فیلیپین از میراث فرهنگی غنی برخوردار است که شامل مجموعه متنوعی از رقص های سنتی است. از رقص ملی معروف Tinikling، که ادای احترام به حرکات پرنده بسیار دوست داشتنی است، تا رقص هایی که منعکس کننده عناصر زندگی روزمره فیلیپین هستند، همه این رقص های محلی نگاهی اجمالی به تاریخ این کشور دارند.
رقص های محلی سنتی فیلیپین
فیلیپین رقص‌های محلی محبوب بسیاری دارد که با انتقال از نسلی به نسل دیگر تکامل یافته و تغییر کرده‌اند.اگرچه ممکن است یک رقص خاص از یک منطقه به منطقه دیگر کمی متفاوت اجرا شود، اما همچنان به ریشه های خود وفادار است. در اینجا تعدادی از محبوب ترین رقص های منطقه آورده شده است.
Itik-Itik
بهترین توصیف ایتیک-ایتیک این است که مراحل تقلید از راه رفتن اردک و همچنین پاشیدن آب به پشت خود برای جذب جفت است. طبق سنت رایج، این رقص توسط بانویی به نام کانانگ ایجاد شد که در حین رقصیدن در یک مهمانی غسل تعمید، مراحل را طراحی کرد. مهمانان دیگر از حرکات او کپی کردند و همه آنقدر از این رقص خوششان آمد که از آن زمان تا به حال این رقص در میان است.
Tinikling
Tinikling را بسیاری رقص ملی فیلیپین می دانند. حرکات این رقص حرکت پرنده قلقلک را تقلید می کند که در میان علف های بلند و بین شاخه های درخت راه می رود. مردم رقص را با استفاده از میله های بامبو اجرا می کنند. رقص از سه مرحله اصلی تشکیل شده است که شامل یک نفره، دوبل و هاپ است.شبیه طناب زدن به نظر می رسد، با این تفاوت که رقصنده ها مراحل را در اطراف و بین میله های بامبو اجرا می کنند و رقص سریعتر می شود تا زمانی که یک نفر اشتباه می کند و مجموعه بعدی رقصندگان نوبت می گیرند.
سایاو سا بانکو
Sayaw sa Bangko در بالای یک نیمکت باریک اجرا می شود. رقصندگان به هنگام انجام یک سری حرکات که شامل برخی حرکات آکروباتیک چشمگیر است، نیاز به تعادل خوبی دارند. ریشه این رقص به مناطق Pangapisan، Lingayen و Pangasinan برمی گردد.
بیناسوان
Binasuan یک رقص سرگرم کننده است که معمولاً در مناسبت های اجتماعی جشن مانند عروسی و تولد اجرا می شود. رقصنده ها با دقت سه لیوان شراب برنج نیمه پر را روی سر و دستان خود متعادل می کنند و به زیبایی روی زمین می چرخند و می غلتند. منشا این رقص بایامبانگ در استان پانگاسینان است و اگرچه معمولا به تنهایی اجرا می شود، اما می تواند به رقابتی بین چندین رقصنده تبدیل شود.
Pandanggo sa Ilaw
Pandanggo sa Ilaw شبیه یک Fandango اسپانیایی است، اما Pandanggo در حالی اجرا می‌شود که سه لامپ نفتی را متعادل می‌کند - یکی روی سر و یکی در هر دست. این یک رقص پر جنب و جوش است که از جزیره لوبانگ سرچشمه گرفته است. موزیک در زمان 3/4 است و معمولا با کاستنت همراه است.
Oasiwas Pandanggo
پاندانگگو اواسیواس شبیه پاندانگگو سا ایلاو است و معمولاً توسط ماهیگیران برای جشن گرفتن یک صید خوب اجرا می شود. در این نسخه، لامپ ها در پارچه یا توری قرار می گیرند و در حالی که رقصندگان حلقه می زنند و تاب می زنند، به اطراف می چرخند.
مگللاتیک
Maglalatik یک رقص جنگی ساختگی است که مبارزه بر سر گوشت نارگیل را به تصویر می‌کشد، یک غذای بسیار ارزشمند. رقص به چهار بخش تقسیم می شود: دو بخش به نبرد و دو بخش به آشتی اختصاص داده شده است. مردان رقص پوسته های نارگیل را به عنوان بخشی از لباس های خود می پوشند و با آهنگ آهنگ به آن سیلی می زنند. Maglalatik در مراسم مذهبی بینان به عنوان هدیه ای به سان ایسیدرو د لابرادور، قدیس حامی کشاورزان، رقصیده می شود.
