از تکنیک‌های ساده برای آرام کردن بچه‌هایتان در زمانی که به زمان نیاز دارند استفاده کنید.
کودکان نیز مانند بزرگسالان به روش های مفیدی برای آرامش نیاز دارند. آنها به صورت روزانه با چالش هایی مانند فشار همسالان، انتظارات مدرسه، فعالیت های ورزشی و سایر نگرانی ها مواجه می شوند. و فقط به این دلیل که عوامل استرس زا با آنها متفاوت است، به این معنی نیست که تاثیرگذاری آنها کمتر است.
در حالی که نمی‌توانید تمام عوامل استرس‌زای کودکتان را ناپدید کنید، می‌توانید ابزارهایی را که برای عبور از موقعیت‌های چالش برانگیز و حفظ سلامت کلی‌شان نیاز دارند در اختیار او قرار دهید.هرگز زود نیست که به کودک خود در مورد تکنیک های تمدد اعصاب و مهارت های مقابله ای آموزش دهید. در واقع، هر چه زودتر کودک شما با این استراتژی ها آشنا شود، زودتر می تواند به تنهایی شروع به تمرین کند.
تکنیک های اولیه آرامش برای کودکان
تکنیک های زیادی وجود دارد که کودکان می توانند برای کاهش استرس و آرامش از آنها استفاده کنند. بسته به کودک، برخی ممکن است بهتر از دیگران عمل کنند. سعی کنید برای شروع یک یا دو تکنیک زیر را به کودک خود آموزش دهید. سپس به تدریج بیشتر اضافه کنید زیرا او احساس می کند آماده است آنها را امتحان کند.
1. نفس عمیق را امتحان کنید
ممکن است کلیشه ای به نظر برسد که به فرزندتان بگویید «فقط یک نفس عمیق بکش» وقتی همه چیز کمی سخت می شود. با این حال، حقیقت این است که یک نفس عمیق، یا شاید حتی چند، واقعا می تواند به کودک شما کمک کند تا آرام شود.
تحقیقات نشان می‌دهد که تکنیک‌های تنفس عمیق می‌توانند پاسخ آرام‌سازی طبیعی بدن را تحریک کنند، علائم ذهنی و فیزیکی استرس را تسکین دهند و توجه پایدار را بهبود بخشند.همچنین مشخص شده است که تنفس عمیق باعث کاهش ضربان قلب، کاهش سطح کورتیزول در بدن و حتی کاهش علائم اضطراب، افسردگی و عصبانیت می شود.
می توانید تکنیک های تنفس ساده را به کودک خود آموزش دهید و حتی آنها را با هم تمرین کنید. به این ترتیب هر دوی شما قادر خواهید بود مکانیسم مقابله را کشف کنید و در کنار یکدیگر انعطاف‌پذیری ایجاد کنید. یک تمرین تنفسی خوب برای شروع، نفس های جعبه ای است. این اجازه می دهد تا مردم توجه خود را به نفس معطوف کنند و با بدن خود چک کنند.
دستورالعمل های زیر را دنبال کنید تا تمرین تنفس جعبه ای خود را شروع کنید.
- نفس عمیق بکش و تا چهار تا بشمار.
- نفس خود را تا چهار شمارش نگه دارید
- سپس، با شمارش چهار نفس را بیرون بیاورید
- نفس خود را تا چهار شمارش نگه دارید
- روند را هر چند بار که نیاز دارید تکرار کنید.
ممکن است برای شما مفید باشد که هنگام نفس کشیدن دستان خود را روی شکم خود قرار دهید تا مطمئن شوید که شما و فرزندتان نفس عمیق می‌کشید.یا برای اینکه این فعالیت سرگرم کننده تر شود، می توانید دراز بکشید و حیوانات عروسکی را روی شکم خود قرار دهید و با هر نفس بالا و پایین رفتن آنها را تماشا کنید.
