تاریخچه نان فرانسوی طولانی و متنوع است، که منجر به نان پرطرفدار و خمیری می شود که هر روز میلیون ها نفر مصرف می کنند. درک این تاریخچه می تواند به شما بینشی در مورد شکل، بافت و طعم نان بدهد.
نان فرانسوی چیست
فرانسوی‌ها سابقه طولانی در تأثیرگذاری بر روش‌های آشپزی دارند، از اصطلاحاتی که برای توصیف تکنیک‌های آشپزی استفاده می‌شود تا نانی که روزانه توسط بسیاری از مردم در سراسر جهان خورده می‌شود. نان فرانسوی یک نان مشخص با مواد کاملاً کنترل شده است. در واقع، قانون فرانسه حکم می کند که نان ها فقط حاوی آرد، آب، مخمر و نمک در مقادیر متفاوت باشند.
یک نان یا نان باگت فرانسوی واقعی بلند و باریک با پوسته ضخیم و طلایی است که هنگام فشرده شدن باید ترقه بزند. فضای داخلی نان فنری و به رنگ سفید مایل به زرد با حفره های مختلف در اندازه های مختلف در سراسر فضای داخلی پخش شده است. نان با وجود مواد ساده ای که دارد، باید طعم کمی شیرین و مغزی با رایحه ای کره ای داشته باشد.
تاریخ نان فرانسوی
آغاز نان فرانسوی را می توان در وین در اواسط قرن نوزدهم یافت. قبل از این دوره، نان را در کوره خشک می‌پختند و نان‌هایی تولید می‌کردند که از نظر بافت سازگاری کمتری داشت. اختراع و استفاده از اجاق بخار امکان کنترل دما و زمان پخت را فراهم کرد که یک قرص نان با فضای داخلی نرم و خامه ای و پوسته ضخیم قهوه ای رنگ تولید می کرد.
در دهه 1920 قانونی تصویب شد که نانواها را از کار قبل از چهار صبح منع می کرد. از آنجایی که بسیاری از نانوایان قبل از این برای شروع نان خود از خواب بیدار شدند، تغییری ایجاد شد.نانوایان به جای اینکه نان را به صورت نان های پهن و مسطح که قبلاً رایج بود، درآورند، خمیر خود را به شکل نان های بلند و نازک به قطر حداکثر 2-1/2 اینچ درآوردند. این شکل جدید به نان اجازه می دهد تا سریعتر بپزد. نانواها اکنون می توانند با رعایت قانون کار از صبحانه پذیرایی کنند.
نتیجه شکل جدید یک پوسته بسیار ضخیم و یکنواخت بود که داخل نان را از پختن بیش از حد محافظت می کرد. شکل جدید نان برای برش دادن به قسمت های جداگانه برای ساندویچ عالی بود و به سرعت محبوبیت پیدا کرد.
تاریخچه مواد اولیه نان فرانسوی
در حالی که نان فرانسوی امروزی دستورالعمل های سختگیرانه ای برای انتخاب مواد دارد، همیشه اینطور نبود. زمانی که نان ها برای اولین بار در وین تولید می شدند، از آردهای نرم مانند لوبیا برای کمک به دادن طعم های خاص نان استفاده می شد.
در طول جنگ جهانی دوم، کمبود مواد غذایی و مواد تشکیل دهنده منجر به تولید نان با مواد نامرغوب شد. برای ادامه تولید نان ها از پرکننده هایی مانند آرد سویا استفاده شد.در زمانی که دوباره مواد اولیه به مقدار کافی یافت می شد، تولید انبوه نان ها آغاز شد. این تولید انبوه منجر به استفاده بیشتر از مواد و فیلرهای ارزان قیمت برای تولید نان ارزان شد.
در حالی که بسیاری از نانوایان صنعتگر هنوز از مواد باکیفیت استفاده می‌کردند، تولید انبوه نان به این معنی بود که اکثر خواربارفروشان و رستوران‌ها نانی را می‌فروشند که مطابق با استانداردهای بالایی که ابتدا توسط نانوایان در وین تعیین شده بود، نبود.
از آنجایی که شکل مشخص نان در حال تداعی بود با کشور فرانسه و مصرف روزانه نان توسط بسیاری از فرانسوی ها، سوالاتی در مورد کیفیت مواد تشکیل دهنده و استانداردهایی که برای تولید استفاده می شد مطرح شد. آنها برای حل مشکل مواد ناکافی، قانونی تصویب شد که تضمین می کرد نان های تولید شده در مقادیر انبوه حاوی حداقل مواد با کیفیت باشند.
تاریخ نان فرانسوی به دوستداران این نان کلاسیک نگاهی به چگونگی به دست آوردن پوسته، طعم و بافت خاص خود می دهد. دفعه بعد که از یک باگت تازه لذت می برید این را در نظر بگیرید.
