تاریخ رقص هولا هاوایی در داستان استعمار و حفظ فرهنگ هاوایی ریشه دوانده است. رقص تقریباً مترادف با خود جزایر است.
ریشه در مراسم مقدس
در اصل، رقص هولا به عنوان بخشی از سنت های مذهبی جزایر اقیانوس آرام توسعه یافت و به نوعی از لحاظ تاریخی با رقص آسیایی مرتبط است. نام کامل شکل سنتی هولا کاهیکو بود و برای تکریم و پذیرایی از سرداران، به ویژه هنگامی که از جایی به مکان دیگر سفر می کردند، استفاده می شد.رقص حرکات و معانی زیادی داشت، از عناصر طبیعت گرفته تا چیزهایی خاص مانند ستایش باروری رهبرشان. مراحل مختلف رقص هولا معانی متفاوتی دارند، اگرچه اینها برای اکثر رقصندگان و مخاطبان رقص هولا گم شده است.
رقص هولا به طور سنتی یک کار بسیار جدی بود. در واقع، اگر اشتباهاتی در این اجراهای تشریفاتی بسیار جدی صورت می گرفت، نه تنها چیزهای مثبتی را که جشن گرفته می شد نفی می کرد، بلکه رقص های معیوب نیز به عنوان نشانه های بدشانسی تلقی می شد! به منظور یادگیری ایمن مراحل، در واقع، رقصندگانی که تازه شروع به یادگیری رقص هایی می کردند که توسط کومو هولا (به معنای واقعی کلمه منبع دانش) آموزش داده می شد، باید تحت حمایت الهه لاکا قرار می گرفتند تا از عواقب آن محافظت شوند. از اشتباهاتشان.
لباس های هولا
فرهنگ عامه رقصندگان هولا دارد که سوتینهای نارگیلی، لیز و دامنهای چمنی میپوشند، که نشان دهنده احتیاط است که توسط اولین مسافران غربی برای مواجهه با لباسهای واقعی هاوایی به ارمغان آمده است.در واقع، زنان برهنه بودند، نه به هیچ دلیل نافذه، بلکه صرفاً به این دلیل که سینه زن چیزی برای خجالت یا پوشاندن در نظر گرفته نمی شد. رقصندگان زن هولا همان دامنی را می پوشیدند که معمولاً پائو نامیده می شد، نه علف. گاهی اوقات آنها چندین متر از مواد (به نام تاپا) را برای خودنمایی می پوشیدند، همراه با بسیاری از گردنبندها، دستبندها، خلخال ها و گل های گلدار. رقصندگان مرد (رقص معمولاً توسط هر دو جنس اجرا می شد) لباس های کمری می پوشیدند که با همان جواهرات و شربت های رقصندگان زن خود تزئین می کردند.
جالب است که پوشیدن لی و تاپا برای رقص آنها را با هاله ای از تقدس آغشته کرد که به این معنی بود که آنها را نباید بعد از رقص پوشیدند - در عوض، آنها را به عنوان قربانی به الهه لاکا در هالو یا مدرسه تقدیم می کردند. برای رقصنده های هولا.
نارضایتی مذهبی
در سال 1820، هنگامی که مبلغان پروتستان آمریکایی این رقص را دیدند، متوجه شدند که لباس ها و حرکات، علیرغم ماهیت مقدس و بی گناه مورد نظر رقص ها، احساسات جنسی را در آنها برمی انگیزد.همانطور که آنها خانواده سلطنتی هاوایی را تغییر دادند، از حاکمان خواستند که رقص را ممنوع کنند. در حالی که برای مدتی به طور عمومی از آن دوری گزیدند، به طور خصوصی بخش مهمی از فرهنگ باقی ماند و پادشاه دیوید کالاکاوا و پرنسس روت کیلیکولانی در احیای این هنر و تشویق هموطنان خود (این قبل از ضمیمه شدن هاوایی بود) به حفظ سنتهای هنر نقش مهمی داشتند. هنرهای قدیمی.
تاریخ مدرن رقص هولا هاوایی
شکل جدیدی از این هشدار توسط خانواده سلطنتی به وجود آمد که به نام hula ku'i (" قدیمی و جدید") شناخته می شود. برخی از جنبه های مقدس از رقص حذف شد، اما برخی از سازهای سنتی قبل از هجوم سازهای زهی غربی مورد استفاده قرار گرفت. تمرین کنید.
در حالی که این رقص ها مقدس بودند، شکل دیگری از هولا به نام hula 'auana وجود داشت که بیشتر یک شکل سرگرمی بود، به خصوص زمانی که بازدیدکنندگان شروع به آمدن به جزایر کردند.در اوایل دهه 1900، تجارت توریست شروع به اوج گرفتن کرد، به ویژه زمانی که این رقص در فیلم های هالیوود برجسته شد. در حالی که بسیاری از رقصندگان هولا از جنبههای سرگرمی محبوب رقص در نمایشهای فرعی کارناوال، استیجهای وگاس یا سایر مکانهایی که برای گردشگران پذیرایی میکنند، استفاده میکنند، شکل سنتی آن نیز زنده است. فستیوالهایی مانند فستیوال Merrie Monarch تمام هنرهای هولا، موزیکال و حرکت را جشن میگیرند، و لباسها از لباسهای سنتی ساده تا لباسهای رسمی زیبا مانند موموو یا ارسیهای فانتزی برای مردان را شامل میشود.
صرف نظر از فرم، هولا در اصل یک رقص است که همیشه برای رقصنده و تماشاگران به یک اندازه لذت می برد.