2. از آرامش عضلانی پیشرونده استفاده کنید
اگرچه نام "آرامش عضلانی پیشرونده" ممکن است مانند یک تمرین ترسناک به نظر برسد، اما در واقع نسبتاً ساده است. برای تمرین این تکنیک، شما عمداً قسمت‌ها یا ماهیچه‌های بدن را منقبض می‌کنید و سپس به تدریج اجازه می‌دهید تا آن قسمت‌ها شل شوند و تنش ایجاد شده را رها کنید.
تحقیق نشان می دهد که آرام سازی پیشرونده عضلانی می تواند به کاهش علائم اضطراب و حتی بهبود کیفیت خواب فرد کمک کند. علاوه بر این، این روش نه تنها استرس را کاهش می دهد، بلکه تحقیقات نشان می دهد که می تواند علائم افسردگی را نیز کاهش دهد.
می توانید این تکنیک را همراه با فرزندتان تمرین کنید تا به تشویق مشارکت و تقویت این ایده کمک کنید که همه می توانند از کاهش استرس بهره مند شوند. به دستورالعمل های زیر توجه کنید تا شما را در تمرین آرام سازی پیشرونده عضلانی راهنمایی کنید.
- این استراتژی را در حالت دراز کشیدن یا نشستن روی صندلی تمرین کنید.
- بعد، تمرین را با پاهایتان شروع کنید. برای ایجاد تنش، انگشتان پا و کف پای خود را منقبض یا خم کنید. خم کردن انگشتان پا و پا را حدود پنج ثانیه ادامه دهید. سپس تنش را رها کنید و اجازه دهید پایتان شل شود. به احساست توجه کن حتی می توانید از کودک خود بخواهید که این احساس را توصیف کند.
- بعد از آن، توجه خود را به سمت پایین پاهایتان معطوف کنید. در عضلات ساق پا تنش ایجاد کنید و آن را برای حدود پنج ثانیه نگه دارید. به محض اینکه زمان تمام شد، تنش را از ساق پاهای خود رها کنید. می توانید در حالی که عضله را شل می کنید و متوجه احساس پاهای خود می شوید یک بازدم عمیق را تمرین کنید.
- بعد، در قسمت بالای پاها و لگن خود تنش ایجاد کنید. ماهیچه ها را به مدت پنج ثانیه به هم فشار دهید. سپس در هنگام بازدم تنش را رها کنید.
- حالا، توجه خود را به معده خود معطوف کنید. ماهیچه های شکم خود را تا جایی که می توانید به مدت پنج ثانیه منقبض کنید. پس از آن، در حین بازدم، اجازه دهید معده شما آرام شود.
- سپس، روی دست ها و ساعد خود تمرکز کنید. آنها را با توپ به مشت برسانید یا انگشتان خود را خم کنید. این حالت را به مدت پنج ثانیه نگه دارید. هنگام بازدم، تنش را رها کنید.
- بعد، در بالای بازوها و شانه های خود تنش ایجاد کنید. می توانید تیغه های شانه خود را به هم نزدیک کرده و عضلات بازوی خود را تا حد ممکن مانند یک ابرقهرمان خم کنید. تنش را برای پنج ثانیه حفظ کنید. پس از آن، تنش را رها کنید و اجازه دهید بدنتان آرام شود.
- سپس، توجه خود را به سر و گردن معطوف کنید. تا جایی که ممکن است عضلات صورت و گردن خود را منقبض کنید. حتی می توانید با کودک خود چهره های احمقانه را تمرین کنید. بینی خود را بالا بیاورید، زبان خود را بیرون بیاورید و ابروهای خود را بالا بیاورید. این حالت را به مدت پنج ثانیه نگه دارید. تنش را در بازدم رها کنید و اجازه دهید صورتتان به حالت عادی بازگردد.
