تاریخچه گریم تئاتر غنی و متنوع است. انسان ها هزاران سال است که به دنبال بیان خود از طریق نمایش بوده اند و گریم همراه آن انشعاب طبیعی این هنر شگفت انگیز است.
برگرفته از کلمه یونانی برای "عمل" ، درام و اجرای تئاتر در واقع با کنش های شخصیت ها و بازنمایی های منحصر به فرد همراه است. اولین درام مستند، شعرهای ارسطو است که در حدود 335 قبل از میلاد نوشته شده است، اما اولین شواهد از آرایش نمایشی بعدها، در حدود قرن ششم قبل از میلاد به دست آمد.
قدیمی ترین تاریخ گریم تئاتر
اولین استفاده شناخته شده از گریم تئاتر توسط بازیگر یونانی Thespis بود که در تلاش برای متمایز شدن از گروه کر یونانی، پوششی سمی از سرب سفید و سولفید جیوه رنگ کرد تا رنگ صورت سفید و قرمز ایجاد کند.. این بحث وجود دارد که آیا این مواد سمی همچنان در نمایشنامه یونانی مورد استفاده قرار می‌گرفتند، زیرا ماسک‌های کتانی نشان‌دهنده کمدی و تراژدی (بر اساس موزهای تالیا و ملپومن) برای بیان بیان استفاده می‌شدند. اگرچه اجرای معاصر از آرایش تئاتر برای انتقال شخصیت، و حالت چهره و لحن برای انتقال احساسات استفاده می‌کند، این ماسک‌های یونانی همچنان نمادی هستند که فوراً قابل تشخیص هستند.
استفاده از گریم تئاتر رشد و تکامل می یابد
به نظر می رسد استفاده از گریم برای تئاتر در دهه های 1500 و 1600 رایج تر شده است. در دهه 1500، اجراکنندگان در درام‌های چرخه مذهبی قرون وسطی از رنگ چهره برای به تصویر کشیدن شخصیت‌های خاص استفاده می‌کردند.اجراکنندگان در انگلستان دوره الیزابت از گچ و دوده بر روی صورت خود برای به تصویر کشیدن شخصیت ها و نشان دادن بیان استفاده می کردند. ریش های آرایش کاذب نیز روی مجریان ظاهر شد. همچنین در این دوره زمانی، تئاتر کابوکی ژاپن پدیدار شد و اجراکنندگان آرایش صورت مفصلی داشتند.
رنگدانه و پودر
رنگ صورت خام مورد استفاده در این دهه های اولیه با ظهور عصر صنعتی به روش های پیچیده تری تکامل یافت. با روشنایی مصنوعی موجود برای تولیدات، لازم بود که اجراکنندگان ظاهر صیقلی‌تری داشته باشند. علاوه بر ترکیبات ذکر شده قبلی، قبل از اواسط دهه 1800، مواد مورد استفاده برای آرایش شامل پودر سفید یا گچ، چوب پنبه و کاغذ سوخته و پودرهای رنگدانه بود.
رنگ گریس
Greasepaint یک اختراع منحصر به فرد بود که پیشرفت بزرگی هم برای صحنه و هم برای فیلم داشت. این رنگ که توسط یک هنرپیشه آلمانی ساخته شد، با ترکیب گوشت خوک با رنگدانه به دست آمد.نتیجه یک برنامه نرم‌تر و همه‌کاره‌تر بود. رنگ گریس آماده بعداً برای خرده فروشی تولید شد. با نزدیک شدن به دهه 1900 اقلام بیشتری مانند رژ لب، خط مایع، موم و چوب های آرایشی معرفی شدند.
آرایش پنکیک
یک نوآوری بزرگ دیگر در آرایش صحنه در سال 1914 ظاهر شد، زمانی که نماد مکس فاکتور آرایش پنکیک را ایجاد کرد، که آرایشی مبتنی بر آب بود که پوششی غلیظ و مات ایجاد می کرد. این نوآوری تا امروز ادامه یافته است، اگرچه فرمول ها به تکامل خود ادامه داده اند.
آرایش تئاتر مدرن
آرایش تئاتر مدرن از مواد شیمیایی مشکوک و تکنیک‌های خشن استفاده اولیه از آن بیرون آمده است. یک شکل هنری واقعی، آرایش مدرن دراماتیک از آرایشی که ظاهری واقع گرایانه دارد، اگرچه بسیار سنگین تر از کاربردهای آرایشی استاندارد است، تا شخصیت پردازی بسیار غیرمعمول، حیوانات، دورهمی، جلوه های ویژه و آرایش های آوانگارد را شامل می شود. ترکیبات موجود در لوازم آرایشی مرحله امروزی نیز به جای اینکه حاوی ترکیبات سمی یا مشکوک باشند، برای پوست بی خطر هستند.برخی از برندهای مطرح امروزی آرایش صحنه عبارتند از:
- بن نای
- کریولان
- مهرون
منابع تاریخچه گریم عمیق تئاتر
برای نگاهی عمیق تر به تاریخچه گریم تئاتر، چندین گزینه وجود دارد. اگرچه گزینه ها به صورت آنلاین گسترده نیستند، برخی از سایت های لباس و آرایش شامل اطلاعات تاریخچه آرایش و همچنین اطلاعات هستند. در استفاده از آرایش صحنه، مانند:
- Costumes.org
- تامین FX
کتاب ها و کلاس ها می توانند به شما کمک کنند تا درباره تاریخچه گریم تئاتر بیشتر بدانید. بسیاری از کالج‌ها رشته‌هایی را در زمینه تئاتر و تاریخ تئاتر ارائه می‌دهند، و حتی اگر به مدرک تئاتر علاقه‌ای ندارید، بسیاری از مکان‌ها اجازه می‌دهند دوره‌هایی را برای اهداف غنی‌سازی گذرانده شوند. دروس تاریخ آرایش صحنه نیز اغلب به عنوان الزامات یا انتخابی برای هنر آرایش ارائه می شود. همچنین ممکن است به کتاب های زیر در این زمینه علاقه مند باشید:
- آرایش صحنه اثر ریچارد کورسون
- آرایش صحنه: قدم به قدم توسط رزماری سوینفیلد
- لباس و گریم مایکل هولت
