دسته‌های راهپیمایی از سازهای مختلفی تشکیل شده‌اند که برخی از آنها در سایر گروههای موسیقی غیر معمول هستند. به لطف سازهای منحصر به فرد و نوازندگان با استعداد، آنها نه تنها موسیقی برجسته ای را در رویدادها به ارمغان می آورند، بلکه جذابیت و سرگرمی را نیز به ارمغان می آورند.
آلات باند راهپیمایی
هر ساز صدا و ارتعاش منحصر به فردی را در تنظیم های موسیقی به ارمغان می آورد. سازهای زیر همگی معمولاً در یک گروه راهپیمایی یافت می شوند.
سازهای کوبه ای
قسمت کوبه ای یا خط درام یک گروه مارشینگ بسیار مهم است زیرا سرعت کل گروه را فراهم می کند. بسیاری از مردم می‌دانند که بخش کوبه‌ای شامل طبل و سنج است، اما می‌تواند بسیار بیشتر نیز باشد.
Snare Drum: این طبل رایج ترین درام مورد استفاده در باندهای راهپیمایی است و ضربی قوی و نافذ ارائه می دهد. برای تولید درام رول استفاده می شود و گزینه ای عالی برای اجرای تکنوازی است.
درام تنور: درام تنور که چهار تایی نیز نامیده می شود، مجموعه ای از چهار تا شش طبل است که برای حمل و نواختن روی هم نصب شده اند. پیکربندی معمولاً از چهار درام اصلی و دو درام برجسته تشکیل شده است، اگرچه این می تواند متفاوت باشد. درام تنور به هر آهنگی شور و نشاط می بخشد.
درام باس: این طبل بسیار بزرگ است و معمولاً توسط بند های شانه ای به بدن وصل می شود. ضربه زدن به آن با یک پتک نرم صدای بیس قوی و عمیقی تولید می کند. از درام باس تنومند نیز می توان در گروه های مارش استفاده کرد. این طبل می تواند با یک نت خاص موسیقی نواخته شود.
سنج: این صفحات فلزی بزرگ و گرد در هنگام برخورد با هم صدای بسیار بلند و بلندی تولید می کنند. نزدیک نگه داشتن سنج ها به هم و ضربه ملایم به آن ها صدای بسیار خاموش تری تولید می کند.
Bells یا Glockenspiel: گلوکن اسپیل از میله‌های فلزی ساخته شده است که نشان‌دهنده آهنگ‌های بالاتر مقیاس موسیقی است، مانند آنهایی که روی کلید تریبل کیبورد پیانو قرار دارند. این ساز بسیار بزرگ است و معمولاً با یک بند شانه به بدن وصل می شود. هر زنگ آهنگی ملودیک و با صدای بلند تولید می کند.
بلوک های چوبی: بلوک های چوبی معمولاً از چوب ساج ساخته می شوند، صدایی درخشان به موسیقی اضافه می کنند.
سازهای برنجی
بخش برنجی یک گروه راهپیمایی، صداها و ارتعاشات قدرتمند و غنی را به موسیقی اضافه می کند. سازها برنجی زیبا و صیقلی هستند که در هنگام راهپیمایی زیبا به نظر می رسند.
ترومپت: برای نواختن این ساز، هوا از طریق لب‌های بسته به دهانه‌ای دمیده می‌شود و دریچه‌ها برای تولید نت‌های موسیقی خاص تحت فشار قرار می‌گیرند. ترومپت ها اغلب خط ملودی یک آهنگ را می نوازند اما می توانند هارمونی نیز اجرا کنند.
کورنت: شبیه به ترومپت اما با لحنی ملایم تر، کورنت به دلیل اندازه کوچکش یک ساز موسیقی محبوب است.
ترومبون: این ساز منحصر به فرد از سیستم کشویی برای تولید آهنگ های مختلف موسیقی استفاده می کند. می تواند ملودی یا هارمونی اجرا کند.
ملوفون یا فرنچ هورن: ملوفون شبیه تلاقی بین بوق فرانسوی و ترومپت است. اغلب در راهپیمایی باندها به جای بوق فرانسوی استفاده می شود زیرا زنگ آن به جای اینکه به پهلو یا عقب باشد به سمت جلو است. این به تقویت صدا کمک می کند. بوق فرانسوی نیز در گروههای مارشی رایج است زیرا به خطوط باس موسیقی عمق می‌بخشد.