- در نهایت، تمام مراحلی که به تازگی برداشته اید را با هم ترکیب کنید و تمام عضلات بدن را به یکباره خم کنید. شما همچنین می توانید با گرفتن یک ژست خنده دار در حالی که عضلات خود را خم می کنید، این کار را احمقانه تر کنید. پنج ثانیه دیگر نگه دارید و سپس رها کنید و اجازه دهید بدنتان سست شود.
شما می توانید هر چقدر که می خواهید کودک خود را از طریق تمرین بررسی کنید تا ببینید چه احساسی دارد و آیا قبل و بعد از تنش و آرامش متوجه تفاوت هایی در بدن خود می شود یا خیر. برخی از کودکان ممکن است برای نشستن از طریق آرام سازی پیشرونده عضلانی تمام بدن برایشان مشکل باشد، و این اشکالی ندارد. می توانید تنش و شل کردن هر قسمت از بدن را به تنهایی تمرین کنید و سپس به تدریج راه خود را برای تکمیل یک تمرین تمام بدن ادامه دهید.
3. حرکت کن
وقتی یک بزرگسال استرس دارد، یکی از آخرین کارهایی است که ممکن است بخواهد ورزش کند. با این حال، اگر کودکی احساس استرس می‌کند و فرصت دویدن، بازی و تفریح را پیدا می‌کند، ممکن است به سرعت به یکی از تکنیک‌های آرامش‌بخشی مورد علاقه او تبدیل شود.
مطالعات نشان می دهد که ورزش بدنی با کاهش سطح استرس و افزایش تأثیر مثبت مرتبط است، به این معنی که می تواند به کودک شما کمک کند تا احساس آرامش بیشتری داشته باشد و همچنین خلق و خوی کلی او را تقویت کند. علاوه بر این، تحقیقات نشان می دهد که ورزش یک بار در هفته می تواند به افزایش انعطاف پذیری عاطفی فرد در برابر استرس در طول زمان کمک کند.بنابراین، هرچه کودک شما بیشتر حرکت کند، در مواجهه با چالش دیگری آمادگی بیشتری خواهد داشت.
چند راه برای تحرک فرزندتان عبارتند از:
- به نزدیکترین پارک یا زمین بازی بروید
- پیوستن به یک تیم ورزشی یا سایر فعالیت های بعد از مدرسه
- بازی تگ با دوستان
- موزیک بزن و برقص
- تاریخ بازی برای آخر هفته برنامه ریزی کنید
- حیوانات خانگی را به قدم زدن در اطراف بلوک ببرید
هیچ راه درست یا غلطی برای حرکت وجود ندارد. از فرزندتان بپرسید که دوست دارد چه کارهایی را انجام دهد و سپس سعی کنید تا حد امکان حرکات را در آن فعالیت ها بگنجانید. حتی اگر کودک شما دوست دارد فعالیت‌های ثابتی مانند خواندن یا رنگ‌آمیزی انجام دهد، همیشه می‌توانید از قبل به پارک قدم بزنید و آن فعالیت‌ها را همراه داشته باشید تا به فرزندتان کمک کنید تا مراحلی را برای روز انجام دهد.
4. تجسم‌سازی‌ها را کاوش کنید
تمرین های تجسم، که به عنوان تصویرسازی هدایت شده نیز شناخته می شود، یک تکنیک آرامش بخش است که به بچه ها اجازه می دهد تا از تخیلات فعال خود برای بهبود سلامت روان خود استفاده کنند. در شیوه‌های تصویرسازی هدایت‌شده، افراد مکان‌ها، صداها و فعالیت‌های آرامش‌بخش را در ذهن خود تجسم می‌کنند و سپس سعی می‌کنند آرامشی را که آن تصاویر ایجاد می‌کنند، تجربه کنند. برای مثال، بچه ها ممکن است ساختن یک قلعه شنی، تاب خوردن روی یک تاب یا در آغوش گرفتن با دوستان پشمالوی مورد علاقه خود را تصویر کنند.
