آیا نوجوانان باید منع رفت و آمد داشته باشند؟ موضوع منع رفت و آمد نوجوانان معمولاً بحث برانگیز است. والدین برای محافظت از نوجوانان خود مقررات منع رفت و آمد اعمال می کنند و نوجوانان اغلب احساس می کنند که این محدودیت ناعادلانه ای است که برای آنها وضع شده است. مقررات منع آمد و شد اعمال شده توسط دولت های ایالتی و محلی حتی بحث برانگیزتر است زیرا نه تنها نوجوانان بلکه بسیاری از بزرگسالان نیز با این قوانین موافق نیستند.
مقررات منع رفت و آمد نوجوانان یک آیین سنتی است
قرن‌هاست که قرن‌هاست که جمعیت بزرگسال تلاش می‌کنند تا نوجوانان را ایمن نگه دارند، مقررات منع رفت و آمد برای نوجوانان وجود داشته است.بیشتر بزرگسالان می توانند به یاد بیاورند که وقتی می شنوند والدین خود به آنها می گویند که باید در یک زمان خاص در خانه باشند، عصبانی شده اند. بسیاری از بزرگسالان نیز به دلیل نقض مقررات منع رفت و آمد، "پایدار شدن برای زندگی" را تجربه کردند. پایبندی به مقررات منع آمد و شد یکی از اولین راه هایی است که بسیاری از مردم یاد گرفتند تا بتوانند مسئولیت هایی را که همراه با آزادی است انجام دهند.
چرا ممنوعیت تردد نوجوانان ضروری است
والدین انگیزه های زیادی برای اعمال مقررات منع رفت و آمد به نوجوانان دارند. اولین مورد به این دلیل است که آنها از نوجوان خود مراقبت می کنند و می خواهند آنها در امنیت باشند. والدین از نظر اخلاقی و قانونی در قبال فرزندان خود مسئولیت دارند که آنها را ایمن نگه دارند و بر فعالیت های آنها نظارت داشته باشند. همچنین دانستن اینکه چه زمانی باید از یک نوجوان در خانه باشد، یک امر ادب اجتماعی است. والدین باید بدانند فرزندشان چه زمانی به خانه می آید تا بتواند کمی بخوابد.
ایمنی
اغلب این رفتار نوجوان نیست که برای والدین نگران کننده است، بلکه رفتار دیگران و تأثیر آن بر آنهاست.به عنوان مثال، رانندگی در خانه در ساعت 11:00 شب. معمولاً بسیار ایمن‌تر از رانندگی به خانه در ساعت 2:00 بامداد است که میله‌ها بسته شده و تعداد افرادی که تحت تأثیر رانندگی می‌کنند افزایش می‌یابد. رانندگان مست در حالی که سعی می کنند راه خود را به خانه برسانند، خطری تهدید کننده زندگی ایجاد می کنند. مقررات منع رفت و آمد همچنین راهی برای یک نوجوان برای رهایی از موقعیت ناامن یا ناخوشایند است. گاهی اوقات، داشتن دلیلی برای ترک کردن فقط خوب است. همچنین برای والدین مهم است که بدانند چه زمانی باید از نوجوان خود به خانه بیاید. اگر والدین انتظار ندارند فرزندشان در زمان خاصی به خانه برود، هیچ راهی ندارند که بدانند فرزندشان در مشکل است یا نیاز به کمک دارد. این ایده خوبی است که همه اعضای خانواده به کسی بگویند کجا می‌روند و چه ساعتی به خانه خواهند آمد. این نگرانی را از بین می برد و ایمنی را افزایش می دهد.
مسئولیت یادگیری
بزرگ شدن یک فرآیند است. پیروی از قوانین اجتماعی بخش مهمی از این فرآیند است. سالهای نوجوانی زمانی است که یک فرد در حال تبدیل شدن به یک جوان جوان است که نیاز دارد و باید آزادی یادگیری در مورد زندگی را داشته باشد.ایجاد یک محیط امن برای انجام این یادگیری کار سختی است. نوجوانان باید از عواقب طبیعی پیروی نکردن قوانین و همچنین عواقب تحمیل شده توسط والدین آگاه باشند. از دست دادن امتیازات تلفن و رایانه بسیار کمتر از گذراندن زمان در زندان ضرر دارد. یادگیری یک مفهوم و عملی کردن آن به زمان نیاز دارد، اما داشتن یک محیط پایدار برای یادگیری به نوجوان این امکان را می‌دهد تا به یک بزرگسال جوان مسئولیت‌پذیر تبدیل شود.
قانون است
یکی از دلایل اعمال ممنوعیت تردد نوجوانان، قوانین مربوط به منع رفت و آمد در برخی جوامع است. اغلب نقض مقررات منع آمد و شد بسیار گران و زمان بر است. والدین مسئول رفتار فرزندشان هستند و باید در دادگاه حاضر شوند، جریمه های سنگینی بپردازند و گاهی همراه با نوجوان خود در کلاس ها شرکت کنند یا خدمات اجتماعی انجام دهند. کارآمدی مقررات منع تردد در پیشگیری از وقوع جرم موضوعی است که در بسیاری از جلسات شورای شهر مطرح می شود، اما در صورت وجود قانون، اجرا می شود.
مدیریت زمان
تعیین مقررات منع رفت و آمد به نوجوانان می آموزد که چگونه زمان خود را مدیریت کرده و از قبل برنامه ریزی کنند. با مقررات منع رفت و آمد، نوجوانان باید در نظر بگیرند که مقصدشان چقدر دور است، چقدر می‌توانند در آنجا بمانند، و چقدر طول می‌کشد تا به خانه برگردند. این یک مهارت فوق‌العاده است که مطمئناً با رسیدن به بزرگسالی مفید خواهد بود و باید برنامه‌های خود را پیگیری کنند، ترافیک را مدیریت کنند و سر وقت کلاس، قرار ملاقات‌ها و کارشان حاضر شوند.
اعتمادسازی
تا زمانی که یک نوجوان 18 ساله شود یا به تنهایی زندگی کند، والدین مسئول هستند که مطمئن شوند که سالم به خانه برسند. مقررات منع رفت و آمد به والدین اجازه می دهد تا در مورد سلامت فرزندشان کمی آسایش داشته باشند. اگر والدین بدانند فرزندشان چه زمانی در خانه خواهد بود، با دانستن اینکه اعتماد متقابل وجود دارد، می توانند کمی راحت تر استراحت کنند. نوجوانی که همچنان با مقررات منع آمد و شد سازگار است، می‌تواند با والدین خود رابطه‌ای باز و قابل اعتماد داشته باشد.
یک قاشق شکر
والدین باید به نوجوان خود کمک کنند تا بفهمد چرا مقررات منع رفت و آمد وجود دارد و در مورد مجازات نقض مقررات منع رفت و آمد روشن باشد. باید به نوجوانان اجازه داد تا در مورد مقررات منع آمد و شد برای فعالیت های مختلف مذاکره کنند و درک کنند که استقلال خود را با قابل اعتماد بودن و بالغ بودن به دست می آورند. با پاداش دادن به رفتار مسئولانه، والدین با مقاومت کمتری در برابر اجرای قوانین مواجه خواهند شد. هیچ نوجوانی در هنگام اعمال مقررات منع رفت و آمد چرخ دستی نمی‌کشد، اما درک قوانین، رعایت آنها را آسان‌تر می‌کند.