سوسافون توبا: توبا کمترین صداها را در گروه راهپیمایی تولید می کند. این ساز بسیار بزرگ صداهای باس شدیدی تولید می کند که هارمونی و ریتم را به موسیقی می بخشد. لوله‌های سوسمار اغلب در نوارهای راهپیمایی دیده می‌شوند، زیرا برای حمل آسان به دور بدن نوازنده می‌پیچند.
سازهای بادی
سازهای بادی چوبی به هر گروه مارشی تنوع می بخشد. برخی از سازها ملودی های ملایم تری می نوازند در حالی که برخی دیگر ته آهنگ های جازی را اضافه می کنند.
فلوت: فلوت ساز بی نی است که صداهای زیبا و بلندی تولید می کند. اغلب ملودی یک قطعه موسیقی را به همراه دارد.
کلارینت:این ساز نی شکل استوانه ای دارد که در یک انتها زنگی را تشکیل می دهد. می تواند صداهای زیاد و کم صدا را با طیف وسیعی از صدا پخش کند.
Piccolo: پیکولو اساساً یک فلوت کوچک و بالاترین صدای ساز در اکثر گروه‌ها است. به آهنگسازی‌های موسیقی شادابی می‌بخشد و اغلب در تکنوازی اجرا می‌شود.
ساکسیفون: احتمالاً بیشتر به دلیل استفاده از آن در موسیقی جاز شناخته شده است، ساکسیفون یک ساز قدرتمند و بسیار همه کاره است. اگرچه ساکسیفون از برنج ساخته شده است، اما به دلیل نواختن دهنی نی‌دار و تکنیک نواختن آن، یک ساز بادی چوبی به حساب می‌آید. ساکسیفون آلتو برای نواختن طیف وسیعی از ژانرهای موسیقی استفاده می‌شود و صدایی بالاتر از ساکس تنور دارد. ساکسیفون تنور دارای یک دهانه بزرگتر است که به یک قله در گردن متصل می شود و صدای بم عمیق تری تولید می کند.
ویژگی های گروه راهپیمایی
اندازه و آرایش گروههای راهپیمایی بسته به سطح مشارکت و بودجه بسیار متفاوت است. برخی از گروه‌ها کوچک هستند و تنها دوجین ساز دارند در حالی که برخی دیگر بسیار بزرگ هستند و صدها ساز دارند.برخی از گروه‌ها بخش‌های ثابتی دارند که شامل سازهای بزرگی است که نمی‌توان آنها را جابجا کرد، مانند کیبورد، ارگ یا درام‌های تیمپانی. چند نمونه از سازهای گروه مارش عبارتند از:
- گروه راهپیمایی دانشگاه ایالتی اوهایو دارای 225 ساز و بدون بادی چوبی است.
- گروه مارش دانشگاه میشیگان دارای 342 ساز است که شامل 106 ساز بادی چوبی، 202 ساز برنجی و 34 ساز کوبه ای است.
مهم نیست که چند ساز یک گروه مارش را تشکیل می دهند، مهم است که صدایی متعادل با بخش برنجی سنگین تر و بادی های چوبی کمتر داشته باشید. خط درام معمولاً دارای کمترین تعداد ساز است.
بسیاری از گروه های مارش علاوه بر ساز، عناصر هیجان انگیز دیگری را نیز به اجراهای خود اضافه می کنند. به عنوان مثال، برخی از باندها ممکن است دارای محافظ رنگ یا ماژورت باشند. آنها همچنین ممکن است گروه های رقصنده یا آکروباتیک داشته باشند. سرپرستی کل گروه معمولاً توسط یک سرگرد طبل پوشیده شده است که به حفظ ریتم گروه کمک می کند و راهپیمایی و اجراهای آنها را هدایت می کند.
سرگرمی لذت بخش
دسته‌های راهپیمایی ده‌ها سال است که باعث شادی جمعیت شده‌اند. گروه‌ها چه در یک رژه ملی راهپیمایی کنند و چه در یک بازی فوتبال عصرگاهی در شهر خود اجرا کنند، گروه‌ها هیجان و استعداد را برای تماشاگران به ارمغان می‌آورند. آنها همچنان به افزایش سطح سرگرمی ادامه می دهند و بدون شک یک رویداد اصلی برای نسل های آینده خواهند بود.