طبق مطالعه ای از مجله پزشکی یکپارچه مبتنی بر شواهد، مشخص شده است که تصاویر هدایت شده خلق و خوی فرد را تقویت می کند، علائم افسردگی و میزان خستگی را کاهش می دهد و حتی کیفیت زندگی فرد را بهبود می بخشد. علاوه بر این، تحقیقات نشان می دهد که این تکنیک می تواند علائم استرس و اضطراب را کاهش دهد و حتی عملکرد سیستم ایمنی را تقویت کند.
دستورالعمل زیر را دنبال کنید تا کودکتان را در تمرین تجسم راهنمایی کنید.
- از فرزندتان بپرسید که چه چیزی آرامش‌بخش، آرام‌بخش یا تسکین‌دهنده است.برای مثال، آنها ممکن است واقعا از خوردن یک کلوچه تازه از فر، رفتن به کمپینگ و تماشای ستاره ها یا گوش دادن به داستان قبل از خواب لذت ببرند. آنها را تشویق کنید تا فعالیتی را انتخاب کنند که به توجه کامل آنها نیاز دارد، به جای کاری که منفعلانه انجام دهند، مانند تماشای تلویزیون.
- سپس به آنها بگویید که می‌خواهید تمرینی را تمرین کنید تا آن فعالیت را تا حد امکان با جزئیات تصور کنند.
- ابتدا از آنها بخواهید موقعیتی راحت پیدا کنند. آنها می توانند روی یک پتو دراز بکشند یا با قد بلند روی یک صندلی بنشینند.
- بعد، از آنها بخواهید چشمان خود را ببندند و چند نفس عمیق بکشند تا به آنها کمک کنید تا در تمرین قرار بگیرند.
- سپس از آنها بخواهید در مورد فعالیت یا مکان انتخابی خود فکر کنند. چه چیزی می توانند در مورد آن به یاد داشته باشند؟ از آنها بخواهید تا آنجا که ممکن است مناظر، بوها و احساسات را به تصویر بکشند. اگر بخواهند می‌توانند آنچه را که تصویر می‌کنند با صدای بلند به اشتراک بگذارند، و شما می‌توانید برای عمیق‌تر کردن تجسم‌شان سؤالات بیشتری از آنها بپرسید.
- هدف کنید تمرین را حدود پنج دقیقه تمرین کنید.
- وقتی زمان به پایان رسید، از کودک خود بخواهید که به آرامی توجه خود را به اتاق بازگرداند. آنها می توانند چند نفس عمیق دیگر بکشند و بعد از آماده شدن چشمان خود را باز کنند.
- بعد از اینکه تجسم هدایت شده را کامل کردند، از آنها بخواهید با خودشان چک کنند. الان چه حسی دارند؟ چه احساسات یا احساساتی را تجربه کردند؟ آیا آنها این تکنیک را چالش برانگیز می دانستند؟ به تجربه فرزندتان گوش دهید و ارزیابی کنید که آیا این استراتژی مقابله ای ممکن است برای او مفید باشد یا خیر.
همچنین اگر از قبل فعالیت یا مکانی را می شناسید که برای او آرامش بخش است، می توانید کودک خود را از طریق مدیتیشن هدایت شده راهنمایی کنید. به عنوان مثال، اگر کودک شما دوست دارد به ساحل برود، می توانید از آن به عنوان ایده اصلی تمرین استفاده کنید و یک داستان آرامش بخش برای کودک خود ایجاد کنید تا تجربه کند. از آنها بخواهید انگشتان پای خود را در شن، بوی نسیم تازه اقیانوس، و احساس آبی که روی پاهایشان می دود، تصویر کنند.
5. یادت باشه بخندی
اگر کودک شما احساس استرس می کند، گاهی اوقات یکی از بهترین کارهایی که می توانید انجام دهید این است که فقط اجازه دهید بخندد. ضرب المثل "خنده بهترین دارو است" ممکن است حقیقتی در پشت آن داشته باشد.
