت پردازش می‌کنند و فعالیت‌هایی وجود دارد که می‌توانند آنها را امتحان کنند، مانند طراحی، نقاشی، یادداشت روزانه، قدم زدن، تنفس عمیق و صحبت کردن.
- برای بچه‌های بزرگتر می‌توانید یک منحنی زنگوله بکشید و به آنها بفهمانید که احساسات به اوج می‌رسند و سپس به تدریج شروع به فروپاشی می‌کنند و این احساسات موقتی هستند و می‌توانند تغییر کنند.
- با بچه های بزرگتر می توانید با شروع یک دفترچه یادداشت به آنها کمک کنید تا احساسات خود را ردیابی کنند، به آنها کمک کنید تا احساسات خود را برچسب گذاری کنند، و عددی از صفر تا 10 را که بیانگر شدت هیجان است، اختصاص دهید. از آنها بخواهید یک ساعت یا بیشتر بعد دوباره بررسی کنند.
کمک به شناسایی احساسات
در طول مکالمه، از کودک خود بپرسید که چه احساسی دارد. اگر آنها قادر به بیان آن در کلمات نیستند، بپرسید که در بدن آنها چه احساسی دارد. هر چه آنها می گویند، توجه داشته باشید که احساسات آنها طبیعی است و همه گاهی اوقات چنین احساسی دارند. اگر آنها کوچک هستند، می توانید تصاویر احساسی را به صورت آنلاین جستجو کنید یا احساسات را ترسیم کنید تا به آنها کمک کنید یکی یا چند موردی را که ممکن است با آنها شناسایی کنند انتخاب کنند. با گفتن این جمله:، به آنها برای اشتراک گذاری با شما، تقویت مثبت بدهید.
- خیلی ممنون که با من به اشتراک گذاشتید.
- واقعاً شجاعت شما بود که این را به من گفتید.
- کار خوبی کردی که فهمیدی چه احساسی داری.
به سوالات به طور خلاصه پاسخ دهید
در بیشتر موارد، پاسخ‌های مختصر معمولاً برای بسیاری از بچه‌ها جواب می‌دهد. به اشتراک گذاری بیش از حد اطلاعات ممکن است برای برخی از کودکان طاقت فرسا باشد، بنابراین سعی کنید مستقیماً به سؤال آنها پاسخ دهید بدون اینکه به موضوعات دیگر منحرف شوید. اگر سؤالات بیشتری داشته باشند یا چیز دیگری برایشان گیج کننده باشد به شما اطلاع خواهند داد. با آنها صبور باشید و بدانید که به آنها کمک می کنید افکارشان را سازماندهی کنند و با هر سوالی که پاسخ می دهید این اطلاعات را پردازش کنند.
در حین بحث اعلام حضور کنید
چون ممکن است برخی از بچه ها این بحث را ترسناک بدانند، بررسی کنید و ببینید که چگونه با آنها چت می کنید. موقعیت‌هایی مانند کووید-19 ممکن است برای بچه‌ها خیلی خارج از کنترل باشد، بنابراین اجازه دادن به آنها برای پیشرو بودن از نظر آهنگ مکالمه می‌تواند برای آنها واقعاً خوب باشد.
تشویق به گفتگوهای بیشتر
بحث در مورد بیماری های همه گیر یا سایر مسائل مربوط به سلامت معمولاً یک گفتگوی یکباره نیست. از آنجایی که شرایط همیشه در حال تغییر است، مهم است که با آشکار شدن وضعیت، با فرزند خود بررسی کنید. به حمایت خود ادامه دهید و این تصور را تقویت کنید که در کنار آنها هستید، آنها را دوست دارید و هر کاری که ممکن است انجام می دهید تا به عنوان یک خانواده سالم بمانید.
بحث سالم درباره بیماری همه گیر با فرزندتان
دانستن نحوه برخورد با مکالمات دشوار با کودک یا فرزندان خود در مورد بیماری های همه گیر، مانند کووید-19، می تواند به شما کمک کند آمادگی بیشتری برای پاسخ دادن به سؤالات آنها با آرامش داشته باشید و به آنها کمک کنید تا در یک زمان چالش برانگیز به روشی سالم بگذرانند. به یاد داشته باشید که شما سنگ آنها هستید، و آنها به شما نگاه می کنند تا در مواقعی که تجربیات سخت یا طاقت فرسا به شما کمک می کند، آنها را راهنمایی کنید، پس حتماً مراقب آنچه می گویید و نحوه بیان آن باشید.
