پسته به دلیل خواص آشپزی خود در کنار بادام، ماکادمیا و بادام هندی یکی از با ارزش ترین آجیل هاست. آنها ساده ترین درخت آجیل برای رشد در خانه نیستند، اما این امکان وجود دارد، به خصوص اگر در آب و هوای مناسب زندگی کنید.
ترجیحات آب و هوایی
پسته از مناطق گرم و خشک حوزه مدیترانه و خاورمیانه سرچشمه می گیرد. آب و هوای مطلوب آنها نیمه بیابانی است و در ایالات متحده فقط در کالیفرنیا و جنوب غربی به صورت تجاری رشد می کنند.
- یک درخت پسته بالغ می تواند در دمای کمتر از 0 درجه دوام بیاورد، اما درختان جوانتر زمانی که دما تا 20 درجه پایین می آید آسیب می بینند. هر گونه هوای یخبندان در بهار می تواند به گل های ظریف آسیب برساند و محصول فصل را از بین ببرد.
- پسته حداقل به ۷۰۰ یا ۸۰۰ ساعت سرمای زمستانی نیاز دارد که به عنوان تعداد ساعات زیر ۴۵ درجه بین نوامبر و مارس تعریف می شود تا گلدهی و میوه دهی موفقیت آمیز داشته باشد.
- در تابستان خیلی گرم و خشک دوست دارند.
- باران و رطوبت مانع از رسیدن میوه حاوی مغز خوراکی می شود و باعث ایجاد بیماری های قارچی در درختان پسته می شود.
به عبارت دیگر، پسته دارای دامنه تحمل آب و هوایی به طور غیرمعمول باریکی است که رشد آن را در خارج از کالیفرنیا و ایالت های جنوب غربی دشوار می کند. می توان تصور کرد که درختان در جنوب شرقی رشد کنند، اما احتمال اینکه آنها عمر طولانی و پرباری داشته باشند بسیار اندک است.
تاسیس
پسته همیشه به عنوان درخت پیوندی خریداری می شود و عموماً توسط باغداران خانگی تکثیر نمی شود زیرا پایه های مناسب معمولاً در دسترس نیست. پسته ارقام ژنتیکی زیادی دارد، اما جولی، کرمان و سفکس بیشترین کاشت را توسط باغداران باغچه پشتی انجام می دهند.
گرده افشانی
لازم به ذکر است که درختان پسته یا نر هستند یا ماده و هر دو برای تولید محصول مورد نیاز هستند - آجیل روی درختان ماده تولید می‌شود، در حالی که نرها گرده را برای بارور کردن گل‌های ماده فراهم می‌کنند. پیترز گونه استاندارد نر است که برای این منظور استفاده می شود.
کاشت
درخت پسته معمولاً به صورت نمونه ریشه لخت بین ژانویه تا مارس کاشته می‌شود، یعنی بدون خاک یا گلدان در دوره خوابشان خریداری می‌شوند.
خورشید
آنها به مکانی با آفتاب کامل نیاز دارند، هر چه گرمتر، بهتر. برخی از باغداران برای گرمای بیشتر و همچنین محافظت چند درجه ای از یخبندان در زمستان، پسته را در مقابل دیوار رو به جنوب کاشتند.
خاک
آنها خاک با زهکشی خوب را ترجیح می دهند، اما در غیر این صورت پسته تقریباً با هر نوع خاکی سازگار است. به طور کلی نیازی به اصلاح خاک نیست، زیرا پسته در خاک لاغر و سنگی که دارای مواد آلی و مواد مغذی کمی است کاملاً در خانه است.
مکان
پسته به ارتفاع و عرض 20 یا 30 فوت می رسد، بنابراین محل کاشت را بر اساس آن برنامه ریزی کنید. در حالت ایده آل، درختان نر و ماده در کنار یکدیگر کاشته می شوند، اما گرده افشانی به طور کلی تا زمانی که در فاصله 50 فوتی قرار داشته باشند موفقیت آمیز است.