طبق مطالعه ای از کتابخانه عمومی علوم، خنده به عنوان یک محافظ استرس عمل می کند که می تواند علائم استرس را کاهش دهد و همچنین عاطفه مثبت فرد را افزایش دهد. این کار را با کاهش میزان هورمون های استرس زا در بدن و افزایش سطح دوپامین و سروتونین در مغز انجام می دهد که می تواند خلق و خوی فرد را تقویت کند.
ممکن است متوجه شوید که شما و فرزندتان از قبل در زندگی روزمره خود مقدار زیادی خنده دارید. اگر متوجه تغییراتی در رفتار فرزندتان شدید که ممکن است نشانه‌ای از این باشد که او بیش از حد معمول احساس ناراحتی و ناراحتی می‌کند، می‌توانید به طور هدفمند برای کمی خنده اضافی در آن روز برنامه‌ریزی کنید تا خلق و خوی او را بهتر کنید. چند راه برای تشویق فرزندتان به خندیدن عبارتند از:
- یک کتاب خنده دار برای خواندن قبل از خواب انتخاب کنید
- کاوش در بخش طنز در روزنامه
- مسابقه جوک گویی در شام
- قیافه های بامزه بسازید و ببینید چه کسی می تواند اول دیگران را به خنده وادار کند
- فیلم خنده دار مورد علاقه خود را در شب بگذارند
در پایان روز، شما می دانید که چگونه کودک خود را بخندانید. و ممکن است وقتی هر فعالیتی را که انتخاب می کنید بررسی می کنید، در کنار آنها می خندید. به هر حال، والدین نیز به یک استراحت استرس نیاز دارند.
6. بدن خود را دراز کنید
کشش ماهیچه ها و بافت های همبند مختلف در سراسر بدن را درگیر می کند. به گفته مرکز ملی سلامت کامل و یکپارچه (NCCIH) این عناصر تقریباً با هر جنبه ای از بدن انسان از جمله استخوان ها، رگ های خونی و حتی اندام ها مرتبط هستند. این بدان معنی است که وقتی کشش می دهید، ممکن است بتوانید با حرکت دادن بدن به بازیابی سلامت بافت های همبند بدن، کاهش التهاب و مبارزه با استرس کمک کنید.
کشش نباید خسته کننده باشد. در واقع، می توانید با استفاده از تخیل خود، پخش موسیقی یا حتی تبدیل آن به یک بازی، تجربه را سرگرم کننده، احمقانه و هیجان انگیز کنید. برخی از راه‌های جاز کردن زمان کشش عبارتند از:
- کشش را به یک بازی تبدیل کنید و ببینید چه کسی می تواند به لمس انگشتان پای خود نزدیکتر شود
- تظاهر کنید که بالرین یا کشتی گیر هستید که برای رویداد بزرگ خود آماده می شود
- آهنگ مورد علاقه فرزندتان را بگذارید و در طول مدت موسیقی کشش دهید
- ژست‌های یوگا با نام حیوانات، مانند سگ رو به پایین یا دلفین را امتحان کنید، و صدای حیوان را در حالت کشش خود درآورید
7. موزیک گوش کن
چند بار در ماشین بوده اید و کوچولویتان از شما می خواهد ایستگاه رادیویی را به چیزی که دوست دارد تغییر دهید؟ دفعه بعد که فرزندتان از شما می خواهد که دی جی باشد، ممکن است بخواهید به او اجازه دهید، زیرا شواهد نشان می دهد که ممکن است به آرامش او کمک کند.
طبق تحقیقاتی که در مجله بین المللی پزشکی رفتاری انجام شده است، طبق معیارهای گزارش شده توسط خود، موسیقی به افراد کمک می کند سطح استرس را کاهش دهند. به طور خاص، این مطالعه نشان داد که موسیقی اگر حداقل 20 دقیقه در روز ذکر شود، می تواند این فواید سلامتی را برای کاهش استرس داشته باشد. این بدان معناست که اگر برخی از آهنگ‌های مورد علاقه بچه‌هایتان را به مدرسه، تمرین یا پاتوق با دوستانتان بنوازید، می‌توانید به آنها کمک کنید تا سلامت روان خود را حفظ کنند.