کوراتسا
کوراتسا به عنوان رقص خواستگاری توصیف می شود و اغلب در عروسی ها و دیگر مناسبت های اجتماعی اجرا می شود. رقص سه قسمت دارد. این زوج ابتدا یک والس اجرا می کنند. در قسمت دوم، موسیقی سرعت بیشتری دارد زیرا مرد در تعقیب و گریز زن را در اطراف زمین رقص تعقیب می کند. در پایان، موسیقی حتی سریعتر می شود زیرا مرد با رقص جفت گیری خود بر زن پیروز می شود.
La Jota Moncadeña
La Jota Moncadeña توسط فیلیپینی ها از یک رقص قدیمی اسپانیایی اقتباس شده است. این تلفیقی از مراحل رقص اسپانیایی و ایلوکانو است که با موسیقی و کاستن های اسپانیایی تنظیم شده است. یک نسخه رسمی تر از این رقص گاهی اوقات برای همراهی یک دسته عزاداری استفاده می شود، اما در جشن ها نیز اجرا می شود.
کاپا مالونگ-مالونگ
کاپا مالونگ-مالونگ یک رقص متاثر از مسلمانان است. مالنگ یک لباس لوله‌ای شکل است و رقص اساساً راه‌های زیادی را نشان می‌دهد که می‌توان آن را پوشید. نسخه های مردانه و زنانه رقص وجود دارد زیرا آنها به روش های مختلف مالنگ می پوشند.
Habanera Botolena
Habanera Botolena یک رقص شدیداً تحت تأثیر فلامنکو است که از بوتولان، زامبالس می آید. این رقص فیلیپینی و اسپانیایی ترکیبی است و یک رقص محبوب در مراسم عروسی است. در بعضی مواقع رقص خواستگاری هم محسوب می شود.
پانتومینا
همچنین به عنوان رقص کبوترها شناخته می شود، پانتومینا از معاشقه بین کبوترها تقلید می کند و اغلب یک رقص خواستگاری بین زوج هایی است که آن را اجرا می کنند. این رقص بخش مهمی از جشنواره Sorsogon Kasanggayahan است که هر ماه اکتبر برگزار می شود و عمدتا توسط بزرگان جامعه اجرا می شود.
کارینوسا
The Cariñosa رقصی است که برای معاشقه ساخته شده است! رقصنده‌ها در حالی که پشت فن‌ها یا دستمال‌ها پنهان می‌شوند و به یکدیگر نگاه می‌کنند، حرکات معاشقه‌ای انجام می‌دهند. اصل رقص خواستگاری دو دلبر است.
سورتیدو
سورتیدو در لغت به معنای «مجموعه» است و این رقص مربعی تأثیرات رقص فرانسوی، اسپانیایی و مکزیکی را ترکیب می‌کند. به طور سنتی، سورتیدو توسط یک زوج سر همراه با دو زوج دیگر اجرا می‌شود که همه رقصندگان را از طریق فرم‌بندی‌های مختلف که شبیه یک کوادریل قدیمی هستند هدایت می‌کنند.
سینکیل
سینکیل رقصی است که به طور سنتی توسط زنان مجرد برای جلب توجه خواستگاران بالقوه اجرا می شود. رقصنده ها یک سری حرکات برازنده را هنگام ورود و خروج از بین میله های بامبو انجام می دهند که به طور ریتمیک با هم کف می زنند.اغلب از فن ها و روسری ها برای تقویت حرکات رقصندگان استفاده می شود.
پلکابال
پلکابال در گام های خود تا حدودی نفوذ اروپایی را نشان می دهد. این رقص از 9 مرحله مختلف تشکیل شده است که شامل حرکات مختلفی مانند بال زدن، گام برداشتن از پاشنه تا پا، اجرای مجدد مبارزه با گاو نر و حتی پیاده روی آرام است.
Magkasuyo
Magkasuyo نوعی از بالس است - رقص سنتی فیلیپینی از والس اسپانیایی یک یا دو یا سه متر برازنده. این یک سری حرکات رسمی از نزدیک به گام با یک زوج در یک پیکربندی خواستگاری روبروی یکدیگر است. Balse دارای نفوذ آلمانی و اسپانیایی است، اما Magkasuyo اختراع خاص استان Quezon است، یک منطقه بزرگ کشاورزی و ماهیگیری در جنوب شرقی مانیل با سنت غنی از تأثیرات خارجی، از جمله اسپانیایی، مالایی، و مسلمان. آهنگ محبوب Magkasuyo Buong Gabi (عاشقان برای شب) ماهیت رمانتیک رقص را گسترش می دهد.
تاریخ از طریق رقص
رقص نقش مهمی در فرهنگ فیلیپینی ایفا می‌کند و از طریق رقص‌های محلی و موسیقی، تاریخ آنها را بازگو می‌کند و سنت‌های آنها را حفظ می‌کند. تماشای این رقص ها سرگرم کننده است، و حتی یادگیری و اجرای خود سرگرم کننده تر است.