مراقبت های اولیه و آموزش
پسته پس از استقرار به شدت به خشکی متحمل می شود، اما تامین رطوبت کافی در چند سال اول بسیار مهم است. به جای آبیاری کم هر چند روز، بهتر است هر چند هفته یکبار آبیاری عمیق انجام شود تا ریشه‌دهی عمیق را تشویق کند.
هنگامی که درخت رشد می‌کند، شاخه‌های پایینی باید هرس شوند تا درختی تک‌تنه با شاخه‌های چهار تا پنج فوتی از زمین ایجاد شود. درختان پسته اغلب در جوانی لاغر هستند، بنابراین ایده خوبی است که در چند سال اول آن ها را با چند چوب چوبی محکم حمایت کنید.یک چوب چوبی 2×2 که در دو طرف درخت به زمین رانده شده است به طور کلی کافی است. برای محکم کردن درخت به چوب، از کش های لاستیکی استفاده کنید تا تنه آن آسیب نبیند.
مراقبت مداوم
اگر آب و هوا مناسب باشد، مراقبت بسیار کمی وجود دارد که درخت پسته برای رشد و تولید خوب برای چندین دهه نیاز دارد.
- این ایده خوبی است که یک لایه مالچ روی ناحیه ریشه نگه دارید و گهگاه شاخه هایی را که به سمت مرکز درخت رشد می کنند نازک کنید.
- قطع کردن بیرونی ترین رشد درخت (12 تا 16 اینچ) در هر زمستان رشد را فشرده نگه می دارد و به تولید چوب بارده کمک می کند.
- در آب و هوای بیابانی، برای بهترین تولید آجیل باید هر چهار تا شش هفته یکبار به آنها آبیاری عمیق داد.
آفات و بیماری
بهترین شکل مبارزه با آفات در پسته پیشگیری است، زیرا درمان موفقیت آمیز آفات خاص توسط پرورش دهندگان خانگی در بهترین حالت دشوار است. خوشبختانه در آب و هوای مطلوب پسته درختان عموماً عاری از آفت هستند. چند توصیه کلی می تواند کمک کننده باشد.
- اجازه ندهید علف های هرز در اطراف درختان رشد کنند، زیرا پوشش گیاهی سنگین رطوبت را در اطراف تنه به دام می اندازد و احتمال ابتلا به بیماری قارچی را افزایش می دهد.
- خاک برگ و میوه های ریخته شده را در پاییز تمیز کنید تا از زمستان گذرانی بیش از حد آفات روی زمین جلوگیری کنید.
- از آبیاری سربار با پسته خودداری کنید زیرا شاخ و برگ مرطوب و پوست آن بیشتر مستعد بیماری است.
برداشت
پسته بعد از کاشت پنج تا هفت سال طول می کشد و معمولاً در ماه اکتبر رسیده می شود. زمانی که پوست از سبز به زرد و قرمز تبدیل شده و شروع به جدا شدن از مهره داخل می کند، آماده هستند. مراحل برداشت به شرح زیر است:
- برزنت را روی زمین پهن کنید تا آجیل ها جمع شود و خوشه ها را با یک میل بلند از شاخه ها بکوبید.
- پوسته های بیرونی پوست پسته را جدا کنید. این را می توان با مالیدن آنها روی یک تکه پارچه سخت افزاری با سوراخ های 1/2 اینچی متصل به قاب چوبی انجام داد.
- آجیل ها را روی سطح صافی پهن کنید تا چند روز زیر آفتاب خشک شوند. بهتر است برای جلوگیری از سرقت آنها را با توری پرنده بپوشانید.
- در جای خشک و خنک در کیسه های پلاستیکی در بسته نگهداری شود.
لذت خوردن پسته
پرورش پسته به معنای لذت بردن از آجیل است. ایجاد یک درخت به مقدار زیادی فداکاری نیاز دارد، اما زمانی که این کار را انجام دادید، یک درخت سالم می‌تواند تا 50 پوند آجیل در سال فراهم کند - بیش از اندازه کافی برای تأمین یک خانواده و باقی مانده برای تقسیم در طول فصل تعطیلات..