8. مدیتیشن را تمرین کنید
بسیاری از مردم مدیتیشن را این فعالیت عالی می دانند که فقط یوگی ها و گوروها می توانند بر آن مسلط شوند. با این حال، این یک تصور غلط رایج است. همه می توانند مراقبه کنند، از جمله فرزند شما. فقط ممکن است کمی بیشتر طول بکشد تا آنها به مسائل دست یابند. با تمرین و زمان، آنها می توانند یاد بگیرند که این مکانیسم مقابله را توسعه دهند و افکار خود را بر زمان حال متمرکز کنند.
طبق تحقیقات مرکز ملی سلامت تکمیلی و یکپارچه (NCCIH)، مدیتیشن با مزایای سلامتی متعددی از جمله توانایی کاهش علائم اضطراب و افسردگی، بهبود کیفیت خواب و کاهش استرس مرتبط است. NCCIH همچنین خاطرنشان می کند که مدیتیشن همچنین می تواند فشار خون را کاهش دهد و درد حاد و مزمن را در بدن کاهش دهد.
می توانید از راهنمای زیر برای تسهیل یک تمرین مدیتیشن ساده استفاده کنید.
- بگذارید فرزندتان راحت باشد. آنها می توانند روی یک پتو دراز بکشند یا با پاهای ضربدری روی زمین بنشینند. گزینه دیگر این است که کودکتان صاف روی صندلی بنشیند و پاهایش را به آرامی روی زمین قرار دهید.
- از فرزندتان بخواهید چشمانش را ببندد یا نگاهش را به آرامی روی زمین در مقابلش بگذارد.
- از فرزندتان بخواهید توجه خود را به نفس خود معطوف کند. به کودک خود آموزش دهید که نفس عمیق بکشد. آنها می توانند دست های خود را روی شکم خود قرار دهند تا بالا و پایین رفتن آن را احساس کنند تا مطمئن شوند که عمیق نفس می کشند. از آنها بخواهید متوجه شوند که نفس خود را در کجا بیشتر احساس می کنند. شاید در شکم، سینه یا سوراخ بینی آنها باشد.
- سپس، از کودکتان بخواهید نفس خود را کاملاً بازدم کند.
- می توانید از آنها بخواهید نفس های خود را در دم و بازدم بشمارند یا برچسب بزنند.به عنوان مثال، ممکن است دم خود را "یک" و بازدم خود را "دو" بگذارند. یا ممکن است به سادگی به آنها برچسب "در" و "خارج" یا حتی "گرم" و "سرد" بزنند. این ترفندی است که می تواند حواس آنها را روی نفسشان متمرکز کند.
- به آنها اجازه دهید بدانند که در این مدت ایجاد افکار طبیعی است. از آنها بخواهید توجه کنند که در حال فکر کردن هستند و سپس به آرامی توجه خود را به نفس بازگردانید.
- بگذارید کودکتان به نفس کشیدن ادامه دهد و افکارش را برای حدود پنج دقیقه به سمت نفس خود تغییر دهد.
- بعد از آن، از کودک خود بخواهید توجه خود را به اتاق بازگرداند و چشمانش را باز کند. از آنها در مورد اینکه ورزش چه احساسی در آنها ایجاد کرده است، سوال بپرسید. آیا چالش هایی وجود داشت؟ در پایان تمرین متوجه چه تغییراتی شدید؟
اگر کودک شما این نوع تمرین مدیتیشن را چالش برانگیز می داند، اشکالی ندارد. چندین نوع مختلف مدیتیشن وجود دارد که ممکن است با نیازهای آنها مطابقت بیشتری داشته باشد و هنوز دارای فواید سلامت و تندرستی مختلفی است.به عنوان مثال، آنها ممکن است ترجیح دهند که یادداشت روزانه یا غذا خوردن آگاهانه را تمرین کنند. از آنها پیروی کنید و زمانی که آماده شدند دوباره آن را امتحان کنند به این تمرین بازگردید.
9. برای نوازش وقت بگذارید
در روزهایی که کوچولوی شما غمگین، مضطرب یا غمگین است، ممکن است بخواهید او را در آغوشی بزرگ بپوشانید تا به کاهش درد کمک کنید. ممکن است احساس نکنید که کار زیادی انجام می دهید، با این حال، تحقیقات نشان می دهد که یک اقدام ساده می تواند تأثیر مثبتی بر سلامت کلی فرزند شما داشته باشد.
طبق مطالعه ای از کتابخانه عمومی علوم، در آغوش گرفتن در واقع می تواند تأثیر مثبت افراد را افزایش دهد. همچنین می تواند احساس حمایت آنها را افزایش دهد و علائم اضطراب را کاهش دهد.
بنابراین ادامه دهید و اگر متوجه شدید که کودکتان احساس ناراحتی می کند، هر چند وقت یک بار کمی فشار دهید. یا اگر کودک شما بیشتر دوست دارد بغل کند تا اینکه بپذیرد، ممکن است برای او راحت باشد که با حیوان خانگی مورد علاقه خود در آغوش گرفته شود یا با پتو، بالش یا حیوان عروسکی مورد علاقه خود بغل شود.
10. خلاقیت و رنگ آمیزی داشته باشید
اگر کودک خلاقی دارید، این استراتژی مقابله ای ممکن است گزینه خوبی برای آنها باشد. تنها چیزی که نیاز دارید چند کاغذ ساده یا صفحات کتاب رنگ آمیزی و چند نشانگر، مداد رنگی یا مداد رنگی است.
تحقیقات نشان می دهد که رنگ آمیزی می تواند علائم اضطراب را کاهش دهد، احساس آرامش و امنیت را افزایش دهد و حتی احساس رضایت بیشتری در افراد ایجاد کند. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که رنگ‌آمیزی تصاویر ماندالا یا سایر تصاویری که ممکن است برای رنگ‌آمیزی تمام جزئیات آنها به دقت بیشتری نیاز داشته باشد، ممکن است آرامش بخش باشد.
دفعه بعد که شما و فرزندتان می خواهید خلاقیت خود را ابراز کنید، می توانید رنگ آمیزی را با کاغذهای قابل چاپ ماندالا امتحان کنید تا اثربخشی این استراتژی مقابله ای را بسنجید. ممکن است کودک شما آن را دوست داشته باشد زیرا بیشتر شبیه به یک روش سرگرم کننده است تا یک تکنیک آرامش بخش، و شما می توانید دفعه بعد که روز سختی را پشت سر گذاشت این استراتژی را در جیب خود نگه دارید.
استفاده از تکنیک های آرامش بخشی برای کودکان و بزرگسالان با هم
این تکنیک های آرام سازی را می توان برای کودکان در هر سنی تنظیم کرد. اگر کودک کوچکتری دارید، ممکن است بخواهید زمان صرف شده برای هر تمرین را کاهش دهید و به مرور زمان آن را افزایش دهید. اگر فرزند بزرگ‌تری دارید، می‌توانید میزان مشارکت را افزایش دهید تا چالش بیشتری برای او ایجاد کنید.
می‌توانید همه این تکنیک‌ها را همراه با فرزندتان تمرین کنید و حتی هر زمان که استرس داشتید خودتان آنها را کشف کنید و می‌توانید از زمان خود برای استراحت استفاده کنید. ممکن است مدتی طول بکشد و کاوش کنید، اما شما و فرزندتان می‌توانید بهترین راه‌ها را برای کاهش استرس بیابید تا به او کمک کنید تا با هر چالشی که با آن روبرو می‌شود کنار بیاید.
